Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

“HİBRİT SAVAŞ” KAVRAMININ “YENİ SAVAŞLAR” PERSPEKTİFİNDEN İNCELENMESİ

Yıl 2020, Cilt: 30 Sayı: 2, 253 - 266, 31.12.2020

Öz

Devletlerin hibrit tekniklerini kullanmaları onların konvansiyonel savaşta yaşayacakları insan zayiatını verdirmeden ve maddi kayba uğramadan güçlerini en etkin şekilde kullanma seçeneği sunmaktadır. Belirgin bir ağırlık merkezi olmayan hibrit harekât konsepti ile devletler siyasi çıkarlarına ulaştığında çatışmaları sonlandırmaktadır. Konvansiyonel savaşların yerini almamasına rağmen bu yönü ile hibrit harekât sağladığı imkânlar ile devletler ve devlet dışı aktörler açısından önemli bir kuvvet çarpanı olarak kullanılmaktadır. Araştırmada gelecekte gerçekleşecek silahlı çatışmaların veya silahsız baskı araçlarının bu perspektifte kullanılacağı göz önünde bulundurularak Rusya Federasyonunun Ukrayna Krizinde izlediği harekât stratejisi ile kullanılan hibrit taktiklerin incelenmesine yönelik değerlendirmeler yapılmıştır. Sonuç olarak; Hibrit stratejinin uygulanmasında barış ve savaş durumu arasındaki gri bölgelerde harekâtın icra edilmesi, sivil güçlerin kullanılması, asimetrik ve dolaylı yöntemlere başvurulması nedenleriyle dikkate alınması gereken bazı endişe verici durumlar mevcut olduğu söylenebilir. Ayrıca Hibrit ortamda harekâtta, konvansiyonel savaşlarda başvurulan birçok usul, yöntem ve taktik kullanılmaya devam etmektedir. Bu nedenle, Hibrit harekâtın yan ısıra konvansiyonel savaşın her zaman ihtimal dâhilinde olduğu asla göz ardı edilmemelidir.

Kaynakça

  • Clausewitz, Carl Von. (2018). Savaş üzerine. (Çev. H. Fahri Çeliker), İstanbul: Alfa Yayıncılık.
  • Connell, Mary Ellen ve Evans, Ryan. (2015). Russia’s “ambiguous warfare” and implications for the US marine corps. 10.11.2020 tarihinde https://www.cna.org/CNA_files/PDF/DOP-2015-U-010447-Final.pdf adresinden alınmıştır.
  • Hoffman, Frank G. (2009). Hybrid warfare and challenges. Joint Forces Quarterly, Is.52, 34-39.
  • Kramer, Franklin D. ve Speranza, Lauren M. (2017). Meeting the Russian hybrid challenge: A comprehensive strategic framework. Hybrid Challenges, Atlantic Council.
  • Lind, William S. vd., (1989). The changing face of war: Into the fourth generation. Marine Corps Gazette, 22-26.
  • Machiavelli, Niccolo(1998). Prens (Çev. Kemal Atakay), İstanbul: Can Yayınları.
  • McCarthy, Michael C.; Venable, Brett H. ve Moyer, Matthew A. (2019). Deterring Russia in the gray zone. Strategic Studies Institute, US Army War College.
  • Özer, Yusuf. (2018). Savaşın değişen karakteri: Teori ve uygulamada hibrit savaş. Güvenlik Bilimleri Dergisi, Mayıs, 7 (1), 29-56.
  • Racz, Andras (2017). Russia’s hybrid war in Ukraine: Breaking the enemy’s ability to resist, the Finnish ınstitute of international affairs (fııa) report no:43. 12.12.2020 tarihinde https://www.fiia.fi/wp-content/ uploads/2017/01/fiiareport43.pdf adresinden alınmıştır.
  • Sari, Aurel. (2017). Hybrid warfare, law and the fulda gap. içinde Complex Battle Spaces. Michael Schmitt, Christopher Ford, Shane Reeves and Winston Williams (eds.). Oxford: Oxford University Press.
  • Stoker, Donald ve Whiteside, Craig. (2020). Gray-zone conflict and hybrid war-two failures of American strategic thinking. Naval War College Review, 73 (1), 1-36.
  • Sun Tzu. (2017). Savaş sanatı. (Çev. Pınar Erturan), İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Toptaş, Ergüder. (2015). Harbin doğası ve karakteri bağlamında hibrid savaş. Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi, 2 (8), 1-17.
  • Treverton, Gregory F., Thvedt, Andrew, Chen, Alicia R., Lee, Kathy ve Madeline McCue. (2018). Addressing hybrid threats, Swedish Defense University, 12.11.2020 tarihinde https://www.hybridcoe.fi/wp-content/uploads/2018/ 05/Treverton-AddressingHybridThreats.pdf adresinden alınmıştır.
  • Votel, Joseph L., Cleveland, Charles T., Connett, Charles T. ve Irwin. Will. (2016). Unconventional warfare in the gray zone. Joint Force Quarterly, 80, 101-109.
  • Yalçınkaya, Haldun ve Türkeş, Kadir Tamer. (2008). Yirmi birinci yüzyılda çatışma alanlarında görülen yeni unsurlar. Güvenlik Stratejileri Dergisi, Cilt 7, 55-89.
  • Yıldız, Gültekin. (2018). Hibrit Savaş Ne Kadar Post-moderndir? Avrasya Askeri Tarihine Yeniden Bakış. Savaşın Değişen Modeli: Hibrit Savaş. İstanbul: Millî Savunma Üniversitesi Basımevi.

