This study examines in detail the ongoing debates on the use of tawriyah (double entendre) in the Quran. Tawriyah is a literary device that holds an important place in Arabic literature, skillfully using both the near and far meanings of a word to add multidimensional depth to the text. The use of this device enriches the text while also encouraging the reader to think more deeply and explore different layers of meaning. The research comparatively addresses classical and contemporary approaches to the presence of tawriyah in the Quran. In the classical period, scholars such as Sakkaki, Qazvini, and Suyuti argued for the existence of tawriyah in the Quran, while some scholars like Taftazani opposed this view. This debate remains lively today. Contemporary researchers like Muhammad Jabir al-Fayyad argue that tawriyah is not present in the Quran, based on the idea that the Quran's universal message should be conveyed directly. The study reveals that at the root of these different views lie varying understandings about the nature and function of tawriyah. In conclusion, it is emphasized that these academic discussions are of great importance in understanding the literary subtleties of the Quran and discovering the multi-layered structure of the divine message. These debates contribute to the development of Islamic sciences by bringing new perspectives to Quranic exegesis and methods of understanding.
Bu çalışma, Kur'an-ı Kerim'de tevriye sanatının kullanımı üzerine süregelen tartışmaları detaylı bir şekilde incelemektedir. Tevriye, Arap edebiyatında önemli bir yere sahip olan ve bir kelimenin hem yakın hem de uzak anlamlarını ustaca kullanarak metne çok boyutlu bir derinlik katan edebi bir sanattır. Bu sanatın kullanımı, metne zenginlik katarken aynı zamanda okuyucuyu daha derin düşünmeye ve anlamın farklı katmanlarını keşfetmeye teşvik eder. Araştırma, tevriyenin Kur’an’daki varlığına dair klasik ve çağdaş yaklaşımları karşılaştırmalı olarak ele almaktadır. Klasik dönemde Sekkâkî, Kazvînî ve Suyûtî gibi alimler tevriyenin Kur’an’da var olduğunu savunurken, Teftâzânî gibi bazı alimler buna karşı çıkmıştır. Günümüzde de bu tartışma canlılığını korumaktadır. Muhammed Cabir el-Feyyâz gibi çağdaş araştırmacılar, Kur'an'ın evrensel mesajının doğrudan iletilmesi gerektiği düşüncesiyle tevriyenin Kur'an'da bulunmadığını ileri sürmektedirler. Çalışma, bu farklı görüşlerin temelinde tevriye sanatının doğası ve işlevi hakkındaki farklı anlayışların yattığını ortaya koymaktadır. Sonuç olarak, bu akademik tartışmaların Kur'an'ın edebi inceliklerini anlamak ve ilahi mesajın çok katmanlı yapısını keşfetmek açısından büyük önem taşıdığı vurgulanmaktadır. Bu tartışmalar, Kur'an tefsiri ve anlama yöntemlerine yeni bakış açıları kazandırarak İslami ilimlerin gelişimine katkıda bulunmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Arabic Language, Literature and Culture, Religious Studies (Other) |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Early Pub Date | January 9, 2025 |
Publication Date | |
Submission Date | August 7, 2024 |
Acceptance Date | October 10, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 16 Issue: 2 |
Creative Commons Atıf-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.
Derginin tüm içeriğine açık erişim sağlanmaktadır. Yayınlanan makaleler öncelikle İThenticate programında taranmaktadır.
Dergimizde
yayınlanan makalelerin sorumluluğu yazara ait olup, tüm telif hakları Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi’ne devrolunmuştur.