TRAFİK KAZA VERİLERİNİN LOG LİNEER MODELLER İLE İNCELENMESİ

Yıl 2016, Cilt: 21 Sayı: 1, 17 - 37, 24.03.2016

Erkan Arı

Öz

Bu çalışmada, TÜİK’in yayınlamış olduğu Trafik Kaza İstatistikleri (2011) verilerinden yararlanarak logaritmik doğrusal modeller yardımıyla yolun kaplanma cinsi ve yerleşim yerine göre trafik kaza sonucu verileri, kazanın olduğu yerdeki yol ve çevre özelliklerine göre trafik kaza sonucu verileri ve sürücülerin emniyet kemeri kullanma durumuna göre trafik kaza sonucu değişkenleri arasındaki ilişki yapısı araştırılmaya çalışılmıştır.  Çalışma sonucunda aydınlatma, trafik lambası ve yaya kaldırımı olan yerlerde ölümlü kazaların yaralanmalı kazalara göre daha az olduğu, şehir dışı yollarda trafik işaret levhası, yol şerit çizgisi ve banket bulunmasının ölümlü kazaları azalttığı belirlenmiştir. Çalışmada, ayrıca emniyet kemerinin takılı olduğu durumlarda ölen sürücü sayısının, yaralı sayısına göre daha az olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Trafik Kazaları, Ölümlü Kazalar, Logaritmik Doğrusal Modeller

