Examination of Communication Abilities of Students Studying at Duzce University Faculty of Sport Sciences
Yıl 2017,
Cilt: 1 Sayı: 1, 18 - 25, 29.11.2017
Kamil Erdem
,
Atakan Çağlayan
,
Nurper Özbar
Öz
The aim of
this study is examination of communication abilities of students who study at
Düzce University Faculty of Sport Sciences.Survey method
was used to determine the communication abilities of students in this study.
Questionnaire were applied by researcher by interviewing face to face. The
questionnaire used to determine the communication abilities of students is
“Scale for Evaluating the Communication Abilities (SECA)”, developed by
Korkut (1997). Questionnaire used is a 5 point likert scale which consists of
25 questions. Cronbach Alpha coefficient and criterion validity coefficient
of the scale is calculated as 0.87 and 0.84, respectively. Statistical
Package for the Social Sciences (version 21.0) statistic package program was
used for analysis of the data and creation and tabular presentation of the
findings. Frequency and percent values of the obtained data were calculated. While
Düzce University Faculty of Sport Sciences constitues the universe, students
who study at Düzce University Faculty of Sport Sciences and participated
voluntarily constitute the sample of this study. As a result, in accordance with the findings
obtained in the study, perceptions of communication ability, in terms of
different variables, of partaking students were examined and no significant
differences were discovered (p>0,05). But, at p<0,05 value a significant
difference was discovered in the variable of where students live.
|
Kaynakça
- Barker, L. L. (1990). Communication. Fifth Edition. USA. Prentice-Hall, Inc., Englewood Cliffs.
- Bingöl, G. ve Demir, A. (2011). Amasya sağlık yüksekokulu öğrencilerinin iletişim Becerileri. Göztepe Tıp Dergisi, 26(4),152-159
- Caputo, J. S., Hazel, H. Z. ve McMahon, C. (1994). Interpersonal Communication. Competency Through Critical Thinking. USA. Allyn and Bacon.
- Cüceloğlu, D. (1996) İnsan ve Davranışı Psikolojinin Temel Kavramları. (6. baskı). İstanbul: Remzi Kitapevi.
- Cüceloğlu, D. (2000). İnsan ve Davranışı. İstanbul, Remzi Kitabevi.
- Cüceloğlu, D. (2001). İçimizdeki Çocuk. İstanbul: Remzi Yayınevi.
- Çetinkaya, Z. (2011). Türkçe öğretmen adaylarının iletişim becerilerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi. Cilt. 19, No. 2. 567-576.
- De Vito, J. (1985). Human Communication. New York. Harper & Row, Publishers.
- Erözkan, A. (2007). Bilimsel Araştırmalarda Yöntemler. Durmuş Ekiz (Ed.), Bilimsel Araştırma Yöntemler (ss.99-123). İstanbul: Lisans.
- Emre, B., Demirel, N., Göksel, A.G., Ekici, S. ve Katkat, D. (2013). Spor Yöneticiliği Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin İncelenmesi. Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi. 15(15): 89-101.
- Göksel, A.G., Caz, Ç., Yazıcı, Ö.F. ve Pala, A. (2016). Spor Lisesi Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(44): 1440-1445. 15(15): 89-101.
- Göksel, A.G., Pala, A. ve Caz, Ç. (2016). Futbol Hakemlerinin Boş Zamanlarını Değerlendirme Tercihleri İle İletişim Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Uluslararası Hakemli İletişim Ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi. 11: 15-28.
- Görmüş, A. Ş., Aydın, S. ve Ergin, G. (2013). İşletme Bölümü Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Cinsiyet Rolleri Bağlamında İncelenmesi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, XV (1), 109-128.
- Gülbahçe, Ö. (2010). K.K. Eğitim Fakültesi öğrencilerinin iletişim becerilerinin incelenmesi. Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 12 (2),12-22.
- Hökelekli, H. (2006). Günümüz İletişim Teknikleri ve Dini İletişim. Hayrullah Köken (Der.), Din Hizmetlerinde Yöntem ve Verimlilik (ss. 205-232). Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
- Kadakal-Dölek, A. (2015). Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Koca, M. (2014). Din Görevlilerinin İletişim Becerileri Konusunda Cami Cemaatinin Algıları ve Beklentileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Kocayörük, E. (2011). Etkili İletişim Becerileri. İstanbul: Kriter Yayınevi.
- Korkut F. Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi. IV. Ulusal Eğitim Bilimleri, Kongresi Bildirileri. Anadolu Üniversitesi, 208-218, Eskişehir, (1997).
