The Future of Travel: Analyzing Urban Air Transport Acceptance

Yıl 2024, Cilt: 29 Sayı: 1, 13 - 24, 30.04.2024

Funda Mermertaş , Halil İbrahim Karakan

Öz

This research aims to examine the future potential of urban air mobility and determine its acceptance level. The questionnaire technique, which is a qualitative data collection technique, was used in the research. The data obtained from 408 participants were analyzed using SPSS statistical analysis software. Factor analysis was used to determine the structure of the scale. Then, the independent sample T-test and One-Way ANOVA analysis were used to investigate the differences between demographic variables regarding the acceptance of urban air mobility. The research results showed that acceptance of urban air mobility varies according to some demographic factors. It was determined that factors such as gender, marital status, and education level did not significantly affect the acceptance of urban air mobility. However, it was observed that as the income level increased, the respondents evaluated urban air mobility more positively, and their intention to use it increased. Participants with higher incomes had a more positive view of the advantages of urban air mobility and the intention to pay. The results show that income level is an important factor differentiating attitudes towards urban air mobility. Age was found to have an effect on traveling habits.

Anahtar Kelimeler

Urban Air Transport, Tourism, Logistics, Travel

Seyahatin Geleceği: Kentsel Hava Taşımacılığı Kabulünün Analizi

Öz

Bu araştırma, kentsel hava taşımacılığının gelecekteki potansiyelini incelemeyi ve kabul edilme düzeyini belirlemeyi amaçlamaktadır. Araştırmada nitel veri toplama tekniği olan anket tekniği kullanılmıştır. 408 katılımcıdan elde edilen veriler, SPSS istatistiksel analiz yazılımı kullanılarak incelenmiştir. Ölçeğin geçerliliği ve güvenilirliği, kentsel hava taşımacılığı ile ilgili kavramları doğru bir şekilde ölçüp ölçmediğini ve ölçeğin iç tutarlılığını değerlendirmek için test edilmiştir. Faktör analizi, ölçeğin yapısını belirlemek için kullanılmıştır. Ardından Bağımsız Örneklem T Testi ve Tek Yönlü ANOVA Analizi ile demografik değişkenler arasında kentsel hava taşımacılığının kabulüne yönelik farklılıklar araştırılmıştır. Araştırma sonuçları, kentsel hava taşımacılığı kabulünün bazı demografik faktörlere göre değiştiğini göstermiştir. Cinsiyet, medeni durum ve eğitim düzeyi gibi faktörlerin kentsel hava taşımacılığı kabulü üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisi olmadığı tespit edilmiştir. Ancak, gelir düzeyi arttıkça katılımcıların kentsel hava taşımacılığını daha olumlu değerlendirdiği ve kullanma niyetinin arttığı görülmüştür. Daha yüksek gelire sahip katılımcılar, kentsel hava taşımacılığının avantajlarına ve ödeme niyetine daha olumlu bakmışlardır. Sonuçlar, gelir düzeyinin kentsel hava taşımacılığına yönelik tutumları farklılaştıran önemli bir faktör olduğunu göstermektedir. Yaş faktörünün ise kentsel hava taşımacılığında seyahat alışkanlıkları üzerinde etkili olduğu gözlemlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kentsel Hava Taşımacılığı, Turizm, Lojistik, Seyehat

Etik Beyan

Makalenin verileri 2019 yılında toplanmıştır.

