Artırılmış Gerçeklik (AG) Teknolojisinin Tasarım Eğitiminde Etkileşimli Öğrenmeye Katkısı

Year 2023, Volume: 16 Issue: 32, 669 - 700, 08.01.2024

Gözde Özaltun , Mehmet Emin Kahraman

https://doi.org/10.21602/sduarte.1367153

Abstract

Bu çalışma, günümüz teknolojisi kullanılarak temel tasarım eğitiminin hedefleri, gereklilikleri ve kazanımları çerçevesinde Z kuşağının öğrenme ihtiyaçlarına odaklanarak, artırılmış gerçekliğin etkileşimli öğrenme süreçlerine olan potansiyel katkısını incelemektedir. Teknoloji dünyasına doğmuş olan bugünün öğrencileri için eğitim süreçlerinin teknolojiyle uyumlu bir şekilde tasarlanması önemlidir. Artırılmış gerçeklik, öğrencilere somut deneyimler sunarak öğrenme sürecini daha etkileşimli hale getirebilir ve yaratıcı düşünme yeteneklerini geliştirebilir. Ancak AG teknolojisinin eğitim sürecindeki eksikliği, öğrencilerin potansiyelini tam olarak keşfetmelerini engelleyebilir. Temel tasarım eğitiminin güncellenmesi ve artırılmış gerçeklik gibi yeni teknolojilere entegre edilmesi, öğrencilerin daha etkili bir şekilde öğrenmelerine ve yaratıcılıklarını geliştirmelerine yardımcı olabilir. Yapılan literatür incelemeleri sonucunda tüm sanat ve tasarım alanlarında etkileşim seviyesi yüksek bir öğretim içeriğine sahip olan temel tasarım dersinde AG teknolojisinin ders materyali olarak kullanıma yeterli ölçüde yer verilmediği görülmüştür. Bu bağlamda yapılan çalışmanın gelecek araştırmalara yol gösterici bir kaynak olacağı düşünülmektedir.

Keywords

Artırılmış Gerçeklik, Temel Tasarım, Etkileşim, Etkileşimli Öğrenme, Eğitim

References

• Akbulut, D. (2010). “The Effects of Different Student Backgrounds in Basic Design Education”, Procedia Behavioral and Social Sciences, Sayı 2, s.5331-5338.
• Akbulut, D. (2014). “Tasarımda Temel Etkileşim: Temel Tasarım Eğitiminde Bütünleşik Ortak Zemin”, Sanat ve Tasarım Dergisi, Sayı 1 (13), s.23-40.
• Akçayır, M. and Akçayır, G. (2017). “Advantages and Challenges Associated With Augmented Reality For Education: A Systematic Review of The Literature”, Educational Research Review, Vol. (20), p. 1–11. DOI: 10.1016/j.edurev.2016.11.002.
• Akdeniz, H. ve Aksel, E. (1989). Güzel Sanatlar Fakültelerinde Temel Sanat Eğitimi Üzerine Düşünceler ve Bir Bakış Açısı, Ankara: H. Ü. Güzel Sanatlar Fakültesi Yayınları: 10.
• Akengin, Ç. ve Başbuğ, Z. (2019). “Temel Sanat Eğitiminde Buluş Yoluyla Öğretim Yaklaşımının Önemi”, Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, Sayı 8(1), s.133-143.
• Aksel, Doğan. (1981). “Tasarım Eğitimi ve Sorunları”, 2. İstanbul Sanat Bayramı, Türkiye’de Sanat Eğitimi ve Sempozyumu, 22-25 Ekim 1979, İstanbul: İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi.
• Alakuş, A. O. (2002). İlköğretim Okulları 6. Sınıf Resim-İş Dersi Öğretim Programındaki Grafik Tasarımı Konularının Çok Alanlı Sanat Eğitimi Yöntemiyle ve Bu Yönteme Uygun Düzenlenmiş Ortamda Uygulanması, Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Resim-İş Eğitimi Ana Bilim Dalı.