BibTex RIS Cite

THE LEARNING PROCESS AND THE ROLE AND THE IMPORTANCE OF USING LEARNING STRATEGIES IN PIANO EDUCATION

Year 2014, Volume: 2 Issue: 2, 1 - 26, 01.02.2014
https://doi.org/10.7816/sed-02-02-01

Abstract

The piano education is inherently based on an individual education system. Playing the piano is a skıll which have cognitive and affective dimensions that is mostly dominant psiko –motor dimension. Development of motor skills is supplied by well-organized exercices and practicing. Some students have problem while learning piano. They complain about not getting efficiently result and not able to learn even though they work hard. The main problem is result from that students don’t know how they work correctly. Some students need shown how they have to work to learn playing piano. Before incorrect working habits become established, they have to be guided how they will learn by their teachers. The most important learning is learning to learn. On this account, the learning strategies are one of the most important subjects in the education field. This article was carried out to determine the role and the importance of the learning strategies in piano education as well as the learning strategies that are practicable and may be usable in this field. The article based on the given objective possesses descriptive study charecteristics. National and foreign references which are related to this subject were searched, the role and the importance of the learning strategies for the piano learning process were determined and the ones among these strategies which were practicable at piano education was found out. Kerwords: Piano, Piano Education, Learning Strategies

