Birçok araştırmacı, sınaî öğretim modelinin (yani yıllar boyu ‘eğitilmiş’ öğrenciler üzerine yoğunlaşan modelin) sanayi sonrası eğitim sistemi için artık uygun olmadığını ileri sürmüştür. Bu düşünceyi ve Kirk’ün (2010) Physical Education Futures adlı kitabında tanımladığı üç muhtemel geleceği göz önüne alan bu çalışma, öğretmenlerin beden eğitiminin gelecekte de devam etmesi konusunda kilit rol oynadıklarını ileri sürmektedir. Beden eğitiminin sınaî modeli, öğretmenlik için spor tekniklerinin (en çok da takım oyunlarının) anlama ve akıllı performans pahasına gelişmesini ön planda tutan bir yaklaşım oluşmasına neden olmuştur. Muhtemel geleceklerden biri (ve şu anda en muhtemel gözüken) Kirk’ün ‘sürekli aynı’ olarak tanımladığı gelecektir. Bu cevapla beden eğitimi, oyunları ve oyun tekniklerini ön plana çıkaracak ve bu yaklaşım için gittikçe artan memnuniyetsizliği de göz ardı edecektir. Hiç bir şeyi değiştirmemeye yönelik böylesine kesin bir karar, er ya da geç Kirk’ün (2010) ikinci gelecek tahminiyle sonuçlanacaktır: yok olma. Böyle bir son, konumuzun eğitimsiz profesyoneller tarafından belki de Wii gibi bilgisayar konsolları aracılığıyla yönetilen günlük fiziksel aktivitelerin yerini aldığına ya da konunun tekrar gündeme geldiğine şahit olabilir. Üçüncü gelecek ‘radikal reform’dur ve bu çalışma, böyle bir değişimin sınıflarda öğretmenlerin uzmanlığında yürütülmesi gerektiğini ileri sürmektedir. Böylece, beden eğitimini kurtarıp canlandırmak için gerekli olan değişikliklerin uygulanabilmesini sağlayan bir araç olarak, eylem araştırması adı altında uygulama araştırması yapılmasını tavsiye ediyoruz
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2010 |
Gönderilme Tarihi | 31 Ocak 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Cilt: 21 Sayı: 3 |
SPOR BİLİMLERİ DERGİSİYayın hakkı © Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi |