MONOTHEISTIC RELIGIONS in TERMS of ENVIRONMENT and SUSTAINABILITY

Yıl 2015, Cilt: 5 Sayı: 9, 143 - 151, 11.03.2016

Muhammed Bilgili Oğuzhan Aslantürk Emrah Firidin

Öz

The term of religion can be defined as total rules of material and spiritual worlds which people must obey. Religions consider whole of the rules in daily life. The arrangements of religions not only about the relations between God, holy institutions and people the arrangements also consider the human relations and human and nature relations. According to frame of religion people believe that the nature has created by God in a harmony and the nature can restore the spoils if there is not interference from out. When the holy sources are examined people can see arrangements in terms of elements of nature (air, fire, water, soil, animals and plants so on). The sources of religion arrange rules of how the elements of nature will be used by people. On the other hand, the elements of nature are used to punish by the God to society which do not obey the rules in Holy sources. This study contains monotheistic religions in terms of environment and sustainability. The aim of this study is to examine Jewish, Christianity and Islam religions how consider the environment and elements of nature and the potential of these religions to solve environmental issues. 

Anahtar Kelimeler

Environment, Sustainability, Jewish, Christianity, Islam

ÇEVRE VE SÜRDÜRÜLEBILIRLIK AÇISINDAN TEK TANRILI DINLER

Öz

Din kavramı, insanların uyması gereken maddi ve manevi kurallar bütününü ifade eder. Dinler günlük hayata ilişkin bütün kuralları düzenlemektedir. Dinler sadece Tanrı, insan ve kutsal kurumlar arasındaki ilişkileri düzenlemez aynı zamanda insanların birbirleriyle ve çevreyle olan ilişkilerini de düzenleyen kurallar bütününü vurgular. Dinlerin çizdiği çerçeveye göre insanlar, çevrenin Tanrı tarafından yaratıldığına ve çevrenin dışardan gelen müdahaleleri onarabileceğine inanırlar. Kutsal kaynaklar incelendiğinde çevrenin unsurlarıyla ilgili bir takım düzenlemelere rastlanabilir (hava, ateş, su, toprak, hayvanlar ve bitkiler gibi). Kutsal kaynaklar çevresel unsurlardan insanların nasıl yararlanacaklarına ilişkin kuralları da düzenlemektedir. Diğer taraftan, çevresel unsurların, dini kurallara uymayan toplulukların cezalandırılması amacıyla Tanrı tarafından kullanıldığı kutsal kaynaklarda belirtilmektedir. Bu çalışma tek tanrılı dinlerden Yahudilik, Hristiyanlık ve İslamiyet’i çevre ve sürdürülebilirlik açısından ele almaktadır. Bu çalışmanın amacı Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslamiyet’i çevre ve çevresel unsurlar açısında ele almak ve bu dinlerin çevre sorunlarıyla mücadelede ne gibi fırsatlar getirdiğin ortaya koymaktır.

Anahtar Kelimeler

Çevre, Sürdürülebilirlik, Yahudilik, Hıristiyanlık, İslamiyet

Kaynakça

• Akgunduz, A. (2009). Islam ve Osmanlı Cevre Hukuku, İstanbul: Osmanlı Araştırmaları Vakfı Yayınları.
• Fersahoglu, Y. (2011). Dinler ve Cevre, 2. Baskı, İstanbul: Çamlıca Yayınları.
• Gardner, G. (2010a). Dunya Goruslerini Degistirmek Icin Dinlerden Faydalanmak, Dunyanın Durumu 2010, (Çev.: Dost Korpe), Turkiye Is Bankası Yayınları, 37- 48.
• Gardner, G. (2010b). Ekolojinin Koruyucukari Olarak Rituel ve Tabu, Dunyanın Durumu 2010, (Çev.: Dost Korpe), Turkiye Is Bankası Yayınları, 49- 59.
• Karakas, V. (2011). Farkli Bir Bakis Acisiyla Kur’an ve Sunnette Cevre, Istanbul: Ragbet Yayinlari.
• Misiroglu, M. (1994). Yesil, Cevre ve Islam, Istanbul: Sebil Yayinevi.
• Ozdemir, I. (2007). Kur’an Perspektifiyle Bir Cevre Etigi Anlayısına Dogru, Islam ve Ekoloji Bahsedilmis Bir Emanet, (Hazırlayan: Richard C. Foltz ve digerleri), İstanbul: Oglak Bilimsel Kitaplar, 41-66.
• Oztekin, S. (2008). Dinlerde Hayat Ağacı, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
• Under, H. (1996). Çevre Felsefesi, Ankara: Doruk Yayımcılık.
• Yeniceri, C. (2009). Hz. Peygamberin Cevreciligi, Spor Etkinlikleri ve Kur’an’da Cevrecilik Islam’in Deger Hukumler ve Felsefesi Acısindan Cevrecilik ve Spor, Istanbul: Camlıca Yayınları.