References

  • Açıkgöz, K,, Ü. (1996). Etkili Öğrenme ve Öğretme. İzmir: Kanyılmaz Matbaası .
  • Aydın, A. (2000). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Aydıner Uygun, M. ve Kılınçer, Ö.,( 2013) Müzik Öğretmeni Adaylarının Piyano Dersinde Öğrenme Stratejilerini Kullanma Düzeylerinin İncelenmesi, E- Journal A New World Sciences Academy, Şubat, 2013, ss. 206-238
  • Barry, H.N. ve Hallam, S., (2002). Practice. In R. Parncutt and G.E. Mcpherson (Ed.)”, The Science and Psychology of Music Performance, Oxford: Oxford University Press, pp.151-165. (akt : Kılınçer , Ö. ve Aydıner Uygun, M., 2013).
  • Binbaşıoğlu, C. (1991). Öğrenme Psikolojisi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
  • Borich, G. ve Tombari, M. (1997). Educational Psychology “A Contemporary Approach” NewYork: Longman.
  • Camp, M., W. (1992). Teaching Piano. California: Alfred Publishing Co, Inc.
  • Chung, J.W., (2006). Self-Regulated Learning in Piano Practice of Middle- School Piano Majors in Korea. (Yayınlanmamış Doktora Tezi),. University of Columbia. (akt : Kılınçer, Ö. ve Aydıner Uygun, M., 2013).
  • Coffman, D. D. (1990). Effects of mental practice, physical practice, and knowledge of results on piano performance. Journal of Research in Music Education, 38, 187–196. (akt:Renwick, M.J. 2008).
  • Cüceloğlu, D. (1999). İnsan ve Davranışı. İstanbul: Remzi Kitapevi.
  • Çimen, G., (2008). Konserde Çalmaya Hazırlık Süreci. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16 (1), ss.297-302 (akt : Kılınçer , Ö ve Aydıner Uygun, M., 2013).
  • Danserau, D., F. ve Holley, C. (1984). Spatial Learning Strategies. Orlando: Academic Press, Inc.
  • Dembo, M. (1994). Applying Educational Psychology. New York: Longman
  • Demirova, G. (2008) Piyano Eğitiminin İlköğretim Öğrencilerinin Dikkat Toplama Yetisine Etkisi, Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayınlanmamış Doktora Tezi)
  • Enoch, Y. ve Lyke, J. (1987). Creative Piano Teaching. Illinois: Stipe Publishing Company.
  • Ercan, N., (2006) Piyano Eğitiminde Alıştırma Yapmanın Önemi ve Bazı Öneriler, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 12, ss. 104- 108
  • Ercan, N. (2008). Piyano Eğitiminde İlke ve Yöntemler, Ankara: Sözkesen Matbaası.
  • Erden, M. ve Fidan, N. (1998). Eğitime Giriş. Ankara: Alkım Yayınevi.
  • Ertem, Ş. (2011) Orta Düzey Piyano Eğitimi İçin Repertuar Seçme İlkeleri, Kastamonu Eğitim Dergisi, Mayıs, Cilt:19 No.2, ss. 645-652.
  • Gagné, R. (1985). The Conditions of Learning. Chicago: Holt, Rinehart and Winston.
  • Gates, A. ve diğerleri, (1962) Eğitim Psikolojisi:1, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi. (akt: Binbaşıoğlu, 1991)
  • Geiersbach, F.J., (2000). Musical Thinking in Instrumental Practice: An Investigation of Practice Strategies Used by Experienced Instrumentalists, University of Columbia , (Yayınlanmamış Doktora Tezi) (akt : Kılınçer Ö. ve Aydıner Uygun, M., 2013).
  • Gültek B., Piyano Pedagojisinin Temel Özellikleri, 23.1.2008 tarihinde www.piyanoegitimi.com/pedagoji.html adresinden alınmıştır. (akt: Ertem, Ş.,2011)
  • Jİrgensen, H. (2008). Instrumental Practice: Quality and Quantity. 11 (1-2), pp.8-18.
  • Kocabaş, A. (1995). İşbirlikli Öğrenmenin Blokflüt Öğretimi ve Öğrenme Stratejileri Üzerindeki Etkileri.İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. (Yayımlanmamış Doktora Tezi)
  • Klausmeier, H.J., (1985). Educational Psychology, (5.baskı), New York: Harper and Row.(akt: Senemoğlu,N. 1998).
  • Kurtuldu, K. (2007). Bilgiyi İşleme Modeline Dayalı Piyano Eğitiminde Genel Öğrenme Stratejilerinin Yeri ve Görsel İmajlar Oluşturma Yönteminin Kullanılabilirlik Düzeyi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayımlanmamış Doktora Tezi)
  • Kurtuldu, K., (2009). Müzik Öğretmenliği Bölümü Piyano Öğrencilerinin Sınav Kaygısına Yönelik Tutumları. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19, (2), ss.107-126. (akt : Kılınçer Ö ve Aydıner Uygun, M., 2013).
  • Kurtuldu, K. (2012) Dikkat Stratejilerine Yönelik Uyarıcı İşaretlerin Piyano Eğitiminde Kullanılabilirliği, On Dokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(2), ss.233-254
  • Maris, E.M., (2000). Making Music at The Piano: Learning Strategies for Adult Students. New York: Oxford University Press. (akt : Kılınçer, Ö. ve Aydıner Uygun, M., 2013).
  • Morgan, C. (1995). Psikolojiye Giriş. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
  • Newman, W., (1984), The Pianist Problems, New York, Da Capo Press.
  • O’Malley, M. (1990). Learning Strategies in Second Language Acquistion. New York: Cambridge University Press.
  • Orlich , D. ve başk. ( 1994). Teaching Strategies. Massachussets: Heath and Company.
  • Ömür, Ö. (2003). Piyano Eğitiminde Nöro Linguistik Programlama Tekniklerinin Öğrenci Başarısı Üzerindeki Etkileri. Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu Kitabı, İnönü Üniversitesi, Malatya, ss.186-192.
  • Öztürk, B. (1995). Genel Öğrenme Stratejilerinin Öğrenciler Tarafından Kullanılma Durumları. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü ( Yayımlanmamış Doktora Tezi).
  • Öztürk, B. ve Z. Selçuk, Z.. (1992). Öğrenme Öğretme Sürecinin Etkililiğini Artırmada Öğrenme Stratejilerinin Kullanılması; Genel Bir İnceleme. Eğitim.(1). 66-74)
  • Renwick, M.J. (2008) Because I Love Playing My Instrument: Young Musicians Internalised Motivation and Self-regulated Practicing Behaviour,The University of New South Wales, (Yayınlanmamış Doktora Tezi)
  • Ross, S. L. (1985). The effectiveness of mental practice in improving the performance of college trombonists. Journal of Research in Music Education, 33, 221–230. (akt:Renwick, M.J. 2008).
  • Senemoğlu, N. (1998). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim. Ankara: Özsen Matbaası.
  • Weaver, L.J., (2005). The Role of Goals and Practice Steps in Piano Practice Assignments. USA: University of Bowling Green State.(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi)
  • Weinstein, C. E. ve MAYER, R. E. ( 1986). “The Teaching of Learning Strategies”. Handbook of Research on Teaching. New York: American Educational research Association, Mc Millan.
  • Yokuş, H. (2010). Piyano Eğitiminde Öğrenme Stratejilerinin Kullanılmasının Öğrencilerin Başarılarına ve Üstbilişsel Farkındalıklarına Etkisi, M. Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Dergisi, sayı.31, ss:145-160

