THE ROLE OF SUPREME AUDIT INSTITUTIONS IN MANAGEMENT OF INTEGRITY RISKS IN PUBLIC SECTOR

Year 2021, , 37 - 71, 01.10.2021

Yaşar Uzun Murat Önder

https://doi.org/10.52836/sayistay.1004556

Cited By: 2

Abstract

Integrity is an indispensable condition for sustaining a dignified life in public life as well as in individual life. Integrity in the public sector can only be possible through
the ethical behaviors of public managers, public officials and those who interact with the public, at every stage of producing and delivering public services. In a public sphere where integrity is not maintained, public trust may decrease; public resources will not be well managed; and public services will not be produced and delivered in an effective and efficient manner for the public interest because of the prevalence and adoption of unethical behaviors such as fraud, corruption, bribery, conflict of interest, nepotism etc. Protecting and observing integrity in the public sector requires good management of situations or integrity risks that have the potential to lead to breach of integrity. Supreme audit institutions, as independent and impartial institutions, can attract the attention of parliaments, the public and public administrations with their audits and reports on the plans, programs and activities to maintain efficient, effective, and ethical management of public resources. Supreme audit institutions, one of the basic building blocks of national integrity systems, carry out an important function for the management of integrity risks in the public sector with their audit and non-audit activities. Thus, the purpose of this study is to raise awareness about the practices of supreme audit institutions in terms of promoting effective management of integrity risks in public sector organizations and to contribute to the development of perspectives regarding the effective management of integrity risks by providing alternative policy recommendations.

Keywords

Public Integrity, Integrity Risks, Supreme Audit Institutions, Public Management, Risk Management

YÜKSEK DENETİM KURUMLARININ KAMUDA DÜRÜSTLÜKLE İLGİLİ RİSKLERİN YÖNETİLMESİNDE ROLÜ

Abstract

Dürüstlük, hem bireysel hem de kamusal alanda saygın bir hayat sürdürmenin olmazsa olmaz bir koşuludur. Kamuda dürüstlük; kamu hizmetlerinin üretim ve
sunumunun her aşamasında kamu yönetici ve görevlilerinin, kamuyla etkileşimde bulunan kişilerin kamu etik değerlerine uygun davranış sergilemeleriyle mümkün
olabilecektir. Dürüstlüğün gözetilmediği kamusal alanda; hata, usulsüzlük, yolsuzluk, rüşvet, menfaat çatışması, israf, adam kayırmacılık, ayrımcılık vb. gibi etik dışı davranışların yaygınlaşması ve kanıksanmasıyla kamuya duyulan güven azalabilecek; kamu kaynakları iyi yönetilemeyecek; kamu hizmetleri kamu yararına uygun ve etkili bir şekilde üretilip sunulamayacaktır. Kamuda dürüstlüğün korunması ve gözetilmesi, dürüstlük ihlaline yol açabilme potansiyeline sahip durumların, diğer bir deyişle dürüstlük risklerinin iyi şekilde yönetilmesini gerektirmektedir. Yüksek denetim kurumları, bağımsız ve tarafsız kurumlar olarak kamu kaynaklarının verimli, etkin, etkili ve etik olarak yönetilmesi için yapılması gereken plan, program ve faaliyetler hakkındaki denetim ve raporlarıyla parlamentoların, kamuoyunun ve kamu idarelerinin dikkatlerini çekebilmektedirler. Ulusal dürüstlük sistemlerinin temel yapı taşlarından olan yüksek denetim kurumları, gerçekleştirdikleri denetim ve denetim dışı faaliyetler ile kamuda dürüstlük risklerinin yönetilmesi için önemli bir işlevi yerine getirirler. Bu çalışmanın amacı, kamu yönetimlerinde dürüstlükle ilgili risklerin iyi şekilde yönetilebilmesi bağlamında yüksek denetim kurumlarının uygulama yaklaşımları hakkında farkındalık geliştirmek ve kamu sektöründe dürüstlük risklerinin etkin şekilde yönetilmesine yönelik alternatif öneriler geliştirerek katkı sunmaktır.

