KENTSEL YAŞAM KALİTESİ VE BELEDİYELER:DENİZLİ KARŞIYAKA ÖRNEĞİ

Yıl 2006, Sayı: 4, 184 - 207, 01.12.2006

Pınar Savaş Yavuzçehre Sülün Evinç Torlak

Öz

Kentsel yaşam kalitesi, çağdaş kent ve çevre standartlarının bir kentte sağlanmasıyla yakından ilişkildir. Yaşam kalitesi yüksek kentler; yaşanabilir, sürüdürülebilir ve sağlıklı kentler olarak düşünülmekte ve bu koşulları sağlamakla en başta belediyeler yükümlü görülmektedir. Bu çalışmada, öncelikle kentsel yaşam kalitesinin tanımı, önemi, tarihçesi ve göstergeleri aktarılmıştır. Belediyelerin kentsel yaşam kalitesine etkileri Denizli Karşıyaka Mahallesi örneğinde analiz edilmiştir ve belediyenin sunduğu hizmetler ile kişilerin yaşamlarından memnuniyeti arasında anlamlı fark bulunmuştur. Sonuç bölümünde ise elde edilen bulgular değerlendirilmiş ve belediyelere yönelik öneriler getirilmiştir

Anahtar Kelimeler

Kentsel Yaşam Kalitesi, Yaşam kalitesi, Belediye, Denizli

QUALITY OF URBAN LIFE AND MUNICIPALITIES: DENİZLİ KARŞIYAKA DISTRICT SAMPLE

Öz

The quality of urban life is closely related to the provision of modern urban and environmental standards in a city. Cities with high quality of life are considered to be livable, sustainable and healthy cities and the municipalities are seen to have primary responsibility for the maintenance of these conditions. In this study, first, definition, importance, history and indicators of quality of urban life have been presented. The effects of municipal services on the quality of urban life have been analyzed in Denizli Karşıyaka District and a significant relationship between people’s life satisfaction and municipal services is found. Last section includes some concluding remarks and suggestions for municipalities

Anahtar Kelimeler

Quality of Urban Life, Quality of Life, Municipality, Denizli

Kaynakça

• ANNEZ P. (1998, May/June). “Livable Cities for the 21st Century”, Society, (Vol 35, Issue 4) p. 45-60.
• BLOMQUİST G. C. (1988). “New Estimates of Quality of Life in Urban Areas”, American Economic Review (Vol. 78), p. 89-107
• ÇABALAR BAYRAK Nilüfer (2001). Yaşanabilirlik Kavramı Ve Ankara 2025 Metropoliten Alan Planlama Çalışmaları, (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara: A.Ü.Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• DİNÇER Bülent (2004). İllerin Sosyo-ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırması, http://ekutup.dpt.gov.tr/bolgesel/dincerb/il/, (12/11/2004, 12:28)
• DÖKMECİ Vedia vd. (1996). İstanbul, Ankara ve İzmir’de Yaşam Kalitesinin Karşılaştırılması, İstanbul 2020 Sempozyumu, İTÜ, İstanbul: 17-19 Nisan, s. 469-474.
• DPT (2000). Uzun Vadeli Strateji ve Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı 2001-2005, (Ankara, DPT Yayını)
• EGELİ Gülün (1996). Avrupa Birliği ve Türkiye’de Çevre Politikaları, (Ankara: Türkiye Çevre Vakfı Yayınları.)
• EVANS, D.R. (1994). “Enhancing Quality Of Life In Population At Large”, Social Indicators Research, 33, s. 47-84.
• EVCİL TÜRKSEVER Nilay (2001). Türkiye’de Büyük Şehir Alanlarında Yaşam Kalitesinin Değerlendirilmesine Yönelik Bir YöntemDenemesi (Basılmamış Doktora Tezi), İTÜ, İstanbul.
• EKİNCİ Oktay (1997). Kıyılar ve Toplum Yararı, İnsan Çevre Toplum, Ed.Ruşen Keleş, (Ankara: İmge Kitabevi.)
• GERAY Cevat (1998). “Kentsel Yaşam Kalitesi ve Belediyeler”, Türk İdare Dergisi, (Yıl 70, Aralık, Sayı 421), s. 326-341.
• GÜVENÇ İ.Ümit (1998). A Multi Dimensional Approach to Urban Quality of Life: The Case of İstanbul: (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), (İTÜ, Bilim ve Teknoloji Enstitüsü, İstanbul.)
• İmar ve İskan Bakanlığı Mesken Genel Müdürlüğü, Sosyal Araştırma Dairesi- 32, (1969). Atina Anlaşması, Ankara: s. 19-111.
• KELEŞ Ruşen (2004). Kentleşme Politikası, (Ankara: İmge Kitabevi)
• KÖSECİK, Muhammet / SAĞBAŞ İsa (2004). Public Attidutes to Local Government in Turkey: Research on Knowledge, Satisfaction and Complaints, Local Government Studies, (Vol.30, No.3), p. 374- 390.
• PALABIYIK, Hamit / ATAK Şermin (2002). Türkiye’de Mahalle Yönetimi, Avrupa Birliği ile Bütünleşme Sürecinde Türkiye’de Yerel Yönetimler, (İstanbul: Alfa Bas. Dağ.)
• Population Crisis Commitee (1990). Cities: Life in the World 's 100 Largest Metropolitan Areas: Statistical Appendix, Sharon L. Camp (Ed.) Population Crisis Committee, Washington D. C’den aktaran. William Ernest Baker (2003). Defining Quality of Life in Alabama: A Perceptual Community Based Definition for Local Leaders, International Journal of Public Administration, (Vol.26, No.7) p. 738- 756.
• SAVAŞ YAVUZÇEHRE Pınar (2005). “Belediyelerin Kentsel Yaşam Kalitesine Etkileri Denizli Karşıyaka Mahallesi Örneği” (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
• TEKELİ İlhan (1980). “Türkiye’de Kent Planlamasının Tarihsel Kökleri”, Türkiye’de Kent Planlaması, (Ankara: ODTÜ, ŞBPB.)
• TOROS Aykut (1998). Kahire Konferansı’nın Getirdikleri ve Türkiye, Nüfus, Çevre ve Kalkınma Konferansı 13-14 Kasım 1997, (Ankara: Türkiye Çevre Vakfı Yayını.)
• TORUNOĞLU Ethem, (1997). Kentleşme-Çevre Sorunları ve Kentsel Yaşam Kalitesi, G.Demirer vd. Ve Kirlendi Dünya...., (Ankara: Öteki Yayınevi.)
• Türkiye Çevre Sorunları Vakfı Yayını (1991). Ortak Geleceğimiz, Dünya Çevre ve Kalkınma Komisyonu, Ankara.
• YENER Zerrin / ARAPKİRLİOĞLU Kumru (Haziran-Ağustos 1996). “Şart mı, Ne Şartı Avrupa Kentsel Şartı”, Ada Kentliyim, Yıl 2, Sayı 6, s. 100-114.
• ZİLELİOĞLU Hilal (1992). Avrupa Topluluklarında Çevre Politikası ve Hukuku, (Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi)
• “......”, (2004) UNDP Raporu: Türkiye'deki Yaşam Kalitesi Artıyor, http://www.tv8.com.tr /scripts /news, (13/11/2004, 13:49)
• “....”(2004). Birleşmiş Milletler Zirveleri,
• http://www.youthforhab.org.tr /tr/kaynaklar/icerikler /bm/bm-04.html, (11/12/2004, 11:25)