PİYANO EĞİTİMİNDE ÖĞRENME SÜRECİ VE ÖĞRENME STRATEJİLERİ KULLANMANIN YERİ VE ÖNEMİ

Year 2014, Volume: 2 Issue: 2, 1 - 26, 01.02.2014
https://doi.org/10.7816/sed-02-02-01

Abstract

Piyano eğitimi doğası gereği bireysel bir eğitim sistemine dayalıdır. Piyano çalma, daha çok devinişsel (psiko-motor) boyutun ağırlıkta olduğu hem bilişsel hem de duyuşsal boyutları olan bir beceridir. Motor beceri gelişimi düzenli çalışmalar, egzersizlerle sağlanır. Bazı öğrenciler öğrenirken sorunlar yaşarlar. Çalıştıkları halde öğrenememekten, çalışmalarından verimli sonuç alamamaktan şikayet ederler. Sorun, öğrencilerin nasıl öğreneceklerini bilmemelerinden kaynaklanmaktadır. Bazı öğrencilerin piyano çalmayı öğrenmek için nasıl çalışacaklarının gösterilmesine gereksinimleri vardır. Yanlış çalışma alışkanlıkları yerleşmeden, öğretmenleri tarafından nasıl öğreneceklerine dair rehberlik edilmelidir. En önemli öğrenme, öğrenmeyi öğrenmektir. Bu nedenle, öğrenme stratejileri eğitim alanında en önemli konular arasında yer almaktadır. Bu makale, piyano eğitiminde öğrenme stratejilerinin yeri ve önemi ile bu alanda kullanılabilir olan öğrenme stratejilerini saptamak amacıyla yapılmıştır. Araştırma, güdülen amaca bağlı olarak, betimsel bir çalışma niteliği taşımaktadır. Konuyla ilgili yurtiçi ve yurtdışı kaynaklar taranmış, öğrenme stratejileri incelenmiş, bunların piyano öğrenme sürecindeki yeri ve önemi belirlenmiş ve bunlar arasından piyano eğitiminde kullanılabilir olanlar saptanmıştır. Anahtar kelimeler: Piyano, Piyano Eğitimi, Öğrenme Stratejileri

