Yield Response of Winter Barley to Seeding Rates under Erzurum Rainfed Conditions

Year 2018, Volume: 32 Issue: 3, 321 - 327, 28.12.2018

Ali Öztürk Ramazan Polat Selçuk Kodaz Murat Aydın

Abstract

In without thinning sowing applications, it is needed to high field emergence. In Yield and quality response of barley to seeding rates are affected by cultivar, environmental conditions and sowing time. The effect of seeding rates (400, 450, 500, 550, 600 viable seeds m-2) on grain yield and some agronomic traits of two barley cultivars (Olgun, Tokak 157/37) was investigated for winter sowing under Erzurum rainfed conditions in 2014-15 and 2015-16 years. Tokak 157/37 had a significantly higher spikes per m-2, 1000-kernel weight and grain yield than cv. Olgun, whereas cv. Olgun had a significantly higher grains per spike and grain protein content than cv. Tokak 157/37. Except for vegetative period, grain filling period and 1000-kernel weight, ‘‘cultivar x seeding rate’’ interactions were not significant. Increasing seeding rate increased the spikes per m-2, while decreased 1000-kernel weight. The highest grain yield (5603 kg ha-1) was obtained from 550 viable seeds m-2, while the effect of seeding rates on grains per spike and grain protein content were insignificant. The results showed that the two winter barley cultivars should be grown at 550 viable seeds m-2 seeding rate under dryland conditions of Erzurum.

Keywords

Barley, Seeding rate, Winter sowing, Yield

Erzurum Kuru Tarım Koşullarında Kışlık Arpanın Ekim Sıklığına Verim Tepkisi

Abstract

Arpanın ekim sıklığına verim ve kalite tepkisi çeşit, çevre koşulları ve ekim zamanına göre değişebilir. Bu araştırma, ekim sıklığının (400, 450, 500, 550, 600 canlı tohum m-2) kışlık ekilen iki arpa çeşidinde (Olgun, Tokak 157/37) tane verimi ve bazı tarımsal karakterlere etkisini belirlemek amacıyla, 2014-15 ve 2015-16 ürün yıllarında, Erzurum kuru tarım koşullarında yürütülmüştür. Tokak 157/37 çeşidi m2 ’deki başak sayısı, 1000 tane ağırlığı ve tane verimi; Olgun çeşidi ise başaktaki tane sayısı ve tane protein oranı yönünden üstün bulunmuştur. Vejetatif periyot, tane dolum süresi ve 1000 tane ağırlığı hariç, diğer karakterler yönünden ‘‘çeşit x ekim sıklığı’’ interaksiyonları önemsiz bulunmuştur. Ekim sıklığı artışlarına bağlı olarak m2 ’deki başak sayısı artmış, 1000 tane ağırlığı azalmıştır. En yüksek tane verimi (560.3 kg da-1) 550 tohum m-2 sıklığından elde edilmiş, başaktaki tane sayısı ve tane protein oranı yönünden ekim sıklıkları arasındaki farklar önemsiz olmuştur. Sonuçlar, kışlık ekimde iki kışlık arpa çeşidi için de Erzurum kuru koşullarında en uygun ekim sıklığının 550 tohum m-2 olduğunu göstermiştir.

Keywords

Arpa, Ekim sıklığı, Kışlık ekim, Verim