BİR DELİLİĞE SIĞINMA HİKÂYESİ: KIZIL ÇÖL

Year 2016, Volume: 7 Issue: 1, 83 - 101, 13.03.2019

Evrim Nacar

https://doi.org/10.32001/sinecine.537120

Cited By: 1

Abstract

Bu çalışmada Kızıl Çöl filminin başkarakteri Guiliana’nın hayata dair anlam yaratma çabası değil kadının hayata anlamsız, yitik bakışının kendisi tartışılmıştır. Anlamın mülkiyetle olan ilişkisi ve modern zaman insanının çevresine olan aidiyeti Heidegger’in “Das Man” kavramı çerçevesinde ele alınmış; çevrenin manyetik çekimine olan karşı koyma edimi ise yurtsuzluk hissi ile açıklanmaya çalışılmıştır. Kızıl Çöl’de Michelangelo Antonioni’nin diğer filmlerinde de karşımıza çıkan parçalanmış anların sessizliğinden ziyade kişilerarası iletişimsizliğin yarattığı kederli uzaklığı tecrübe ederiz. Bu anlamda sessizliğin yarattığı hüzün ve çaresizlik açıklanmaya; Guiliana’nın geçirdiği kazadan sonra yitirdiği her bir anlama karşılık gelen her rengin gizemi çözülmeye çalışılmıştır.

Keywords

Kızıl Çöl, das Man, yurtsuzluk, iletişimsizlik, kayıtsızlık

The Story of Asyluming to Madness: Red Desert

Abstract

This article discusses the meaninglessness of the main character’s, Giuliana’s, life in Michelangelo Antonioni’s Red Desert. The film explores the relationship of meaning, prosperity, and interaction with one’s environment in terms similar to Heidegger’s “das Man.” Opposition to the magnetic power of the environment produces feelings of rootlessness. In contrast to other Antonioni movies where we witness fragmented moments of silence, in Red Desert we experience the melancholy of distance that results from an absence of communication. The article attempts to explain the gloom and despair caused by this silence and also to decipher the meaning of colors that Giuliana loses after her accident.

Keywords

Red Desert, das Man, rootlessness, miscommunication, carelesness

References

• Antonioni, M. (1996). The Architecture of Vision: Writings & Interviews on Cinema, C. Carlo, G. Tinazzi, & M. C. Jones (Ed.), Red Desert (s. 283-286). New York: Marsilio.
• Blanchot, M. (2008). Son İnsan (İ. Yerguz, Çev.). İstanbul: Kabalcı. Brunette, P. (1998). The Films of Michelangelo Antonioni. Cambridge: Cambridge University Press.
• Camus, A. (2004). Başkaldıran İnsan (T. Yücel, Çev.). İstanbul: Can.
• Chatman, S. (1985). Antonioni or The Surface of the World. London: University of California Press.
• Ergül, Ö. H. (2002). Heidegger’in Varoluşçu Ontolojisi. Kaygı, 2, 68- 72.
• Frankl, E. V. (1994). Duyulmayan Anlam Çığlığı (S. Budak, Çev.). Ankara: Öteki.
• Freud, S. (2003). The Uncanny. (D. McLintock, Çev.). London: Penguin Classics.
• Gevgilili, A. (1989). Çağını Sorgulayan Sinema. İstanbul: Bağlam.
• Harrison, T. & Carey, S. (2011). The World Outside the Window- Antonioni’s Architectonics of Space and Time. Italian Culture, 29(1), 37-51.
• Heidegger, M. (2003). Metafizik Nedir? (M. Ş. İpşiroğlu, & S. K. Yetkin, Çev.). İstanbul: Kaknüs.
• Heidegger, M. (2004). Varlık ve Zaman (A. Yardımlı, Çev.). İstanbul: İdea.
• Horkheimer, M. (2002). Akıl Tutulması (O. Koçak, Çev.). İstanbul: Metis.
• Jay, M. (2014). Diyalektik İmgelem (S. Doğan, Çev.). İstanbul: Ayrıntı. Jung, C. G. (1968). Psychology and Alchemy. London: Routledge.
• Kellner, D. & Steven, B. (2010). Postmodern Teori (M. Küçük, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
• Kızıltan, G. S. (1986). Çağımızda Yabancılaşma Sorunu: Kişinin Silinen Yüzü. İstanbul: Metis.
• Löwy, M. (1999). Dünyayı Değiştirmek Üzerine Karl Marx’tan Walter Benjamin’e Siyaset Felsefesi Denemeleri (Y. Alogan, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
• Pappanheim, F. (2002). Modern İnsanın Yabancılaşması (S. Ak, Çev.). Ankara: Phoenix.
• Schliesser, J. (1998). Antonioni’s Heideggerian Swerve. Film Quarterly, 26, 278-287.
• Tolan, B. (1981). Çağdaş Toplumun Bunalımı: Anomi ve Yabancılaşma. Ankara: Ankara İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi.
• Tolan, B. (1996). Toplum Bilimlerine Giriş. Ankara: Adım.
• Tuğcu, T. (2002). Yabancılaşma Problemi: Hıristiyanlığın ve Marksizm’in Kökleri. Ankara: Alesta.
• Williams, J. S. (2008). The Rhythms of Life: An Appreciation of Michelangelo Antonioni, Extreme Aesthete of the Real. Film Quarterly, 62, 46-57.
• Yalom, I. D. (1999). Varoluşçu Psikoterapi (Z. İ. Babayiğit, Çev.). İstanbul: Kabalcı.