References

  • Açıkgöz, K,, Ü. (1996). Etkili Öğrenme ve Öğretme. İzmir: Kanyılmaz Matbaası .
  • Aydın, A. (2000). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Aydıner Uygun, M. ve Kılınçer, Ö.,( 2013) Müzik Öğretmeni Adaylarının Piyano Dersinde Öğrenme Stratejilerini Kullanma Düzeylerinin İncelenmesi, E- Journal A New World Sciences Academy, Şubat, 2013, ss. 206-238
  • Barry, H.N. ve Hallam, S., (2002). Practice. In R. Parncutt and G.E. Mcpherson (Ed.)”, The Science and Psychology of Music Performance, Oxford: Oxford University Press, pp.151-165. (akt : Kılınçer , Ö. ve Aydıner Uygun, M., 2013).
  • Binbaşıoğlu, C. (1991). Öğrenme Psikolojisi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
  • Borich, G. ve Tombari, M. (1997). Educational Psychology “A Contemporary Approach” NewYork: Longman.
  • Camp, M., W. (1992). Teaching Piano. California: Alfred Publishing Co, Inc.
  • Chung, J.W., (2006). Self-Regulated Learning in Piano Practice of Middle- School Piano Majors in Korea. (Yayınlanmamış Doktora Tezi),. University of Columbia. (akt : Kılınçer, Ö. ve Aydıner Uygun, M., 2013).
  • Coffman, D. D. (1990). Effects of mental practice, physical practice, and knowledge of results on piano performance. Journal of Research in Music Education, 38, 187–196. (akt:Renwick, M.J. 2008).
  • Cüceloğlu, D. (1999). İnsan ve Davranışı. İstanbul: Remzi Kitapevi.
  • Çimen, G., (2008). Konserde Çalmaya Hazırlık Süreci. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16 (1), ss.297-302 (akt : Kılınçer , Ö ve Aydıner Uygun, M., 2013).
  • Danserau, D., F. ve Holley, C. (1984). Spatial Learning Strategies. Orlando: Academic Press, Inc.
  • Dembo, M. (1994). Applying Educational Psychology. New York: Longman
  • Demirova, G. (2008) Piyano Eğitiminin İlköğretim Öğrencilerinin Dikkat Toplama Yetisine Etkisi, Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayınlanmamış Doktora Tezi)
  • Enoch, Y. ve Lyke, J. (1987). Creative Piano Teaching. Illinois: Stipe Publishing Company.
  • Ercan, N., (2006) Piyano Eğitiminde Alıştırma Yapmanın Önemi ve Bazı Öneriler, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 12, ss. 104- 108
  • Ercan, N. (2008). Piyano Eğitiminde İlke ve Yöntemler, Ankara: Sözkesen Matbaası.
  • Erden, M. ve Fidan, N. (1998). Eğitime Giriş. Ankara: Alkım Yayınevi.
  • Ertem, Ş. (2011) Orta Düzey Piyano Eğitimi İçin Repertuar Seçme İlkeleri, Kastamonu Eğitim Dergisi, Mayıs, Cilt:19 No.2, ss. 645-652.
  • Gagné, R. (1985). The Conditions of Learning. Chicago: Holt, Rinehart and Winston.
  • Gates, A. ve diğerleri, (1962) Eğitim Psikolojisi:1, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi. (akt: Binbaşıoğlu, 1991)
  • Geiersbach, F.J., (2000). Musical Thinking in Instrumental Practice: An Investigation of Practice Strategies Used by Experienced Instrumentalists, University of Columbia , (Yayınlanmamış Doktora Tezi) (akt : Kılınçer Ö. ve Aydıner Uygun, M., 2013).
  • Gültek B., Piyano Pedagojisinin Temel Özellikleri, 23.1.2008 tarihinde www.piyanoegitimi.com/pedagoji.html adresinden alınmıştır. (akt: Ertem, Ş.,2011)
  • Jİrgensen, H. (2008). Instrumental Practice: Quality and Quantity. 11 (1-2), pp.8-18.
  • Kocabaş, A. (1995). İşbirlikli Öğrenmenin Blokflüt Öğretimi ve Öğrenme Stratejileri Üzerindeki Etkileri.İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. (Yayımlanmamış Doktora Tezi)
  • Klausmeier, H.J., (1985). Educational Psychology, (5.baskı), New York: Harper and Row.(akt: Senemoğlu,N. 1998).
  • Kurtuldu, K. (2007). Bilgiyi İşleme Modeline Dayalı Piyano Eğitiminde Genel Öğrenme Stratejilerinin Yeri ve Görsel İmajlar Oluşturma Yönteminin Kullanılabilirlik Düzeyi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayımlanmamış Doktora Tezi)
  • Kurtuldu, K., (2009). Müzik Öğretmenliği Bölümü Piyano Öğrencilerinin Sınav Kaygısına Yönelik Tutumları. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19, (2), ss.107-126. (akt : Kılınçer Ö ve Aydıner Uygun, M., 2013).
  • Kurtuldu, K. (2012) Dikkat Stratejilerine Yönelik Uyarıcı İşaretlerin Piyano Eğitiminde Kullanılabilirliği, On Dokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(2), ss.233-254
  • Maris, E.M., (2000). Making Music at The Piano: Learning Strategies for Adult Students. New York: Oxford University Press. (akt : Kılınçer, Ö. ve Aydıner Uygun, M., 2013).
  • Morgan, C. (1995). Psikolojiye Giriş. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
  • Newman, W., (1984), The Pianist Problems, New York, Da Capo Press.
  • O’Malley, M. (1990). Learning Strategies in Second Language Acquistion. New York: Cambridge University Press.
  • Orlich , D. ve başk. ( 1994). Teaching Strategies. Massachussets: Heath and Company.
  • Ömür, Ö. (2003). Piyano Eğitiminde Nöro Linguistik Programlama Tekniklerinin Öğrenci Başarısı Üzerindeki Etkileri. Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu Kitabı, İnönü Üniversitesi, Malatya, ss.186-192.
  • Öztürk, B. (1995). Genel Öğrenme Stratejilerinin Öğrenciler Tarafından Kullanılma Durumları. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü ( Yayımlanmamış Doktora Tezi).
  • Öztürk, B. ve Z. Selçuk, Z.. (1992). Öğrenme Öğretme Sürecinin Etkililiğini Artırmada Öğrenme Stratejilerinin Kullanılması; Genel Bir İnceleme. Eğitim.(1). 66-74)
  • Renwick, M.J. (2008) Because I Love Playing My Instrument: Young Musicians Internalised Motivation and Self-regulated Practicing Behaviour,The University of New South Wales, (Yayınlanmamış Doktora Tezi)
  • Ross, S. L. (1985). The effectiveness of mental practice in improving the performance of college trombonists. Journal of Research in Music Education, 33, 221–230. (akt:Renwick, M.J. 2008).
  • Senemoğlu, N. (1998). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim. Ankara: Özsen Matbaası.
  • Weaver, L.J., (2005). The Role of Goals and Practice Steps in Piano Practice Assignments. USA: University of Bowling Green State.(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi)
  • Weinstein, C. E. ve MAYER, R. E. ( 1986). “The Teaching of Learning Strategies”. Handbook of Research on Teaching. New York: American Educational research Association, Mc Millan.
  • Yokuş, H. (2010). Piyano Eğitiminde Öğrenme Stratejilerinin Kullanılmasının Öğrencilerin Başarılarına ve Üstbilişsel Farkındalıklarına Etkisi, M. Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Dergisi, sayı.31, ss:145-160
There are 43 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Şehnaz Ertem This is me

