Bu makale, travmatik geçmişle ilgilenen, Türkiye’den konvansiyonel olmayan filmlerde kullanılan mektup formuna odaklanmaktadır. Mektup formuna biçimsel yaklaşım Hamid Naficy’nin (2001) aksanlı stil tanımına dayanmaktadır. Seçilen filmlerdeki mektup formları mecra özelliklerine göre kategorilendirilmiş, biçim ve anlatı öğesi olarak incelenmiştir. Mektup formu geçmişle ilişki kurmada temel strateji olarak tartışılmış ve geçmişi belgeleme işlevi Marianne Hirsh’ün (2008) hafıza sonrası kavramı ile anlamlandırılmıştır.
This article focuses on the epistolary form in unconventional Turkish films preoccupied with a traumatic past. The formal approach to epistolarity depends on Hamid Naficy’s (2001) description of accented style. The epistles in selected films are categorized according to medium and are analyzed as formal and as narrative elements. Epistolarity is discussed as one of the prominent strategies for engaging with the past, and its function as documentation of the past is understood in terms of Marianne Hirsh’s (2008) conceptualization of postmemory.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Features |
Authors | |
Publication Date | October 30, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 |
sinecine TR DİZİN ve FIAF tarafından taranmaktadır.