Amaç
Bu çalışmada bir Araştırma ve Uygulama Hastanesi’nde
çalışan sağlık personelinin şiddet ile karşılaşma
sıklığı ve ilişkili etmenlerin saptanması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem
Örneklem seçilmeden Süleyman Demirel Üniversitesi
Araştırma ve Uygulama Hastanesi’nde çalışan tüm
sağlık personeli çalışma kapsamına alınmış, 481 personele
(%70.6) ulaşılmıştır. Verilerin toplanmasında
Şiddet Olay Formu’ndan (The Violent Incident Form-
VIF) faydalanılmıştır. İstatistiksel değerlendirmede tanımlayıcı
istatistikler ve ki-kare testi kullanılmıştır.
Bulgular
Çalışanların %30.2 ’sinin meslek hayatlarının herhangi
bir döneminde şiddete uğradığı; son bir yıl içinde
şiddete uğrayanların ise %19.6 olduğu tespit edildi.
Saldırganların büyük çoğunluğu hasta (%58.7) ve
hasta yakınlarından (%60.2) oluşmaktaydı ve %75.5’i
erkekti. Şiddete maruz kalanların olaydan sonra
%19.6’sı tepki vermezken; sadece %16.1’i şikâyetçi
olmuştu. Beyaz kod uygulamasını 474 sağlık çalışanının
sadece %11.8’inin doğru olarak bildiği tespit edildi.
Şiddet sonrası %68.5’inin nereye başvurulacağını
ya hiç bilmediği ya da eksik/yanlış bildiği tespit edildi.
Şiddete uğradıktan sonra %30.1’i işi bırakmayı düşünmüştü
ve sadece %22.4’ü şikâyetçi olmuştu. Şiddete
uğrayan 143 sağlık çalışanının sadece %5.6’sı
darp raporu almış; sadece 1 (%0.7) olayda şiddet nedeniyle
iş kazası raporu alınmıştı.
Sonuç
Her 3 sağlık çalışanından birinin meslek hayatının bir
döneminde şiddete maruz kaldığı, maruziyetin kadın
sağlık çalışanlarında anlamlı yüksek olduğu görülmüştür.
Şiddet olaylarının ülke genelinde ve çalışılan
kurumda arttığını düşünmenin, şiddet olayına şahit
olma ve hasta hakları birimine şikâyet edilmenin sağlık
çalışanlarının şiddete uğrama riskini arttırdığı tespit
edilmiştir. Buna karşın şiddet olayı sonrasında çalışanların
büyük çoğunluğunun nereye başvurulacağını
ve beyaz kod uygulamasını ise hiç, eksik veya yanlış
bildikleri tespit edilmiştir.
YOK
YOK
YOK
Objective
In this study, it was aimed to determine the frequency
of encountering violence by healthcare personnel
working in a Research and Application Hospital and
related factors.
Material and Methods
Without choosing a sample, all healthcare personnel
working in Süleyman Demirel University Research
and Application Hospital were included in the study,
and 481 personnel (70.6%) were reached. The
Violent Incident Form (VIF) was used to collect the
data. Descriptive statistics, independent groups t-test,
chi-square test and multiple advanced analyzes were
used in statistical evaluation.
Results
It is stated that 30.2% of the employees have
been subjected to violence in any period of their
professional life; It was found that 19.6% of those
who have experienced violence in the last year. The
majority of the aggressors were patients (58.7%) and
their relatives (60.2%) and 75.5% were men. While
19.6% of those who were exposed to violence did
not react after the incident; only 16.1% of them had
complained. It was determined that only 11.8% of 474
healthcare workers knew the white code application
correctly. It was found that 68.5% of them either did
not know where to apply after the violence or knew
incompletely / wrongly. 30.1% had thought to quit
their job after being subjected to violence and only
22.4% had complained. Only 5.6% of 143 healthcare
workers who were subjected to violence received a
report of assault; Only 1 (0.7%) incident had a work
accident report due to violence.
Conclusion
It was observed that one out of every 3 healthcare
workers was exposed to violence in a period of their
professional life, and the exposure was significantly
higher in female healthcare workers. It has been
determined that thinking that violence incidents
increase throughout the country and in the institution
where they work, witnessing an incident of violence
and complaining to the patient rights unit increase
the risk of violence for healthcare workers. On the
other hand, it was determined that after the violence,
most of the employees knew where to apply and
the application of white code at all, incompletely or
incorrectly.
YOK
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Clinical Sciences |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Project Number | YOK |
Publication Date | March 1, 2022 |
Submission Date | June 3, 2021 |
Acceptance Date | November 23, 2021 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 29 Issue: 1 |
Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi/Medical Journal of Süleyman Demirel University is licensed under Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 International.