Publication Date February 1, 2014
Published in Issue Year 2014 Volume: 2 Issue: 2

Cite

APA Ertem, Ş. (2014). PİYANO EĞİTİMİNDE ÖĞRENME SÜRECİ VE ÖĞRENME STRATEJİLERİ KULLANMANIN YERİ VE ÖNEMİ. Sanat Eğitimi Dergisi, 2(2), 1-26. https://doi.org/10.7816/sed-02-02-01
AMA Ertem Ş. PİYANO EĞİTİMİNDE ÖĞRENME SÜRECİ VE ÖĞRENME STRATEJİLERİ KULLANMANIN YERİ VE ÖNEMİ. Sanat Eğitimi Dergisi. February 2014;2(2):1-26. doi:10.7816/sed-02-02-01
Chicago Ertem, Şehnaz. “PİYANO EĞİTİMİNDE ÖĞRENME SÜRECİ VE ÖĞRENME STRATEJİLERİ KULLANMANIN YERİ VE ÖNEMİ”. Sanat Eğitimi Dergisi 2, no. 2 (February 2014): 1-26. https://doi.org/10.7816/sed-02-02-01.
EndNote Ertem Ş (February 1, 2014) PİYANO EĞİTİMİNDE ÖĞRENME SÜRECİ VE ÖĞRENME STRATEJİLERİ KULLANMANIN YERİ VE ÖNEMİ. Sanat Eğitimi Dergisi 2 2 1–26.
IEEE Ş. Ertem, “PİYANO EĞİTİMİNDE ÖĞRENME SÜRECİ VE ÖĞRENME STRATEJİLERİ KULLANMANIN YERİ VE ÖNEMİ”, Sanat Eğitimi Dergisi, vol. 2, no. 2, pp. 1–26, 2014, doi: 10.7816/sed-02-02-01.
ISNAD Ertem, Şehnaz. “PİYANO EĞİTİMİNDE ÖĞRENME SÜRECİ VE ÖĞRENME STRATEJİLERİ KULLANMANIN YERİ VE ÖNEMİ”. Sanat Eğitimi Dergisi 2/2 (February 2014), 1-26. https://doi.org/10.7816/sed-02-02-01.
JAMA Ertem Ş. PİYANO EĞİTİMİNDE ÖĞRENME SÜRECİ VE ÖĞRENME STRATEJİLERİ KULLANMANIN YERİ VE ÖNEMİ. Sanat Eğitimi Dergisi. 2014;2:1–26.
MLA Ertem, Şehnaz. “PİYANO EĞİTİMİNDE ÖĞRENME SÜRECİ VE ÖĞRENME STRATEJİLERİ KULLANMANIN YERİ VE ÖNEMİ”. Sanat Eğitimi Dergisi, vol. 2, no. 2, 2014, pp. 1-26, doi:10.7816/sed-02-02-01.
Vancouver Ertem Ş. PİYANO EĞİTİMİNDE ÖĞRENME SÜRECİ VE ÖĞRENME STRATEJİLERİ KULLANMANIN YERİ VE ÖNEMİ. Sanat Eğitimi Dergisi. 2014;2(2):1-26.