- Köylü, M. (2003). Psiko-Sosyal Açıdan Dini İletişim. Ankara: Ankara Okulu Yayınları.
- Özcan A. (2006) Hemşire-Hasta İlişkisi ve İletişim, Sistem Ofset Basım, Ankara
- Pehlivan, K.B. (2005). Öğretmen adaylarının iletişim becerisi algıları üzerine bir çalışma. İlköğretim Online, 4 (2), 17-23.
- Sayers, F., Bingaman, C. E., Graham, R., Wheeler, M. (1993). Yöneticilikte İletişim. İstanbul. Rota Yayın Yapım Tanıtım.
- Şimşek, E. (2013). Hayat Boyu Öğrenme, İdealler ve Gerçekler (Camilerde Kur'an Öğretimi Programı Erzurum Örneği).
Ankara: Akasya Yayınları. Tepeköylü, Ö., S
- Tiryaki, S., Erdil, G., Açar, M., Emlek, Y., (1991), "Sporcu ve Sporcu Olmayan Gençlerin Kişilik özellikleri" Spor Hekim liği Dergisi, Cilt 26, Sayı:1, Mart, İzmir: Ege Üniversitesi, s.19-22.
- Tutar H (2003,) Örgütlerde İletişim, Seçkin Yayıncılık, İstanbul.
- Türkel, Ç., ‘‘İlköğretim Öğrencilerinin Sportif Faaliyetlere Katılım Düzeyi İle Sosyal Uyum ve İletişim Beceri Düzeyleri Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi’’. Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi SBE, 2010.
- Üstünel, G. (2011). Etkili İletişim Becerileri ve Beden Dili, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Tekirdağ: Namık Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
- Zıllıoğlu, M. ve Yüksel, H. (1994). İletişim Bilgisi. Eskişehir. Anadolu Üniversitesi, Açık Öğretim Fakültesi Yayınları.
Düzce Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi’nde Öğrenim Gören Öğrencilerin İletişim Becerilerinin İncelenmesi
Yıl 2017,
Cilt: 1 Sayı: 1, 18 - 25, 29.11.2017
Kamil Erdem
,
Atakan Çağlayan
,
Nurper Özbar
Öz
Bu araştırmanın
amacı Düzce Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi’nde öğrenim gören
öğrencilerin iletişim becerilerinin incelenmesidir.Araştırmada
öğrencilerin iletişim becerilerinin belirlenmesi için anket yöntemi
kullanılmıştır. Anket formu araştırmacı tarafından yüz yüze görüşülerek
uygulanmıştır. Öğrencilerin iletişim becerilerini belirlemek amacıyla
kullanılan anket formu Korkut (1997) tarafından geliştirilen ‘’İletişim
Becerilerini Değerlendirme Ölçeği (İBDÖ)’’dir. Kullanılan anket 25 sorudan
oluşan 5’li liket tipi ölçektir. Ölçeğin Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı 0.87,
ölçüt geçerliği katsayısı da 0.84 olarak hesaplanmıştır. Verilerin analizinde
ve bulguların oluşturulup tablo halinde sunulmasında Statistical Package fort
he Social Sciences (21.0 versiyon) istatistik paket programı kullanılmıştır.
Elde edilen verilerin frekans ve yüzde değerleri hesaplanmıştır. Bu
çalışmanın evrenini Düzce Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi öğrencileri
oluştururken, örneklemini ise; Düzce Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi’nde
öğrenim gören ve araştırmaya gönüllü olarak katılan öğrenciler oluşturmaktadır. Sonuç olarak
araştırmada elde edilen bulgular doğrultusunda araştırmaya katılan öğrencilerin
iletişim beceri algıları incelenmiş ve anlamlı farklılıklara rastlanmamıştır
(p>0,05). Ancak, öğrencilerin yaşadıkları yer değişkeninde p<0,05
düzeyinde anlamlı bir farklılığa rastlanmıştır.
Kaynakça
- Barker, L. L. (1990). Communication. Fifth Edition. USA. Prentice-Hall, Inc., Englewood Cliffs.
- Bingöl, G. ve Demir, A. (2011). Amasya sağlık yüksekokulu öğrencilerinin iletişim Becerileri. Göztepe Tıp Dergisi, 26(4),152-159
- Caputo, J. S., Hazel, H. Z. ve McMahon, C. (1994). Interpersonal Communication. Competency Through Critical Thinking. USA. Allyn and Bacon.
