Can Video-Based Course Be An Effective Way to Spare Time for Feedback-Correction in the Classroom?

Year 2019, , 991 - 998, 30.11.2019

Muhittin Çalışkan , Hüseyin Serçe , Mevlüt Aydoğmuş

https://doi.org/10.29249/selcuksbmyd.632292

Abstract

In this action research, an answer to the question of “How can we
spare more time to ensure the flow of information from student to teacher and
teacher to student, and to make corrections if necessary? Accordingly, a
video-based course was implemented to dedicate more time for feedback and
correction in the classroom. Therefore, it was reported here what happened in
this implementation. The study was conducted with university students taking
the course “special teaching methods”. The implementation lasted eight weeks.
The students were from three different fields (accounting and finance,
jurisprudence, and jewellery technology). Each group chose a topic of a lesson
in their field and prepared a video. The other two groups watched the video of
each group before coming to class. During the lesson, the group who made the
video asked questions to the other groups who had already watched it, gave
feedback according to the answers, and made corrections when necessary. The
opinions of the students about the effectiveness of the process were collected
in a written way. In addition, the lecturer responsible for the course kept a
research diary. The data was analyzed through an inductive approach. At the end
of the research, it was concluded that if the prior knowledge of the students
is complete, short and readily available videos can be used once or twice in
the course period in order to provide richness of experience.

Keywords

Action Research, Teacher Research, Feedback, Correction, Video-based Course

Video Ders Uygulaması Sınıf Ortamında Dönüt-Düzeltmeye Zaman Ayırmak İçin Etkili Bir Yol Olabilir mi?

Abstract

Bu eylem araştırmasında “Derslerimizde öğrenciden öğretmene,
öğretmenden öğrenciye bilgi akışını sağlayabilmek ve gerekli ise düzeltme
yapabilmek için nasıl zaman ayırabiliriz?” sorusuna cevap arandı. Dönüt ve
düzeltmeye zaman ayırmak için video ders uygulaması gerçekleştirildi. Bu
uygulamada neler olduğu rapor edilmeye çalışıldı. Araştırma özel öğretim
yöntemleri dersinde bu dersi alan öğrencilerle birlikte gerçekleştirildi. Uygulama
sekiz hafta sürdü. Sınıfta üç alandan (muhasebe ve finansman, adalet,
kuyumculuk teknolojisi) öğrenciler vardı. Her grup kendi alanından bir dersin
konusunu seçip video hazırladı. Her bir grubun videosunu dersten önce diğer iki
grup izledi. Derste, video hazırlayan grup, video izleyen gruplara konu ile
ilgili sorular sordu, cevaplara göre dönüt verdi, gerektiğinde düzeltmeler
yaptı. Sürecin etkililiği hakkında öğrencilerin görüşleri yazılı olarak alındı.
Ayrıca dersin sorumlu öğretim elemanı araştırma günlüğü tuttu. Veriler
tümevarım analizi ile analiz edildi. Araştırma sonunda, ön öğrenmelerin tam
olması şartıyla, hazır ve kısa videoların yaşantı zenginliği sağlaması
açısından dönem içerisinde bir ya da iki kez kullanılabileceği sonucuna
ulaşıldı.

Keywords

Eylem Araştırması, Öğretmen Araştırması, Dönüt, Düzeltme, Video Ders Uygulaması

References

• Alavi, S. M. ve Kaivanpanah, S. (2007). Feedback expectancy and EFL learners’ achievement in English. Journal of Theory and Practice in Education, 3(2), 181-196.
• Bloom, B. S. (1984). The search for methods of group instruction as effective as one-to-one tutoring. Educational Leadership, 41(8), 4-17.
• Bloom, B. S. (1998). İnsan nitelikleri ve okulda öğrenme (D. A. Özçelik, Çev.). İstanbul: MEB Yayınları.
• Çalışkan, M. (2015). Etkili dönüt verme yolları. Turkish Studies – International Periodical for Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(11), 417-730.
• Demirel, Ö. (1994). Genel öğretim yöntemleri (2. bs.). Ankara: USEM Yayınları.
• Erbaş, D. ve Yücesoy, Ş. (2002). Özel eğitim öğretmenliği programında yer alan uygulama derslerini yürütürken kullanılan iki farklı dönüt verme yönteminin karşılaştırılması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 109-120.
• Johnson, A. P. (2015). Eylem araştırması el kitabı (Y. Uzuner ve M. Atay, Çev.) (2. bs.). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Karatay, H. (2011). 4+1 planlı yazma ve değerlendirme modelinin öğretmen adaylarının yazılı anlatım tutumlarını ve yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. Turkish Studies – International Periodical for Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6(13), 1029-1047.
• Lewis, A., Moore, C. ve Nang, C. (2015). Using video of student-client interactions to engage students in reflection and peer review. Journal of University Teaching & Learning Practice, 12(4), 1-18.
• Okumuş, K. ve Yurdakal, İ . (2016). Peer feedback through SNSs (Social Networking Sites): Pre-Service teachers’ views about using Facebook for peer feedback on microteachings. İlköğretim Online, 15(4), 1206-1216.
• Oral, B. (2000). Öğretmen adaylarının algılarına göre ilköğretim sınıf öğretmenlerinin dönüt ve düzeltme davranışları. Eğitim Araştırmaları, 2, 59-64.
• Özçelik, D. A. (1998). Eğitim programları ve öğretim. Ankara: ÖSYM Yayınları.
• Senemoğlu, N. (2013). Gelişim, öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya. Ankara: Yargı Yayınevi.
• Sönmez, V. (2012). Program geliştirmede öğretmen el kitabı (17. bs.). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Şahin, M. (2014). Üniversite öğretim elemanlarının sınıf içi öğretimsel davranışlarına yönelik öğrenci görüşlerinin incelenmesi (Çankırı Karatekin Üniversitesi örneği). Turkish Studies – International Periodical for Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(11), 499-515.
• Rowe, A. D. ve Wood, L. N. (2011). What feedback do students want?, <https://www.aare.edu.au/data/publications/2007/row07086.pdf>, [Erişim tarihi: 23.05.2018].
• Van der Kleij, F. M., Eggen, T. J. H. M., Timmers, C. F. ve Veldkamp, B. P. (2012). Effects of feedback in a computer-based assessment for learning. Computer & Education, 58, 263-272.