Vergilendirme yetkisi, devletin egemenlik gücüne dayanarak vergi alması olarak
ifade edilebilecektir. Ancak bütün devletlerin vergilendirme yetkilerini bu şekilde
belirlemeleri yetki çatışmasına ve dolayısıyla “çifte vergilendirme” sorununa neden
olmaktadır. Bu kapsamda ülkeler bir tercih olarak aralarında anlaşma imzalayarak,
uluslararası önlemler alma yolunu tercih etmişlerdir. Genel olarak işbu anlaşmalar
emredici nitelikte olmayıp daha çok tavsiye niteliğindeki model anlaşmalardır. Söz
konusu model anlaşmalardan en çok bilineni OECD tarafından yayımlanan “Gelir ve
Servet Üzerinden Alınan Vergilere İlişkin Model Anlaşmasıdır. Bu kapsamda daha çok
gündemde olan ve önem arz eden “ücret gelirini elde eden gerçek kişiler bakımından
ücret gelirleri” ve “yöneticilere yapılan ödemeler” “Gelir ve Servet Üzerinden Alınan
Vergilere İlişkin Model Anlaşma” kapsamında Türk Vergi Hukuku bakımından işbu
çalışmada incelenecektir. Öncelikle, model anlaşmada yer verilen terimlerin ifade etmek
istedikleri anlamlar üzerinde durulacak olup daha sonra söz konusu terimlerin ve yer
aldığı bentlerin Türk Vergi Hukuku kapsamında değerlendirilmesi yapılacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Law in Context |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 10 Issue: 2 |