Jungian Analysis of Princess and Frog Animation: The Collective Psyche in the Shadow of Capitalism

Yıl 2022, Özel Sayı (4) 2022, 224 - 236, 30.09.2022

Ayşe Dilara Bostan

https://doi.org/10.31122/sinefilozofi.1073644

Öz

Prenses ve Kurbağa Animasyonunun Jungiyen Analizi: Kapitalizmin Gölgesindeki Kolektif Psişe

Öz

Bu çalışmada postmodern bir masal uyarlaması olan The Princess and the Frog (Prenses ve Kurbağa, Ron Clemenets ve John Musker, 2009) animasyonunun Jungiyen yaklaşımla psikolo-jik bir okuması yapılacaktır. Animasyon Amerika’nın en eski animasyon şirketi olan Dis-ney’in yapımıdır ve şirketin diğer ürünleri gibi kapitalist ideoloji ile uyumludur. Fakat bu çalışmada bir masal uyarlaması olması ve masalın anlatısal ögelerini kullanması sebebiyle arketipsel bir anlatı olarak değerlendirilmektedir. Jungiyen yaklaşıma göre arketipsel dün-yanın kapılarını açan ve kolektif bilinçdışının psişik süreçlerine dair bilgi taşıyan masalların aynı zamanda kolektifin bilinçli tutumlarını telafi etme özelliği vardır. Çalışmada, Prenses ve Kurbağa animasyonu bu bakış açısından hareketle masal olması yönüyle incelenmiştir. Masalın analizi, Jungiyen analist Marie Louise von Franz’ın yöntemi uyarınca yapılmıştır. Buna göre, masalda özellikle kadın psişesinde eros ve logos tutumların yeniden tesis edildi-ği görülmüştür. Masal, kolektif olarak kadını logos baskın bir tutuma iten ve feminen arke-tipinden uzaklaştıran unsur olarak kapitalizme işaret etmektedir. Çalışmada masalın ko-lektif bilinçdışına dair sunduğu bilgiler Disney’in bilinçli/kültürel tutumu da göz önünde tutularak tartışmaya açılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Prenses ve Kurbağa, Masal, Jungiyen Yaklaşım, Arketip

Kaynakça

• Bahadır, A. (2010). Jung ve Din. İstanbul: İz Yayıncılık.
• Bobroff, G. (2020). Carl Jung. (Çev. Hilal Dikmen). İstanbul: İlksatır Yayınevi.
• Bohas, A. (2016). The Political Economy of Disney. Palgrave Macmillan.
• Boje, David M. (1995). “Stories of the Storytelling Organization: A Postmodern Analysis of Disney as “Tamara-Land”. The Academy of Management Journal. (s. 997-1035). Vol. 38. No.4. http://www.jstor.org/stable/256618.
• Booker, M. K. (2009). Disney, Pixar, and the Hidden Messages of Childrens Films. Abc Clio.
• Bruce, Alexander M. (2007). “The Role of the Princess in Walt Disney’s Animated Films: Reactions of College Students”. Studies in Popular Culture. (s. 1-25). Vol. 30. No.1. http://www.jstor.org/stable/23416195.
• Byrne, E. ve Martin McQuillan. (1999). Deconstructing Disney. Plutobooks, USA.
• Çivici, D. (2021). “Masal Analizi: Bilinçdışına Psikolojik Bir Yolculuk”. (Erişim Tarihi: 15 Aralık, 2021). https://didemcivici.com/2021/11/24/masal-analizi-bilincdisina-psikolojik-bir-yolculuk/
• Davis, Amy M. (2006). Good Girls& Wicked Witches: Women in Disney’s Feature Animastion. UK: John Libbey Publishing.
• Del Vecho, P. ve John Lasseter. (Yapımcı) & Clement, R. ve John Musker (Yönetmen). (2009). The Princess and the Frog (Animasyon). ABD: Walt Disney Company.
• Disney, W. (Yapımcı) & Hand, D. (Yönetmen). (1937). Snow White and the Seven Dwarfs (Animasyon). ABD: Walt Disney Company.
• Giroux, H. (1999). The Mouse That Roared: Disney and the end of Innocence. Rowman&Littlefield Publishers.
• Giroux, Henry A. (1998). “Public Pedagogy and Rodent Politics: Cultural Studies and The Challenge of Disney”. Arizona Journal of Hispanic Cultural Studies. (s. 253-266). Vol. 2. http://www.jstor.org/stable/20641425.
• Gomery, D. (1994). “Disney’s Business History: A Reinterpretation”, (Ed.) Eric Smoodin. Disney Discourse: Producing the Magic Kingdom (s. 71-86). New York: Routledge.
• Henke, J. ve Diane Zimmerman Umble, Nancy J. Smith. (1996). “Construction of the Female Self: Feminist Readings of the Disney Heroine”. Women’s Studies in Communication. (s.229-249). Vol.19. No.2. http://dx.doi.org/10.1080/07491409.1996.11089814.
• Hurley, Dorothy L. (2005). “Seeing White: Children of Color and the Disney Fairy Tale Prin-cess”. The Journal of Negro Education. (s. 221- 232). Vol: 74. No:3. http://www.jstor.org/stable/40027429.
• Jung, Carl G. (1998). Psikoloji ve Din, (Çev. Raziye Karabey), İstanbul: Okuyanus Yayınları.
• Jung, Carl G. (2006). Analitik Psikoloji. (Çev. Ender Gürol). İstanbul: Payel Yayınevi.
• Jung, Carl G. (2016). Analitik Psikoloji Sözlüğü. (Çev. Nur Nirven). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
• Jung, Carl G. (2019). Dört Arketip. (Çev. Zehra Aksu Yılmazer). İstanbul: Metis.
• Le Guin, Ursula K. (2020). Kadınlar Rüyalar Ejderhalar. (Haz. Deniz Erksan, Bülent Somay, Müge Gürsoy Sökmen). İstanbul: Metis.
• Stover, C. (2013). “Damsels and Heroines: The Conundrum of the Post-Feminist Disney Princess”. A Journal of Transdisciplinary Writing and Research from Claremont Graduate Univer-sity. Vol. 2, Iss. 1. http://scholarship.claremont.edu/lux/vol2/iss1/29.
• Von Franz, M. (2021). Masalları Yorumlamak. (Çev. Canberk Şeref). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
• Von Franz, Marie- L. (1974). Shadow and Evil in Fairy Tales. Spring Publications.
• Watts, S. (1997). The Magic Kingdom: Walt Disney and The American Way of Life. New York: Houghton Mifflin.
• Wilde, S. (2014). “Repackaging the Disney Princess: A Post-feminist Reading of Modern Day Fairy Tales”. Journal of Promotional Communications. (s. 132-153). Vol. 2. No.1. http://promotionalcommunications.org/index.php/pc/article/view/42/52.
• Woodman, M. (2020). Mükemmellik Tutkusu. (Çev. Turan Argun Sezer). İstanbul: Flamingo Yayıncılık.
• Zipes, Jack. (1995). “Breaking the Disney Spell”, (Ed.) E. Bell, L. Haas, L. Sells. From Mouse to Mermaid: The Politics of Film, Gender and Culture (s. 21-42). Indiana University Press.