Araştırma yapay zeka teknolojilerinin yükseköğretim kurumlarında giderek artan entegrasyonunun üniversite öğrencileri üzerindeki davranışsal ve psikolojik etkilerini incelemeyi amaçlamaktadır. Yapay zeka kaygısı ve akademik erteleme davranışı arasındaki ilişki ele alınmış yapay zeka kaygısının alt boyutları olan öğrenme kaygısı, iş gücü kaygısı, sosyoteknik körlük ve insansı robot korkusu bağlamında bu ilişkinin nasıl şekillendiği değerlendirilmiştir. Araştırma nicel yöntemle araştırılmış ve Sakarya Üniversitesinde öğrenim gören 262 öğrenciden elde edilen veriler yapay zeka kaygısı ölçeği ve akademik erteleme davranışı ölçeği aracılığıyla toplanmıştır. Veriler betimsel istatistikler, bağımsız örnekler t-testi, ANOVA ve regresyon analizleri ile incelenmiştir. Analiz sonucunda yapay zeka kaygısının genel ve alt boyutlar düzeyinde akademik erteleme davranışını anlamlı ve pozitif yönde etkilediği bulunmuştur. Özellikle öğrenme kaygısı ve kontrol kaybı kaygısı akademik erteleme davranışını öngörmede en güçlü belirleyici olarak öne çıkmıştır. Yapay zeka kaygısı ve akademik erteleme davranışı düzeylerinin yaş, eğitim düzeyi ve fakülte türü gibi demografik bileşenlere göre anlamlı farklılık göstermediği ancak yapay zeka kaygısının cinsiyete göre anlamlı ve pozitif düzeyde farklılaştırdığı saptanmıştır. Araştırma yapay zeka kaygısının öğrencilerin akademik motivasyonları ve görev tamamlama eğilimleri üzerinde önemli etkiler yarattığı ortaya koymakta ve literatürde bu konudaki sınırlı sayıda çalışmaya katkı sunmaktadır.
This study aims to examine the behavioral and psychological effects of the increasing integration of artificial intelligence (AI) technologies in higher education institutions on university students. The relationship between artificial intelligence anxiety and academic procrastination behavior is addressed, and how this relationship is shaped in the context of the sub-dimensions of AI anxiety—namely learning anxiety, job insecurity, sociotechnical blindness, and fear of humanoid robots—is evaluated. The research was conducted using a quantitative method, and data were collected from 262 students studying at Sakarya University through the Artificial Intelligence Anxiety Scale and the Academic Procrastination Behavior Scale. The data were analyzed using descriptive statistics, independent samples t-test, ANOVA, and regression analyses. The results showed that artificial intelligence anxiety significantly and positively predicted academic procrastination behavior both in general and at the sub-dimension level. In particular, learning anxiety and fear of loss of control emerged as the strongest predictors of academic procrastination. While AI anxiety and academic procrastination levels did not show significant differences based on demographic components such as age, educational level, or faculty type, AI anxiety differed significantly and positively according to gender. The study reveals that AI anxiety has significant effects on students' academic motivation and task completion tendencies and contributes to the limited number of studies in this field.
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Business Administration |
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Early Pub Date | September 5, 2025 |
| Publication Date | October 29, 2025 |
| Submission Date | June 17, 2025 |
| Acceptance Date | August 6, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 7 Issue: 2 |
This journal is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.