Research Article
BibTex RIS Cite

The Relationship of Popular Culture and Mass Media

Year 2022, Volume: 2 Issue: 2, 117 - 132, 30.12.2022

Abstract

Abstract
Popular culture is the culture of monopoly capitalism, which is shaped according to the change and needs of the international market, which both produces goods and presents its image, all of which have been determined beforehand. There is no fixity in popular culture. There is a constant flow of change. Even in music, art, media, entertainment, and book trends, there are weekly and monthly changes. The media also has an impact on people's epistemology, tastes, and economic and social decision-making processes. On the one hand, it increases people's knowledge and on the other hand, it erodes traditional values. He sets the agenda.
Popular culture does not only provide product consumption or adoption. Along with these, it also popularizes certain worldviews and ways of thinking and makes people adopt it. Popular culture comes from a single source and is distributed through mass media. Therefore, it is stated that this culture directs people in the same direction. With the mass media, the transportation of culture to people and the adoption of common tastes by people have become faster. Because of all these, it is revealed that there is a problematic relationship between popular culture and mass media. In this study, first of all, the determining issues between popular culture and mass media will be determined.In this way, various approaches and definitions of popular culture will be expressed.
The development process of popular culture and the main points here will be revealed. Then, after the "industrialization of popular culture" and the relationship and role of the mass media here, how popular culture makes people a part of the consumer society will be discussed from various perspectives. The popular identity built by popular culture through mass media and the process of adopting popular products that people "have to" adopt as a result will be discussed. As a result of the analysis of various studies on this subject, the study will be concluded with the conclusion and evaluation part.

References

  • Çağan, K. (Ankara). Popüler Kültür ve Sanat. 2003: Altınküre Yayınları.
  • Çiçek, Z. (2022). Gösterişçi Tüketim Davranışı Ekseninde Yeni Orta Sınıfların Tüketim Pratikleri. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 12(2), 1339-1364.
  • Çılbıyıkoğlu, N. (2004). Popüler Kültür ve Medya İlişkisi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(19), 401-410.
  • Dollot, L. (1991). Kitle Kültürü ve Bireysel Kültür. (Ö. Nudralı, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Eker, N. (2019). Popüler Kültürün Reklamlar Üzerine Olan Etkisi. İstanbul: İ.Ü.S.B.E.
  • Fiske, J. (1999). Popüler Kültürü Anlamak. (S. İrvan, Çev.) Ankara: Ark Yayınevi.
  • Gans, H. J. (2018). Popüler Kültür ve Yüksek Kültür. (E. O. İncirlioğlu, Çev.) İstanbul: Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık.
  • Geçer, E. (2015). Medya ve Popüler Kültür. İstanbul: Okur Kitaplığı.
  • Gıddens, A., & Sutton, P. W. (2014). Sosyolojide Temel Kavramlar. (A. Esgin, Çev.) Ankara: Phoenix Yayınevi.
  • Horkheimer, M., & Adorno, T. W. (1996). Aydınlanmanın Diyalektiği II. (O. Özügül, Çev.) İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • Karakoç, E. (2009). Küresel Köyün Küresel Propagandası: Medya-Kültür İlişkisi. E. Karakoç içinde, Medya ve Popüler Kültür (s. 87-104). Konya: Literatürk Academia.
  • Korkmaz, A., & Erdoğan, İ. (1994). Popüler Kültür ve İletişim. Ankara: Ümit Yayıncılık.
  • Köktürk, M. (2017). Toplum ve Kültür. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Köse, H. (2010). Medya ve Tüketim Sosyolojisi. İstanbul: Ayraç Yayınları.
  • Mutlu, E. (1999). Televizyon ve Toplum. Ankara: Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu.
  • Oktay, A. (2002). Türkiye'de Popüler Kültür. İstanbul: Everest Yayınları.
  • Okumuş, E. (2002). Gösterişçi Dindarlık. İstanbul: Pınar Yayınları.
  • Oskay, Ü. (1980). Popüler Kültür Açısından "İdeoloji" Kavramına İlişkin Yeni Yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi(01), 197-253.
  • Özmen, Y. G. (2018). Popüler Kültürün Politik Yüzü. Bursa: Sentez Yayıncılık.
  • Tan, G. Ö. (2016). Kültürel Muhafazakârlık ve Popüler Kültür. Ankara: A.Ü.S.B.E.
  • Tellan, D. (2009). Bir Tüketim Eylemi Olarak Popüler Kültür. E. Karakoç içinde, Medya ve Popüler Kültür (s. 59-86). Konya: LiteraTürk Academia.
  • Tönel, A. (2007). Uzaktan Kumandalı Çocuklar. İstanbul: Hayy Kitap.
  • Ünür, E. (2013). Popüler Kültür Ürünü Olan Türk Televizyon Dizilerinde Toplumsal Kimliklerin Temsili. İstanbul: M.Ü.S.B.E.
  • Yavuz, Ş. (2006). Reklam ve Popüler Kültür. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(27), 149-161.
  • Zorlu, Y. (2016). Türkiye'de Bir Popüler Kültür Aracı Olarak Televizyon. Erciyes İletişim Dergisi(3), 84-98.