Keywords

Kamu Dürüstlüğü, Dürüstlük Riskleri, Yüksek Denetim Kurumları, Kamu Yönetimi, Risk Yönetimi

References

• ANAO (2010), Fraud Control in Australian Government Agencies, Attorney-General’s Department Australian Institute of Criminology, https://www.anao.gov.au/sites/ default/files/ANAO_Report_2009-2010_42.pdf, (Erişim: 23.05.2021).
• ANAO (2017), The Management of Risk by Public Sector Entities, https://www.anao.gov.au/work/performance-audit/management-risk-public-sector-entities, (Erişim: 23.05.2021).
• Aydın, G., Nyadera, I. N. ve Önder, M. (2020), Strategic Management in Turkey’s Public Sector: Reforms and Application Issues, Public Organization Review, 20(4): 719-734.
• BÜMKO (2014), Kamu İç Kontrol Rehberi, Versiyon:1.0, Maliye Bakanlığı Bütçe ve Mali Kontrol genel Müdürlüğü, Ankara. https://ms.hmb.gov.tr/uploads/2019/08/8227kamuickontrolrehberi1versiyon12.pdf, (Erişim Tarihi: 23.05.2021).
• EUROSAI (2018), Anti Corruption Strategy, https://www.eurosai.org/en/databases/audits/Anti-corruption-Strategy/ (Erişim: 23.05.2021).
• EUROSAI TFAE (2019), Presentation on Anticorruption Draft Audit report, http://www.eurosai-tfae.tcontas.pt/activities/Meetings/Meetings/9thMeeting/Other%20 documents/Item%208%20Working%20session%20on%20Encourage%20SAIs%20to%20promote%20integrity%20in%20the%20public%20sector/04_ALSAI%20report%20presentation%20pptx.pdf, (Erişim: 23.05.2021).
• GAO (2021), High Risk List, https://www.gao.gov/high-risk-list, (Erişim: 23.05.2021).
• INTOSAI (2019a), The Value and Benefits of Supreme Audit Institutions – making a difference to the lives of citizens, https://www.intosai.org/fileadmin/downloads/ documents/open_access/INT_P_11_to_P_99/INTOSAI_P_12/INTOSAI_P_12_en_2019.pdf, (Erişim: 23.05.2021).
• INTOSAI (2019b), ISSAI 100: Fundamental Principles of Public-Sector Auditing, https://www.intosai.org/fileadmin/downloads/documents/open_access/ISSAI_100_ to_400/issai_100/ISSAI_100_en_2019.pdf, (Erişim: 23.05.2021).
• Köse, H.Ö. (2019), Başkanlık Sisteminde Denge ve Denetim: Parlamentonun Yürütmeyi Denetleme İşlevi ve Parlamento Adına Yürütülen Sayıştay Denetiminin Önemi, Sayıştay Dergisi, 114: 7-31
• Köylü, M. ve Önder, M. (2017), “Başkanlık Sistemi ve Türk Kamu Yönetiminde Profesyonel Kent Yöneticiliğinin Uygulanabilirliği”, Strategic Public Management Journal, 3: (Özel Sayı), 83-100.
• McFall, L. (1987), Integrity, Ethics, 98(1), 5-20.
• Minkova, M. (2015), Manual On Integrity Planning And Integrity Management, https://etico.iiep.unesco.org/sites/default/files/undp-manual-layout-english-version.pdf, (Erişim: 23.05.2021).
• Molina, Anthony D. (2016), Ten Recommendations for Managing Organizational Integrity Risks, http://www.businessofgovernment.org/sites/default/files/Ten%20Recommendations%20for%20Managing%20Organizational%20Integrity%20Risks.pdf, (Erişim: 23.05.2021).
• NAOF (2017), Current state of internal control and risk management in central government, https://www.vtv.fi/en/publications/current-state-of-internal-control-and-risk-management-in-central-government/, (Erişim: 23.05.2021).
• NAOF (2017), Conclusions and recommendations of the National Audit Office: Current state of internal control and risk management in central government,https://www.vtv.fi/app/uploads/2018/09/13143316/current-state-of-internal-control-and-risk-management-in-central-government.pdf, (Erişim: 07.08.2021).
• Nizamülmülk (2017), Siyasetnâme. (Çev: Ayar, M.T), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
• OAGC (2021), Guide on Managing Fraud Risks at the Office of the Auditor General of Canada, https://www.oag-bvg.gc.ca/internet/English/acc_rpt_e_42986.html#hd2b, (Erişim: 23.05.2021).
• OAGNZ (2008), Ministry of Social Development: Preventing, detecting, and investigating benefit fraud, https://oag.parliament.nz/2008/benefit-fraud/summary, (Erişim: 23.05.2021).
