Bu araştırma
usûlcülere göre şer’î münasebetin tarifi ile başlamaktadır. Şer’î münasebet,
hüküm için vasf-ı münasibin ortaya çıkarılmasıdır. Vasf-ı münâsib ise içkinin
haram kılınmasındaki sarhoş edicilik gibi kendisinden hükmün çıkarılmasıyla
sonuç olmaya uygun olanın ortaya çıktığı, açık ve sınırları kesin bir vasıftır.
Sonra araştırma, usûlcülere göre vasf-ı münâsibin kısımlarına kısaca işaret
etmekte; ardından, usûlcülerin de kıyas meselesinde değindikleri üzere
münâsebet yolu ile makâsıdu’ş-şerî’a arasındaki ilişkiye geçmektedir.
Araştırma, a) şer’î münasebetin, makâsıdu’ş-şerî’a konusunda genişleme fikrinin
ortaya çıkmasından dolayı temel kaynak olduğu, b) şer’î münasebetin
makâsıdu’ş-şerî’ayı keşfetme yöntemlerinden biri olduğu ve c)
Makâsıdu’ş-şerî’a’nın, şer’î münasebetten alan olarak daha geniş olduğu
sonucuna varmaktadır. Makâsıd’ın şer’i münasebetin yetişemeyeceği birçok alanı
vardır. a) Umumun tahsisinde ve lafzın zahirinden başka bir manada
anlaşılmasında kullanılması ve b) şer’i hükümlerin doğru uygulanmasında, seddi
zerâi’de ve nassların illetinin belirlenmesinde makasıd’dan yardım alınması bu
alanlardandır.
Journal Section | RESEARCH ARTICLES |
---|---|
Authors | |
Publication Date | December 31, 2016 |
Submission Date | November 15, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 7 Issue: 15 |
Şırnak University Journal of Divinity Faculty is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).