Çalışma sürelerinde esneklik tiplerinden biri de çalışmamızın
konusunu oluşturan yoğunlaştırılmış iş haftasıdır. Yoğunlaştırılmış iş
haftasının hukukumuzdaki örneği ise denkleştirme süresidir. Denkleştirme
süresi, işverenlere, fazla çalışma ücreti ödemek zorunda kalmaksızın bazı
haftalarda normal çalışma süresinin üzerinde çalışma yaptırma imkânı sağlar.
Özellikle ekonomik kriz dönemlerinde işçileri işten çıkarmadan maliyetleri
azaltmanın bir yolu da bu düzenlemedir. Çalışmada yoğunlaştırılmış iş haftası
kavramı derinlemesine incelenmektedir. Avantaj ve dezavantajları
belirtilmektedir. Bazı ülke hukuklarında denkleştirme süresinin nasıl
uygulandığı örneklendirilmektedir. Türk iş hukukunda denkleştirme
uygulamasının özellikleri ve şartları konusu ayrıntılı olarak açıklanmaktadır.
İş Kanununun 63. maddesine göre, “Tarafların anlaşması ile haftalık normal
çalışma süresi, işyerlerinde haftanın çalışılan günlerine, günde onbir saati
aşmamak koşulu ile farklı şekilde dağıtılabilir. Bu halde, iki aylık süre içinde
işçinin haftalık ortalama çalışma süresi, normal haftalık çalışma süresini
aşamaz. Denkleştirme süresi toplu iş sözleşmeleri ile dört aya kadar
artırılabilir.” Denkleştirme uygulamasına ilişkin düzenlemeden kaynaklanan
birtakım hukuki sorunlar bulunmaktadır. Çalışma kapsamında bu sorunlar
izah edilmekte ve çözüm yolları önerilmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | July 1, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 9 Issue: 1 |