Background: Irradiation sources have
been used to reduce the total in-office bleaching time. However, little is
known about the effects of the light irradiation bleaching systems on the
restorative materials. This in vitro
study evaluated the microhardness of 6 different restorative materials during
office bleaching procedures with blue light emitted diode and diode laser
photoactivation.
Materials and Methods: FiltekTM supreme
(nanofilled), Tetric EvoCeram (nanohybrid), Tescera ATL (ormocer), Clearfill
Majesty Esthetic (nanofilled), Durafill VS (microfilled) and IPS Empress II
(ceramic) restorative materials were selected in this study. Twenty specimens,
10 mm in diameter and 2 mm thick, were fabricated from each material using a
Teflon mold. All specimens were randomly assigned to two groups (n=10). Group 1
received two topical applications of 35% hydrogen peroxide and was
photoactivated using blue light emitted diode (800 mW/cm2) for 20s.
Group 2 received topical application of 46% hydrogen peroxide using diode laser
(wavelength 980 nm, average power 7 watt, energy setting 200 J, continuous
mode) for 30s. Baseline and after bleaching microhardness measurements were
taken with a Vickers hardness tester that was used with a 300 g for the
porcelain and 100 g for the composite and ormocer specimens, the
dwell time was 30 s for all groups. Data were analyzed statistically, with
one-way-analysis of variance (ANOVA), post-hoc Tamhane's T2 and independent t
tests.
Results: After application of both
office bleaching agents, microhardness of all restorative materials tested were
significantly decreased (p<.05). However, Tetric EvoCeram composite resin
material showed the least microhardness value (p<.05).
Conclusion: Blue light emitted diode
and diode laser activation hydrogen peroxide office bleaching agents have
similar effects on the reduction of microhardness of restorative materials. The
data of this study revealed that after bleaching, nanofilled (FS, CME),
microfilled (Df) specimens demonstrated lower changes in microhardness values
than nanohybrid (TEC) composite material.
Amaç: Işın
kaynakları ofis tipinde toplam beyazlatma
süresini azaltmak için kullanılmıştır. Işık ışınlama beyazlatma
sistemlerinin restoratif materyaller üzerindeki etkileri hakkında çok az şey
bilinmektedir. Bu in vitro çalışmada,
mavi ışık yayan diyot ve diyot lazer fotoaktifleştirme ile ofis beyazlatma prosedürleri
sırasında 6 farklı restoratif malzemenin mikrosertlik değeri değerlendirildi.
Materyal ve Metod: Bu çalışmada, Filtek TM
supreme (nanodolduruculu), Tetric EvoCeram (nanohibrit), Tescera ATL (hibritpolimer),
Clearfill Majesty Esthetic (nanodolduruculu), Durafill VS (mikrodolduruculu) ve
IPS Empress II (seramik) restoratif malzemeler seçildi. Her malzemeden teflon
kalıp yardımıyla çapı 10 mm ve kalınlığı 2 mm olan yirmişer örnek hazırlandı.
Tüm örnekler rastgele ikişer gruba ayrıldı (n=10). Grup 1'e,% 35 hidrojen
peroksitten iki kez topikal uygulama yapıldı ve 20 s boyunca mavi ışık yayan
diyot (800 mW / cm2) kullanılarak fotoaktif hale getirildi. Grup 2,
30 s için diyot lazer (dalga boyu 980 nm, ortalama güç 7 watt, enerji ayarı 200
J, sürekli mod) kullanılarak % 46 hidrojen peroksit topikal uygulaması yapıldı.
Başlangıç ve beyazlatma sonrası değerler Vickers sertlik testi cihazı
yardımıyla porselen için 300 gr; kompozit ve hibritpolimer örnekler için 100
gr’lık ağırlık kullanılarak ölçüldü. Veriler tek yönlü varyans analizi (ANOVA),
Tamhane’s T2 ve bağımsız t testi ile istatistiksel olarak analiz edildi.
Bulgular: Her iki beyazlatma
ajanlarının kullanımdan sonra, tüm restoratif materyallerin mikrosertliğinde
önemli derecede düşüş gözlemlendi (p<.05). Fakat en düşük mikrosertlik
değerini Tetric EvoCeram kompozit rezin materyal gösterdi (p<.05).
Sonuç: Mavi ışık yayan diyot ve
diyot lazer aktivasyonlu hidrojen peroksit ofis tipi beyazlatma ajanları
restoratif materyallerin mikrosertliğinin azalması üzerine benzer etkiler
vardı. Bu çalışmanın verileri; beyazlatma sonrası nanodolduruculu (FS, CME) ve
mikrodolduruculu (Df) örneklerin nanohibrit (TEC) kompozit materyale göre
mikrosertlik değerlerinde daha düşük değişiklikler gösterdiğini ortaya çıkardı.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Dentistry |
Journal Section | Research |
Authors | |
Publication Date | August 1, 2018 |
Submission Date | October 14, 2017 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 5 Issue: 2 |
Selcuk Dental Journal is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).