- Cüceloğlu, D. (1996) İnsan ve Davranışı Psikolojinin Temel Kavramları. (6. baskı). İstanbul: Remzi Kitapevi.
- Cüceloğlu, D. (2000). İnsan ve Davranışı. İstanbul, Remzi Kitabevi.
- Cüceloğlu, D. (2001). İçimizdeki Çocuk. İstanbul: Remzi Yayınevi.
- Çetinkaya, Z. (2011). Türkçe öğretmen adaylarının iletişim becerilerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi. Cilt. 19, No. 2. 567-576.
- De Vito, J. (1985). Human Communication. New York. Harper & Row, Publishers.
- Erözkan, A. (2007). Bilimsel Araştırmalarda Yöntemler. Durmuş Ekiz (Ed.), Bilimsel Araştırma Yöntemler (ss.99-123). İstanbul: Lisans.
- Emre, B., Demirel, N., Göksel, A.G., Ekici, S. ve Katkat, D. (2013). Spor Yöneticiliği Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin İncelenmesi. Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi. 15(15): 89-101.
- Göksel, A.G., Caz, Ç., Yazıcı, Ö.F. ve Pala, A. (2016). Spor Lisesi Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(44): 1440-1445. 15(15): 89-101.
- Göksel, A.G., Pala, A. ve Caz, Ç. (2016). Futbol Hakemlerinin Boş Zamanlarını Değerlendirme Tercihleri İle İletişim Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Uluslararası Hakemli İletişim Ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi. 11: 15-28.
- Görmüş, A. Ş., Aydın, S. ve Ergin, G. (2013). İşletme Bölümü Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Cinsiyet Rolleri Bağlamında İncelenmesi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, XV (1), 109-128.
- Gülbahçe, Ö. (2010). K.K. Eğitim Fakültesi öğrencilerinin iletişim becerilerinin incelenmesi. Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 12 (2),12-22.
- Hökelekli, H. (2006). Günümüz İletişim Teknikleri ve Dini İletişim. Hayrullah Köken (Der.), Din Hizmetlerinde Yöntem ve Verimlilik (ss. 205-232). Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
- Kadakal-Dölek, A. (2015). Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Koca, M. (2014). Din Görevlilerinin İletişim Becerileri Konusunda Cami Cemaatinin Algıları ve Beklentileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Kocayörük, E. (2011). Etkili İletişim Becerileri. İstanbul: Kriter Yayınevi.
- Korkut F. Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi. IV. Ulusal Eğitim Bilimleri, Kongresi Bildirileri. Anadolu Üniversitesi, 208-218, Eskişehir, (1997).
- Köylü, M. (2003). Psiko-Sosyal Açıdan Dini İletişim. Ankara: Ankara Okulu Yayınları.
- Özcan A. (2006) Hemşire-Hasta İlişkisi ve İletişim, Sistem Ofset Basım, Ankara
- Pehlivan, K.B. (2005). Öğretmen adaylarının iletişim becerisi algıları üzerine bir çalışma. İlköğretim Online, 4 (2), 17-23.
- Sayers, F., Bingaman, C. E., Graham, R., Wheeler, M. (1993). Yöneticilikte İletişim. İstanbul. Rota Yayın Yapım Tanıtım.
- Şimşek, E. (2013). Hayat Boyu Öğrenme, İdealler ve Gerçekler (Camilerde Kur'an Öğretimi Programı Erzurum Örneği).
Ankara: Akasya Yayınları. Tepeköylü, Ö., S
- Tiryaki, S., Erdil, G., Açar, M., Emlek, Y., (1991), "Sporcu ve Sporcu Olmayan Gençlerin Kişilik özellikleri" Spor Hekim liği Dergisi, Cilt 26, Sayı:1, Mart, İzmir: Ege Üniversitesi, s.19-22.
- Tutar H (2003,) Örgütlerde İletişim, Seçkin Yayıncılık, İstanbul.
- Türkel, Ç., ‘‘İlköğretim Öğrencilerinin Sportif Faaliyetlere Katılım Düzeyi İle Sosyal Uyum ve İletişim Beceri Düzeyleri Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi’’. Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi SBE, 2010.
- Üstünel, G. (2011). Etkili İletişim Becerileri ve Beden Dili, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Tekirdağ: Namık Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
- Zıllıoğlu, M. ve Yüksel, H. (1994). İletişim Bilgisi. Eskişehir. Anadolu Üniversitesi, Açık Öğretim Fakültesi Yayınları.