Popüler Kültür ve Kitle İletişim Araçları İlişkisi

Year 2022, Volume: 2 Issue: 2, 117 - 132, 30.12.2022

Abstract

Öz:
Popüler kültür, tekelci kapitalizmin hem mal imal eden hem de imaj sunumunu yapan uluslararası pazarın değişim ve ihtiyacına göre şekillenen daha önceden tüm safhaları belirlenmiş kültürdür. Popüler kültürde sabitlik yoktur. Sürekli bir değişim akışı vardır. Müzikte, sanatta, medyada, eğlence sektöründe ve kitap trendlerinde dahi haftalık, aylık değişim vardır. Medya, insanların epistemolojisi, zevkleri, ekonomik ve sosyal karar alma süreçleri üzerinde de etkili olmaktadır. Bir yandan insanların bildiklerini artırıyor bir yandan da geleneksel değerleri aşındırmaktadır. Gündemi o belirlemektedir.
Popüler kültür yalnızca ürün tüketimi veya benimsetmesi sağlamakla kalmaz. Bunlarla beraber belli dünya görüşlerini ve düşünce biçimlerini de popülerleştirip insanlara benimsetir. Popüler kültür tek elden çıkmaktadır kitle iletişim araçları vasıtası aracılığıyla da dağıtılmaktadır. Bundan dolayı bu kültürün insanları aynı yöne yönlendirdiği ifade edilmektedir. Kitle iletişim araçlarıyla birlikte kültürün insanlara ulaşımı, ortak zevklerin insanlar tarafından benimsenmesi daha hızlı olur hale gelmiştir.
Tüm bunlardan dolayı popüler kültür ile kitle iletişim araçları arasında sorunlu bir ilişki olduğu ortaya çıkmaktadır. Çalışmamızda öncelikle popüler kültür ile kitle iletişim araçları arasındaki belirleyici hususlar tespit edilecektir. Bu minvalde popüler kültüre ilişkin çeşitli yaklaşımlar ve tanımlar ifade edilecektir. Popüler kültürün gelişim süreci ve buradaki başlıca noktalar ortaya konulacaktır. Daha sonra “popüler kültürün endüstrileşmesi” ve burada kitle iletişim araçlarının ilişkisi ve oynadığı role değinildikten sonra popüler kültürün insanları nasıl tüketim toplumunun bir parçası haline getirdiği çeşitli açılardan ele alınacaktır. Popüler kültürün kitle iletişim araçları vasıtasıyla inşa ettiği popüler kimlik ve bunun neticesinde insanların benimsemek “zorunda” kaldığı popüler ürünlerin benimsetilmesi süreci ele alınacaktır. Bu konuda yapılmış çeşitli çalışmaların analizi neticesinde yapılan çalışma sonuç ve değerlendirme kısmı ile nihayet erdirilecektir.