Kaynakça

• AGRESTI, A. (1990). “Categorical Data Analysis”. John Wiley and Sons, New York.
• ANDERSEN, E.B. (1990). “The Statistical Analysis of Categorical Data”. Springer-Verlag, Berlin, 520 s.
• AKDUR, R. (2012). “Türkiye’deki Trafik Kazalarının Epidemiyolojik İlkeler Işığında Değerlendirilmesi”. Ulaşım ve Trafik Güvenliği Dergisi, Sayı: Ağustos 2012, 1-17.
• ALP, S., ENGİN, T. (2011). “Trafik Kazalarının Nedenleri ve Sonuçları Arasındaki İlişkinin TOPSIS ve AHP Yöntemleri Kullanılarak Analizi ve Değerlendirilmesi”. İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 19, 65-87.
• BAYATA, H.F., HATTATOĞLU, F. (2011). “Different Methods for The Modelling of Traffic Accidents Prediction of Erzincan Province”. EÜFBED-Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 4(1), 31-46.
• BENEDETTI, J.K., BROWN, N.B. (1978). “Strategies For The Selection of Log-Linear Models”. Biometrics, 34, 680-686.
• BOROWSKY, A., GILAD, T.O., PARMET,Y. (2010). “The Role of Experience in Hazard Perception and Categorization: A Traffic Scene Paradigm”. World Academy of Science, Engineering and Technology, 66, 305-309.
• CHANG, L.Y., WANG, H.W. (2006). “Analysis of Traffic Injury Severity: An Application of Non-Parametric Classification Tree Techniques”. Accident Analysis and Prevention, 38, 1019-1027.
• CHRISTENSEN, R. (1997). “Logaritmik doğrusal Models and Logistic Regression”. New York: Springer-Verlag.
• DARROCH, J.N., LAURITZEN, S.L., SPEED, T.D. (1980). “Markov Fields And Logaritmik doğrusal Interaction Models For Contingency Tables”. Annals Of Statistics, 8(3), 522-539.
• DURNA, T. (2011). “Karayolu Trafik Güvenliğine Sistem Yaklaşımı: “İsveç’in Vizyon Sıfır” Politikası”. Polis Bilimleri Dergisi, 13(1), 1-24.
• ERDOĞAN, S., YILMAZ, I., BAYBURA, T., GÜLLÜ, M. (2008). “Geographical Information Systems Aided Traffic Accident Analysis System Case Study: City of Afyonkarahisar”. Accident Analysis and Prevention, 40, 174-181.
• GÜRÇAY, C., YÜKSEL, İ. (2002). “Sürücü Davranışları İle Stres Yaratıcı Faktörlerin Belirlenmesi –Ankara ve İzmir İlleri Kent İçi Personel Taşımacılığı Yapan Sürücüler Örneği’’. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(3), 118- 138.
• HABERMAN, J.S. (1977). “A Waning On The Use Of Chi-Square Statistics With Frequency Tables With small Expected Cell Counts”. JASA, Vol.63-402, 555-561.
• HAYAKAWA, H., FISCHBECK, P.S. FISCHHOFF, B. (2000). “Traffic Accident Statistics and Risk Perceptions in Japon and the United States”. Accident Analysis and Prevention, 32, 827-835.
• HOWELL, D.C. (2009). “Statistical Methods for Psychology (Seventh Edition)”. Belmont: Wadsworth Cengage Learning.
• JOVIC, A.V., KERN, J., BILOGLAV, Z. (2006). “Risk Factors in Urban Road Traffic Accidents”. Journal of Safety Research, 37, 93-98.
• MURAT, Y., ŞEKERLER, A. (2009). “Trafik Kaza Verilerinin Kümeleme Analizi ile Modellenmesi”. İMO Teknik Dergisi, Yazı 311, 4759-4777.
• ÖNCEL, S., ERDUGAN, F. (2015). “Kontenjans Tablolarının Analizinde Logaritmik doğrusal Modellerin Kullanımı ve Sigara Bağımlılığı Üzerine Bir Uygulama”. SAÜ Fen Bil. Der., 19(2), 221-235.
• ÖZEN, E., GENÇ, E., KAYA, Z. (2014). “Trafik Kazalarının Nedenlerine İlişkin Düşünceler ve Trafikte Farkındalık”. Optimum Journal of Economics and Managament Sciences, 1(1), 1-19.
• ÖZERKMEN, N. (2005). “Trafik Kazalarının Nedenleri ve Sürücü Davranışları”. Polis ve Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 1-11.
• QUDDUS, M., WANG, C., ISON, S. (2010). "Road Traffic Congestion and Crash Severity: Econometric Analysis Using Ordered Response Models." J. Transp. Eng., 10.1061/(ASCE)TE.1943-5436.0000044, 424-435.
• SUNGUR, İ., AKDUR, R., PİYAL, B. (2014). “Türkiye’deki Trafik Kazalarının Analizi”. Ankara Med Journal, 14(3), 114-124.
• SÜMER, N., ÖZKAN, T. (2002). “Sürücü Davranışları, Becerileri, Bazı Kişilik Özellikleri ve Psikolojik Belirtilerin Trafik Kazalarındaki Rolleri”. Türk Psikoloji Dergisi, 17(50), 1-22.
• ŞENEL, B., ŞENEL, B. (2013). “Risk Analizi: Türkiye’de Gerçekleşen Trafik Kazaları Üzerine Hata Ağacı Analizi Uygulaması”. Anadolu University Journal of Social Sciences, 13(3), 65-83.
• TEMEL, F., ÖZCEBE, H. (2006). “Türkiye’de Karayollarında Trafik Kazaları”. Sürekli Eğitim Tıp Dergisi (sted), 15(11), 192-197.
• TÜRKİYE İSTATİSTİK KURUMU (TÜİK) (2015). “Karayolu Trafik Kaza İstatistikleri, 2014”. Haber Bülteni, Sayı: 18760. Erişim adresi: www. tüik.gov.tr.
• YILDIZ, M.C., KARACA, M. (2015). “Otomobil Sürücülerinin Trafik ve Yol Güvenliği Konusundaki Görüşlerine Sosyolojik Bakış”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12, 39.
• YILMAZ, V. (1996). Türkiye’deki İntiharlara İlişkin Çok Değişkenli Kategorik Verilerinin Log-Lineer Modellerle Analizi. Osmangazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Eskişehir.
• YILMAZ, V., AKTAŞ, C. (2001). “Üç Boyutlu Kontenjans Tablolarının Analizinde Logaritmik doğrusal Modellerin Kullanımı ve Trafik Kazalarına Uygulanması”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 169-182.
• ZELTERMAN, D. (1999). “Models for Discreate Data”. Clarependon Press Qxford.