Soilless culture is a plant growing techniques without traditional agricultural soil. In the early 1960s it was used in Europe for the first time. Soil salinity, poor soil, soil-borne diseases and pests, water shortage, etc. are reasons for making the soilless culture. This technique can be divided in two main groups: Substrate culture and Hydroponics (liquid) culture. Substrate cultures consist of two groups including the organic and inorganic. Organic substrates (non inert medium) are peat, coco peat, bark, burn rice husks, etc. Rockwool, glasswool, perlite, pumice and volcanic tuff, etc. are also inorganic substrates (inert medium). In hydroponics culture, plants are directly grown in nutrient solution. The most common inert growing medium is rockwool, very popular in Northern Europe, especially in Holland, Poland, Ukraine, Scandinavia and Russia, but also South Korea and Japan. In Holland the cultivation of roses on rockwool represents 80% of the total soilless cultivation. Among the organic growing medium, coco peat is currently the most common in rose cultivation. It can be used alone, or mixed with
Topraksız tarım, 1960'ların başında ilk kez Avrupa'da uygulanmış olan toprak kullanmaksızın bitki yetiştirme tekniğidir. Toprak tuzluluğunun artması ve toprak verimliliğinin azalması, toprak kaynaklı hastalık ve zararlıların kontrolünün güçleşmesi, su sıkıntısı gibi nedenler topraksız tarımın yapılmasını zorunlu kılmaktadır. Topraksız tarım iki genel gruba ayrılmaktadır: Katı ortam (substrat) kültürü ve su kültürü. Katı ortam kültürleri de organik ve inorganik katı ortamlar olmak üzere iki gruptan oluşmaktadır. Organik kökenli olanlar; torf, hindistancevizi kabuğu (cocopeat), yanmış pirinç kabukları, ağaç kabukları vb. dir. Kaya yünü (rockwool), cam yünü, perlit, pomza taşı ve volkanik tüf vb. ortamlar ise inorganik kökenli katı ortamlardır. Su kültüründe, hiçbir katı ortam olmaksızın doğrudan besin çözeltisi içerisinde bitkiler yetiştirilmektedir. Kuzey Avrupa'da özellikle Hollanda, Polonya, Ukrayna, İskandinavya ve Rusya'da, ayrıca Güney Kore ve Japonya'da inorganik yetiştirme ortamları içerisinde en yaygın olanı kaya yünüdür. Hollanda'da topraksız kesme gül yetiştiriciliğinin %80'i kaya yünü üzerinde yapılmaktadır. Kesme gül yetiştiriciliğinde organik yetiştirme ortamları arasında hindistancevizi kabuğu en yaygın olarak kullanılan ortamdır. Tek başına veya pomza, ince volkanik tüf gibi volkanik kökenli ortamlarla karıştırılarak kullanılabilir. Hindistancevizi kabuğu, daha pahalı olan kaya yünü ve perlit ortamlarına göre iyi bir alternatif haline gelmiştir. Bu nedenle dünyada birçok ülkede yaygın olarak kullanılmaktadır. Özellikle İtalya, Fransa, Yunanistan gibi Akdeniz ülkeleri ile Kenya ve Uganda gibi birçok Afrika ülkesinde kullanımı hızla yaygınlaşmaktadır. Hala büyük ölçüde toprakta geleneksel gül üretimi tercih edilmekle birlikte, içerdiği birçok avantaj nedeniyle topraksız gül üretimi tüm dünyada giderek artmaktadır. Ülkemizde de son yıllarda topraksız tarım kesme gül yetiştiriciliğinde bir artış söz konusudur. Bu çalışmada, topraksız tarımda kullanılan ortamlar, sistemin teknik detayları, dünyada ve Türkiye'de topraksız tarım gül üretimindeki gelişmeler hakkında bilgi verilmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Engineering |
Journal Section | Özel Sayı |
Authors | |
Publication Date | July 11, 2014 |
Published in Issue | Year 2013 Volume: 17 Issue: 2 |
e-ISSN :1308-6529
Linking ISSN (ISSN-L): 1300-7688
Dergide yayımlanan tüm makalelere ücretiz olarak erişilebilinir ve Creative Commons CC BY-NC Atıf-GayriTicari lisansı ile açık erişime sunulur. Tüm yazarlar ve diğer dergi kullanıcıları bu durumu kabul etmiş sayılırlar. CC BY-NC lisansı hakkında detaylı bilgiye erişmek için tıklayınız.