References

  • Çağan, K. (Ankara). Popüler Kültür ve Sanat. 2003: Altınküre Yayınları.
  • Çiçek, Z. (2022). Gösterişçi Tüketim Davranışı Ekseninde Yeni Orta Sınıfların Tüketim Pratikleri. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 12(2), 1339-1364.
  • Çılbıyıkoğlu, N. (2004). Popüler Kültür ve Medya İlişkisi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(19), 401-410.
  • Dollot, L. (1991). Kitle Kültürü ve Bireysel Kültür. (Ö. Nudralı, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Eker, N. (2019). Popüler Kültürün Reklamlar Üzerine Olan Etkisi. İstanbul: İ.Ü.S.B.E.
  • Fiske, J. (1999). Popüler Kültürü Anlamak. (S. İrvan, Çev.) Ankara: Ark Yayınevi.
  • Gans, H. J. (2018). Popüler Kültür ve Yüksek Kültür. (E. O. İncirlioğlu, Çev.) İstanbul: Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık.
  • Geçer, E. (2015). Medya ve Popüler Kültür. İstanbul: Okur Kitaplığı.
  • Gıddens, A., & Sutton, P. W. (2014). Sosyolojide Temel Kavramlar. (A. Esgin, Çev.) Ankara: Phoenix Yayınevi.
  • Horkheimer, M., & Adorno, T. W. (1996). Aydınlanmanın Diyalektiği II. (O. Özügül, Çev.) İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • Karakoç, E. (2009). Küresel Köyün Küresel Propagandası: Medya-Kültür İlişkisi. E. Karakoç içinde, Medya ve Popüler Kültür (s. 87-104). Konya: Literatürk Academia.
  • Korkmaz, A., & Erdoğan, İ. (1994). Popüler Kültür ve İletişim. Ankara: Ümit Yayıncılık.
  • Köktürk, M. (2017). Toplum ve Kültür. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Köse, H. (2010). Medya ve Tüketim Sosyolojisi. İstanbul: Ayraç Yayınları.
  • Mutlu, E. (1999). Televizyon ve Toplum. Ankara: Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu.
  • Oktay, A. (2002). Türkiye'de Popüler Kültür. İstanbul: Everest Yayınları.
  • Okumuş, E. (2002). Gösterişçi Dindarlık. İstanbul: Pınar Yayınları.
  • Oskay, Ü. (1980). Popüler Kültür Açısından "İdeoloji" Kavramına İlişkin Yeni Yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi(01), 197-253.
  • Özmen, Y. G. (2018). Popüler Kültürün Politik Yüzü. Bursa: Sentez Yayıncılık.
  • Tan, G. Ö. (2016). Kültürel Muhafazakârlık ve Popüler Kültür. Ankara: A.Ü.S.B.E.
  • Tellan, D. (2009). Bir Tüketim Eylemi Olarak Popüler Kültür. E. Karakoç içinde, Medya ve Popüler Kültür (s. 59-86). Konya: LiteraTürk Academia.
  • Tönel, A. (2007). Uzaktan Kumandalı Çocuklar. İstanbul: Hayy Kitap.
  • Ünür, E. (2013). Popüler Kültür Ürünü Olan Türk Televizyon Dizilerinde Toplumsal Kimliklerin Temsili. İstanbul: M.Ü.S.B.E.
  • Yavuz, Ş. (2006). Reklam ve Popüler Kültür. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(27), 149-161.
  • Zorlu, Y. (2016). Türkiye'de Bir Popüler Kültür Aracı Olarak Televizyon. Erciyes İletişim Dergisi(3), 84-98.
There are 25 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Research Articles
Authors

Oğulcan Ümit Çalışkan 0000-0002-9440-9012

Publication Date December 30, 2022
Submission Date November 17, 2022
Published in Issue Year 2022 Volume: 2 Issue: 2

Cite

APA Çalışkan, O. Ü. (2022). Popüler Kültür ve Kitle İletişim Araçları İlişkisi. Sakarya İletişim, 2(2), 117-132.