• OAGNZ (2012), Fraud awareness, prevention, and detection in the public sector, https://oag.parliament.nz/2012/fraud-awareness/docs/fraud-awareness, (Erişim: 23.05.2021).
• OECD (2009), Towards a Sound Integrity Framework: Instruments, Processes, Structures and Conditions for Implementation (GOV/PGC/GF(2009)1), Conference Paper, OECD Global Forum on Public Governance, Paris, https://www.oecd.org/officialdocuments/publicdisplaydocumentpdf/?doclanguage=en&cote=GOV/PGC/GF(2009)1, (Erişim: 23.05.2021).
• OECD (2013), OECD Integrity Review of Italy: Reinforcing Public Sector Integrity, Restoring Trust for Sustainable Growth, OECD Public Governance Reviews, OECD Publishing, Paris, https://dx.doi.org/10.1787/9789264193819-en, (Erişim: 23.05.2021).
• OECD (2017), OECD Recommendation of The Council On Public Integrity, http://www.oecd. org/gov/ethics/OECD-Recommendation-Public-Integrity.pdf, (Erişim: 25.09.2019).
• OECD (2020), OECD Public Integrity Handbook, OECD Publishing, Paris, https://doi.org/10.1787/ac8ed8e8-en, (Erişim: 23.05.2021).
• Onder, M. ve Nyadera, I. N. (2020), The Role of Non -Economic Drivers in Development Planning: The Case of South Korea and Turkey, International Journal of Public Administration, 43(4), 283-293.
• Oxford Lexico (2021), Integrity, https://www.lexico.com/definition/integrity (Erişim: 15.7.2021).
• Ozdemir, S., Bulbul, M. ve Acar, M. (2010), Challenges Associated with Administrative and Professional Accountability in the Turkish Educational System, State and Administration in A Changing World, 271-282.
• Önder, M. ve Memiş, Z. (2017), “Abdusselam El-Amasi’nin Siyasetnamesi: Tuhfetü’l Umera ve Minhatü’l Vüzera/Siyaset ve Yönetim Ahlaki” Uluslararası Amasya Alimleri Sempozyumu, (Amasya, 21-22 Nisan: 253-266).
• Önder, M. ve Meydanlı, M. A. (2019), “TBMM’nin Denetim Aracı Olarak Sayıştayın Rolü: 6085 Sayılı Sayıştay Kanunu Sonrası Değişiklikler ve Etkisi” Amme İdaresi Dergisi, 52(3), 123-154.
• Önder, M. (2011), “What Accounts for Changing Public Trust in Government? A Causal Analysis with Structural Equation Model”, Journal of US-China Public Administration, 8(2): 154-165.
• Özgür, H. ve Aydın, G. (2020), Türk Kamu Sektörü Bireysel ve Kurumsal Performans Değerlendirme Politikasının Uygulama Aşamasının Analizi: 1965–2018, Kamu Yönetimi ve Politikaları Dergisi, 1(3): 6-35.
• Pulay, G. Z. and Németh, E. (2021), Leading By Example Creates Culture Shift: SAO Hungary Employs Mechanisms To Enhance Transparency, Accountability And Integrity, International Journal of Government Auditing—Winter 2021.
• Rûmî, M. C. (1995), Mesnevî, (Çev: V. İzbudak), Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, İstanbul.
• SAOH (2010), Mapping Corruption Risks - Strengthening Integrity Based Administration, https://www.asz.hu/en/mapping-corruption-risks-strengthening-integrity-based-administration, (Erişim: 07.03.2021)
• Sayıştay Başkanlığı (2020), Kamuda Stratejik Yönetim Kurumsal Risk Yönetimi İç Kontrol Sistemi, https://www.sayistay.gov.tr/tr/Upload/95906369/files/yayinlar/2019%20Analiz%20Kitab%C4%B1-27_01_2021.pdf, (Erişim: 23.05.2021).
• Şîrâzî, S. (1988), Bostân (çev. H. İlaydın), MEB Yayınları, İstanbul.
• Şîrâzî, S. (1991), Gülistân, (çev. H. İlaydın), MEB Yayınları, İstanbul.
• TDK (2021), Dürüst, Güncel Türkçe Sözlük, https://sozluk.gov.tr/, (Erişim:15.7.2021).
• Uzun, Y. (2018), “Yüksek Denetim Kurumları Etik Denetim Uygulamaları”, Sayıştay Dergisi, Sayı: 111.
• Uzun, Y. (2020a), “Etik Yönetim Penceresinden Kutadgu Bilig Değerlendirmesi”, Journal of Analytic Divinity, 4(2): 99-126.
• Uzun, Y. (2020b), “Mesnevi’den Günümüze Işık Tutan Etik Yönetim Düsturları”, Sayıştay Dergisi, Sayı: 118.
• VAGO (2016), Bullying and Harassment in the Health Sector, https://www.audit.vic.gov.au/sites/default/files/20160323-Bullying.pdf, (Erişim: 23.05.2021).