Reexamining the Concept of “Hybrid Wars” from the “New Wars” Perspective

Yıl 2020, Cilt: 30 Sayı: 2, 253 - 266, 31.12.2020

Öz

Today, states resort to hybrid methods in order to circumvent existing rules of law within the scope of the use of force. States' use of hybrid techniques offers them the option of using their power in the most effective way without causing major human casualties and financial losses that they would suffer in conventional warfare. With the hybrid operation concept, which does not have a prominent center of gravity, states end conflicts when they reach their political interests. In this respect, although hybrid operations do not replace conventional wars, they are used as an important force multiplier for states and non-state actors due to the opportunities they provide. Considering that future armed conflicts or unarmed means of pressure will be used in this perspective, evaluations have been made to examine the operation strategy of the Russian Federation in the Ukraine Crisis and the hybrid tactics used. As a result; during the implementation of the hybrid strategy, it can be said that there are some alarming situations that should be taken into account due to the fact that the operation is carried out in the gray areas between peace and war, the use of civilian forces, and asymmetric and indirect methods are used. However, many methods and tactics that are used in conventional warfare are continued to be used in a hybrid operation environment. Therefore, it should never be neglected that conventional warfare is always in the realm of possibility alongside hybrid operations.

Kaynakça

  • Clausewitz, Carl Von. (2018). Savaş üzerine. (Çev. H. Fahri Çeliker), İstanbul: Alfa Yayıncılık.
  • Connell, Mary Ellen ve Evans, Ryan. (2015). Russia’s “ambiguous warfare” and implications for the US marine corps. 10.11.2020 tarihinde https://www.cna.org/CNA_files/PDF/DOP-2015-U-010447-Final.pdf adresinden alınmıştır.
  • Hoffman, Frank G. (2009). Hybrid warfare and challenges. Joint Forces Quarterly, Is.52, 34-39.
  • Kramer, Franklin D. ve Speranza, Lauren M. (2017). Meeting the Russian hybrid challenge: A comprehensive strategic framework. Hybrid Challenges, Atlantic Council.
  • Lind, William S. vd., (1989). The changing face of war: Into the fourth generation. Marine Corps Gazette, 22-26.
  • Machiavelli, Niccolo(1998). Prens (Çev. Kemal Atakay), İstanbul: Can Yayınları.
  • McCarthy, Michael C.; Venable, Brett H. ve Moyer, Matthew A. (2019). Deterring Russia in the gray zone. Strategic Studies Institute, US Army War College.
  • Özer, Yusuf. (2018). Savaşın değişen karakteri: Teori ve uygulamada hibrit savaş. Güvenlik Bilimleri Dergisi, Mayıs, 7 (1), 29-56.
  • Racz, Andras (2017). Russia’s hybrid war in Ukraine: Breaking the enemy’s ability to resist, the Finnish ınstitute of international affairs (fııa) report no:43. 12.12.2020 tarihinde https://www.fiia.fi/wp-content/ uploads/2017/01/fiiareport43.pdf adresinden alınmıştır.
  • Sari, Aurel. (2017). Hybrid warfare, law and the fulda gap. içinde Complex Battle Spaces. Michael Schmitt, Christopher Ford, Shane Reeves and Winston Williams (eds.). Oxford: Oxford University Press.
  • Stoker, Donald ve Whiteside, Craig. (2020). Gray-zone conflict and hybrid war-two failures of American strategic thinking. Naval War College Review, 73 (1), 1-36.
  • Sun Tzu. (2017). Savaş sanatı. (Çev. Pınar Erturan), İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Toptaş, Ergüder. (2015). Harbin doğası ve karakteri bağlamında hibrid savaş. Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi, 2 (8), 1-17.
  • Treverton, Gregory F., Thvedt, Andrew, Chen, Alicia R., Lee, Kathy ve Madeline McCue. (2018). Addressing hybrid threats, Swedish Defense University, 12.11.2020 tarihinde https://www.hybridcoe.fi/wp-content/uploads/2018/ 05/Treverton-AddressingHybridThreats.pdf adresinden alınmıştır.
  • Votel, Joseph L., Cleveland, Charles T., Connett, Charles T. ve Irwin. Will. (2016). Unconventional warfare in the gray zone. Joint Force Quarterly, 80, 101-109.
  • Yalçınkaya, Haldun ve Türkeş, Kadir Tamer. (2008). Yirmi birinci yüzyılda çatışma alanlarında görülen yeni unsurlar. Güvenlik Stratejileri Dergisi, Cilt 7, 55-89.
  • Yıldız, Gültekin. (2018). Hibrit Savaş Ne Kadar Post-moderndir? Avrasya Askeri Tarihine Yeniden Bakış. Savaşın Değişen Modeli: Hibrit Savaş. İstanbul: Millî Savunma Üniversitesi Basımevi.
Toplam 17 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm SAVSAD Savunma ve Savaş Araştırmaları Dergisi Aralık 2020
Yazarlar

Erol Işıkçı Bu kişi benim 0000-0002-7597-3099

Erman Kiraz Bu kişi benim 0000-0002-9903-8038

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 30 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Işıkçı, E., & Kiraz, E. (2020). “HİBRİT SAVAŞ” KAVRAMININ “YENİ SAVAŞLAR” PERSPEKTİFİNDEN İNCELENMESİ. SAVSAD Savunma Ve Savaş Araştırmaları Dergisi, 30(2), 253-266.