Sinema
her zaman rüya sahneleri üretmiştir. Rüya, aldatıcı olana karşılık gelse de
aslında sinema rüyalar üreten bir sanattır. Nostalji de bu rüya tarzlarından
biridir. Nostalji, kültürel açıdan modern bir olgu olarak karşımıza
çıkmaktadır. Modern olmanın, geçmişi yok sayma veya ondan kopma olması
nostaljinin varlık nedeni olmuştur. Geçmişi hatırlama çabası olarak nostalji,
kaybedilene karşı derin bir özlem demektir. Sinema da nostalji temsillerini
kullanmaktadır. Nostalji temsili eğlence sineması için seyri kolay sahneler
üretmek imkanını sunmaktadır. Bu yüzden nostaljinin tarihsel gerçeklikten kopma
veya tarihsel gerçekliği yok sayan bir karakteri olduğu söylenebilir. Ancak
nostalji, travmatik boyutu olan bir olayın etkilerini de gösterebilir. Etkisi
güçlü bir olay, nostalji temsilinde etki gücü farklılaştırılarak izleyicisine
sunulabilir. Bu çalışma, Türk sinemasının 2000 sonrası nostalji temsilini nasıl
kullandığını ele alma amacındadır. Çalışma modernlik ve nostalji, sinema ve
rüya, televizyon ve sinema ikili kavram ve durumlar arasında teorik
çerçevesinin kurmaktadır. Bu çerçeve içinden 2000 sonrası ana akım Türk
sinemasında nostalji temsilini ele almaktadır. Amaçlanan ise ele alınan tarih
çerçevesinde sinema filmlerinin toplumsal olayları gösterme çabasında
olduklarıdır. Çalışmada eğlence ve tüketim karakteri taşıyan nostalji
temsilinin dönemsel olayların etkilerini hafifletmek ve yeniden değerlendirmek
için kullanıldığı iddia edilmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 10 Mayıs 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Özel Sayı (1) Mayıs 2019 |