SummaryObstetric brachial plexus palsy (OBPP) is as old as human history. OBPP was firstly described by Smellie and in 1851 Danyau reported post-mortem signs of a case. In the beginning of the twentieth century many surgeons adviced surgery as a treatment model. But as the functional results of surgical treatment were unstatisfactory and a lot spontaneus recoveries were reported, conservative approach was preferred. Many theories causing OBPP were proposed. The most important ones were direct or indirect compression, or traction. A neonate with OBPP is easly diagnosed if the upper extremity does not move actively and at both upper extremity passive range of motion is equal. In literature incidence of full recovery differs. Reason is that different authors report the results at different stages at different populations and they are using different recovery criterias.
Obstetrik brakial pleksus felci (OBPF) insanlık tarihi kadar eskidir. İlk olarak 1779 yılında Smellie tarafından tanımlanmış; 1851 yılında Danyau bir olgunun post-mortem bulgularını bildirmiştir. Yirminci yüzyılın başlarında hastalığın tedavisinde, cerrahi girişim önerilmiştir. Cerrahi yöntemlerin yetersiz fonksiyonel sonuçları ve spontan iyileşmelerin bildirilmesi OBPF tedavisinde konservatif yaklaşımın ön plana çıkmasına sebep olmuştur. OBPF' ne sebep olabilecek birçok teori öne sürülmüştür. Bu teorilerden en önemlileri; direkt ya da çeşitli sebeplerle indirekt olan kompresyon veya traksiyondur. Yeni doğan bir bebekte, eğer üst ekstremite aktif olarak hareket etmiyorsa ve her iki taraftaki pasif hareket menzili eşit ise bu durumda OBPF kolaylıkla saptanır. Literatürde bildirilen tamamen düzelme insidansları değişkendir. Çünkü değişik yazarlar çeşitli popülasyonlarda, düzelmenin değişik evrelerindeki sonuçlarını bildirmekte ve farklı iyileşme kriterleri kullanmaktadırlar.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2014 |
Submission Date | September 7, 2015 |
Published in Issue | Year 2014 |
SMJ'de yayınlanan makaleler, Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı kapsamında lisanslanır