Hanefî hukuk düşüncesinde menfaatler, en genel
şekliyle, eşya ya da nesneden elde edilen menfaat ve insandan elde edilen
menfaat biçiminde iki kısma ayrılarak ele alınmaktadır. İkinci türden olan
menfaatler, literatürde daha çok amel tabiriyle ifade edilmektedir. İlk türden
olan menfaatlerin belli birimler halinde bölünebileceği ve dolayısıyla belli
birimler halinde akde konu olabileceği; buna karşılık ikinci türden olan
menfaatlerin ise, belli birimler halinde bölünebilir nitelikte olmamaları
sebebiyle, ancak bir bütün olarak akde konu olabileceği kabul edilmiştir.
İkinci türden olan menfaatler (ameller), kendi içinde, eseri olan amel-eseri
olmayan amel biçiminde iki kısma ayrılmaktadır. Akit konusu menfaat-gasp konusu
menfaat ayrımı da hanefî düşüncede önemli bir yere sahiptir. Menfaatlerin mahiyeti
bakımından yapılan bu tasnif, icâre akdine ilişkin düzenlemeler bakımından şekillendirici
bir işleve sahip olduğu kadar, somut-soyut ilişkisinin, biçimsel eşitlik
prensibinin ve sebep-hüküm ilişkisinin hanefî düşüncede nasıl kavrandığına dair
genel bir fikir verecek nitelikte tasniftir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2018 |
Submission Date | February 23, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Issue: 40 |