Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Dönem-3 Öğrencilerinin Farmakoloji Eğitimine Etki Eden Faktörlerin İncelenmesi

Year 2018, , 275 - 281, 01.09.2018

Mehtap Savran , Halil Aşcı , Mekin Sezik , Yonca Sönmez

https://doi.org/10.17343/sdutfd.375060

Abstract

Giriş: Teorik
bilgi yükü nedeniyle öğrenilmesi zor olarak kabul edilen farmakoloji dersi,
günümüzde klinik pratiğe geçiş dersi olarak da algılanmakta ve bu nedenle
farmakoloji eğitiminde entegratif stratejiler üzerinde çalışılmaktadır.

Amaç:
Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencilerinin farmakoloji
eğitimlerini etkileyen faktörlerin niteliksel bir çalışma ile incelenmesi
amaçlandı.

Gereç
ve Yöntem: Çalışmamızda 6 araştırmacı ile bir araştırma ekibi oluşturuldu
ve ekip tarafından farmakoloji eğitimi ile ilgili 5 açık uçlu soru hazırlandı. Tıp
fakültesi dönem 3 öğrencilerinden 121’i (%47) çalışmaya katıldı.

Bulgular: Farmakoloji
dersi ile ilgili teorik bilgi yükü fazlalığı ve ezberleme ihtiyacı gibi dersin
doğası ile ilgili görüşler ön plandaydı. Öğrenciler, çalışma stratejileriyle
ilgili olarak derse katılmanın önemini net olarak ifade etti. Farmakoloji
dersinin günlük hayata etkisiyle ilgili soruda, büyük çoğunluk ilaç kutusu ve
prospektüs okuma davranışı tarifledi. Dersin işleyişi ile ilgili soruda kliniğe
yönelik ders anlatımı ve pratik uygulama ihtiyacı ortaya kondu.

Tartışma:
Farmakoloji dersi gibi öğrenilmesi zor olarak algılanan dersler, öğretim
üyelerinin aktif çabasıyla öğrencide olumlu izlenim bırakabilmektedir. Dersin
verimliliğinin arttırılması ve derse aktif katılımın sağlanması amacıyla
prospektüs okuma ve reçete yazma beceri uygulamaları, küçük gruplarda vakaların
tartışıldığı oturumlar veya özel çalışma modülleri planlanabilir. Bu tür
uygulamaların klinik eğitim döneminde de tekrarlanması teorik farmakoloji
bilgisinin klinik bilgiyle entegrasyonunun sağlanması ve teorik yükün azaltılması
açısından önemlidir. 

Keywords

Farmakoloji, Tıp Eğitimi, Klinik Entegrasyon

References

• 1. Achike FI, Ogle CW. Information overload in the teaching of pharmacology. J Clin Pharmacol 2000; 40(2): 177–83.
• 2. Richard J Epstein. Learning from the problems of problem-based learning Richard. Acad Med 2000; 75(10): 1025–8.
• 3. Michel MC, Bischoff A, Jakobs KH. Comparison of problem-and lecture-based pharmacology teaching. Trends Pharmacol Sci. 2002 Apr; 23(4): 168-70.
• 4. British Pharmacological Society. Undergraduate Pharmacology core curriculum. 2015;[ https://www.bps.ac.uk/BPSMemberPortal/media/BPSWebsite/Assets/Curriculum-2016-A4.pdf] adresinden 03.01.2018 tarihinde erişilmiştir.
• 5. Brink HI. Validity and reliability in qualitative research. Curationis. 1993; Jun;16(2):35
• 6. Miles, M. B, Huberman AM. Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Thousand Oaks: Sage Publications.; 1994. 2nd ed.
• 7. Grasha AF. Teaching with Style: A Practical Guide to Enhancing Learning by Understanding Teaching and Learning Styles. 2nd ed. San Barnadino: Alliance Publishers; 2002.
• 8. Asci H, Kulac E, Sezik M, Cankara FN, Cicek E. The effect of learning styles and study behavior on success of preclinical students in pharmacology. Indian J Pharmacol 2016; 48(1):15–20.
• 9. Vidic B, Weitlauf HM. Horizontal and vertical integration of academic disciplines in the medical school curriculum. Clin Anat. 2002;15(3):233–5.