Kaynakça

• Al Haddad, C., Chaniotakis, E., Straubinger, A., Plötner, K., & Antoniou, C. (2020). Factors affecting the adoption and use of urban air mobility. Transportation Research Part A: Policy And Practice, 132, 696-712.
• Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S., & Yıldırım, E. (2010). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: SPSS uygulamalı (6. Baskı). Sakarya Yayıncılık.
• Baur, S., Schickram, S., Homulenko, A., Martinez, N., & Dyskin, A. (2018). Urban air mobility: The rise of a new mode of transportation. Roland Berger Focus.
• Chauhan, B. B., & Carroll, M. (2021). Human factors considerations for urban air mobility. In 21st International Symposium on Aviation Psychology, 7-12, Corvallis, USA.
• Choi, J. K., & Ji, Y.G. (2015). Investigating the importance of trust in adopting an autonomous vehicle. International Journal of Human-Computer Interaction, 31(10), 692-702.
• Dağ, T., Ünler, T., Çopur, E. H., & Çakın, U. (2022). Kentsel hava taşımacılığında kullanılacak dikey iniş-kalkış kabiliyetine sahip bir hava aracının kavramsal tasarımı ve menzil hesabı. Konya Mühendislik Bilimleri Dergisi, 10(3), 649-664.
• Edwards, T. E., Verma, S., & Keeler, J. (2019). Exploring human factors issues for urban air mobility operations. AIAA Aviation 2019 Forum (p. 3629). Dallas, USA.
• Federal Aviation Administration. (2020). Urban air mobility. NASA.
• Fu, M., Rothfeld, R., & Antoniou, C. (2019). Exploring preferences for transportation modes in an urban air mobility environment: Munich case study. Transportation Research Record, 2673(10), 427-442.
• Garrow, L. A., German, B. J., & Leonard, C. E. (2021). Urban air mobility: A comprehensive review and comparative analysis with autonomous and electric ground transportation for informing future research. Transportation Research Part C: Emerging Technologies, 132, 103377.
• Gillis, D., Petri, M., Pratelli, A., Semanjski, I., & Semanjski, S. (2021). Urban air mobility: A state of art analysis. In O. Gervasi, B. Murgante, S. Misra, C. Garau, I. Blečić, D. Taniar, B. O. Apduhan, A. M. A. C. Rocha, E. Tarantino, & C. M. Torre (Eds.), Computational science and its applications, 21st International Conference, Proceedings, Part II (p. 411-425). Cagliari, Italy.
• Grandl, G., Cachay, J., Ross, H., Salib, J., Ostgathe, M., Doppler, S. (2018). The future of vertical mobility sizing the market for passenger, inspection, and goods services until 2035. https://fedotov.co/wp-content/uploads/2018/03/Future-of-Vertical-Mobility.pdf retrieved on 18 May 2021.
• Graydon, M., Neogi, N. A., & Wasson, K. (2020). Guidance for designing safety into urban air mobility: Hazard analysis techniques. Proc. AIAA SciTech Forum (p. 2099). Orlando, USA.
• Johnson, R. A., Miller, E. E., & Conrad, S. (2022). Technology adoption and acceptance of urban air mobility systems: Identifying public perceptions and integration factors. The International Journal of Aerospace Psychology, 32(4), 240-253.
• Kasliwal, A., Furbush, N. J., Gawron, J. H., McBride, J. R., Wallington, T. J., De Kleine, Kim, H. C., & Keoleian, G. A. (2019). Role of flying cars in sustainable mobility. Nature Communications, 10(1), 1555. https://doi.org/10.1038/s41467-019-09426-0
• Kim, Y. W., Lim, C., & Ji, Y. G. (2023). Exploring the user acceptance of urban air mobility: extending the technology acceptance model with trust and service quality factors. International Journal of Human-Computer Interaction, 39(14), 2893-2904.
• Kyriakidis, M., Happee, R., & de Winter, J. C. (2015). Public Opinion on Automated Driving: Results of an International Questionnaire Among 5000 Respondents. Transportation Research Part F: Traffic Psychology and Behaviour, 32, 127-140. https://doi.org/10.1016/j.trf.2015.04.014
• Özdamar, K. (1999). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Kaan Kitabevi.
• Postorino, M. N., & Sarné, G. M. (2020). Reinventing mobility paradigms: Flying car scenarios and challenges for urban mobility. Sustainability, 12(9), 3581. https://doi.org/10.3390/su12093581
• Preis, L. (2020). Concept of operations for urban air mobility: A generic development approach.
• Shaheen, S., Cohen, A., & Farrar, E. (2018). The Potential Societal Barriers of Urban Air Mobility (UAM). UC Berkeley: Transportation Sustainability Research Center. https://doi.org/10.7922/G28C9TFR
• Straubinger, A., Michelmann, J., & Biehle, T. (2021). Business model options for passenger urban air mobility. CEAS Aeronautical Journal, 12(2), 361-380.
• Tabachnick, B. G., Fidell, L. S., & Ullman, J. B. (2013). Using multivariate statistics. Pearson.
• Thipphavong, D. P., Apaza, R., Barmore, B., Battiste, V., Burian, B., Dao, Q., Feary, M., Go, S., Goodrich, K. H., Homola, J., Idris, H. R., Kopardekar, P. H., Lachter, J. B., Neogi, N. A., Kwan, H., Oseguera-Lohr, R. M., Patterson, M. D., & Verma, S. A. (2018). Urban Air Mobility Airspace Integration Concepts and Considerations, 2018 Aviation Technology, Integration, and Operations Conference. Atlanta, Georgia. https://doi.org/10.2514/6.2018-3676
• Tuncal, A., & Uslu, S. (2021). Kentsel hava hareketliliği kavramının gelişiminde iki önemli faktör: ATM ve toplum. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 23(41), 564-577.
• Vascik, P. D. (2020). Systems analysis of urban air mobility operational scaling [Doctoral dissertation]. Massachusetts Institute of Technology.
• Wang, S., Jiang, Z., Noland, R. B., & Mondschein, A. S. (2020). Attitudes towards privately owned and shared autonomous vehicles. Transportation Research Part F: Traffic Psychology and Behaviour, 72, 297-306.
• Yavaş, V., & Tez, Ö. Y. (2021). Kentsel hava taşımacılığı kabul ve kullanım modeli: Bir ölçek geliştirme çalışması. Journal of Aviation Research, 3(2), 279-298.
• Yedavalli, P., & Mooberry, J. (2019). An assessment of public perception of urban air mobility (UAM) Airbus, Leiden, The Netherlands, Tech. Rep.
• Yılmaz, A., & Ulvi, H. (2022). Kentsel hava sahasında insansız hava aracı sistemleri trafik yönetimi için verilmesi gereken hizmetler ve kullanılabilecek bazı teknolojiler. Türkiye İnsansız Hava Araçları Dergisi, 4(1), 8-18.