David Barzanaya is an Assyrian/Chaldean poet who lived in the 19th century. Among his poems, there are also two long Kurdish poems. These poems are garshuni’s written in the Kurmancî dialect of Kurdish in the Eastern Syriac script (Madnḥāyā). The poem titled False Jesus-Antichrist and consisting of a total of 26 quatrains is a type of šakvāiyyeh (complaint). Because in this poem, the poet symbolizes the despair he faces in the individual and social spheres and the disasters he experiences with the Antichrist. Likewise, he symbolized hope and salvation with Jesus. He used these images in his poetry within the framework of eschatological and millenarian beliefs and with a dualistic logic. In the emotional connotation of his poem, future tense and present are used together. In addition, this poem includes social and political criticism of the period, so it is a poem brought to the attention of the public by the poet himself. In this article, the conceptual framework and semantic aspects of the poem have been examined together, and it has been seen that this poem has similarities in terms of content with the Kurdish Lawij of Mōr Basiliōs Shimʿûn, Chief Metropolitan of Turabdīn-Gōzarto (Midīyat-Jizre), who lived in the 18th centuries, and it has been proven that both works are a type of šakvāiyyeh. Likewise, it has been determined that the aforementioned Lawij was used as a "literary style and tradition" among the Kurdish-speaking Assyrian/Chaldean scholars.
David Barzanaya 19. yy’da yaşamış bir Süryani/Keldani şairidir. Şiirleri arasında iki uzun Kürtçe şiir(i) de vardır. Bu şiirler Doğu Süryani hattıyla (Madnḥāyā) Kürtçenin Kurmancî diyalektiğinde yazılmış gerşunilerdir. Bunlardan Yalancı İsa-Deccal başlığını taşıyan ve toplam 26 dörtlükten oluşan şiiri, eskatoloji temelli bir şekvâiyye türüdür. Çünkü şair bu şiirinde, bireysel ve toplumsal diskurda karşılaştığı umutsuzluğu ve yaşadığı felaketleri Deccal, umudu ve kurtuluşu da İsa Mesih ile sembolize etmiş, şiirinde bu imgeleri, eskatolojik ve milenyumcu inanç çerçevesinde, düalistik bir mantıkla kullanmıştır. Şiirin duygu çağrışımında ise gelecek zaman ile hâl birlikte işlenmiş, devrin sosyal ve siyasal eleştirilerine de sahip olduğundan, bizzat şairi tarafından “efkâr-ı umumîyenin dikkatine” sunulmuştur. Bu çalışmada, kavramsal çerçeve ve semantik yönleriyle birlikte incelenen şekvâiyye’nin, 18. yy’da yaşamış Turabdin-Gozarto (Midyat-Cizre) Baş Metropolti Mor Baselius Şem’un’un Kürtçe Lawij’iyle içerik açısından benzerlikler taşıdığı, her iki eserinde eskatolojiye dayalı bir şekvâiyye türü olduğu dolaysıyla mezkûr Lawij’in Kürtçe konuşan Süryani/Keldani edipleri arasında, “edebî bir üslup ve gelenek” olarak kullanıldığı da saptanmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Language Studies (Other) |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Early Pub Date | January 9, 2025 |
Publication Date | January 3, 2025 |
Submission Date | August 18, 2024 |
Acceptance Date | December 6, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 16 Issue: 2 |
Creative Commons Atıf-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.
Derginin tüm içeriğine açık erişim sağlanmaktadır. Yayınlanan makaleler öncelikle İThenticate programında taranmaktadır.
Dergimizde
yayınlanan makalelerin sorumluluğu yazara ait olup, tüm telif hakları Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi’ne devrolunmuştur.