Lisans Düzeyinde Eğitim Alan Turizm Öğrencilerinin Etik Yargılarının İncelenmesi

Yıl 2018, , 336 - 351, 30.08.2018

Ferhat Şeker , Kamil Unur

https://doi.org/10.24010/soid.453171

Öz

Toplumların bilinç
düzeylerinin artmasıyla birlikte etik kavramı ayrıntılı olarak ele alınmaya ve
değerlendirilmeye başlanmıştır. Hizmet sektörü içerisinde yer alan ve insan
etkileşiminin yoğun olduğu turizm sektöründe, hizmet kalitesi ve
sürdürülebilirlik çerçevesinde etik kavramının ön planda tutulması
gerekmektedir. Bu nedenle gelecekte bu sektörde aktif bir şekilde görev alacak
günümüzün turizm bölümü öğrencilerinin etik yargılarının incelenmesi de önemli
hale gelmektedir. Buradan hareketle çalışmanın amacı lisans düzeyinde eğitim
alan turizm öğrencilerinin etik yargılarının bazı değişkenlere göre
incelenmesidir. Veriler, oluşturulan bir anket yardımıyla Mersin Üniversitesi
ve Selçuk Üniversitesinin Turizm Fakültelerindeki öğrencilerden toplanmıştır.
Analizler, kullanılabilir 503 anket üzerinden yapılmıştır. Analiz sonuçlarına
göre öğrencilerin etik yargılarının cinsiyete, ailenin gelir seviyesine, anne
baba tutumuna, annenin eğitim seviyesine, sınıflarına ve büyüdükleri yere göre
anlamlı farklılıklar göstermektedir. Ayrıca Mersin Üniversitesi ile Selçuk
Üniversitesi Turizm Fakültesi öğrencileri arasında öğrenci etik yargıları
arasında anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Ancak öğrencilerin etik
yargıları, babalarının eğitim seviyesine göre farklılık göstermemektedir.

Anahtar Kelimeler

Etik, Öğrenci Etiği, Turizm Öğrencisi

Kaynakça

• Adıbatmaz, M. ve Kurnaz, F.B. (2017). “Karabük Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu’nda Öğrenim Gören Öğrencilerin Kopya Çekme Tutumlarının İncelenmesi” Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17 (3), 1061-1078.
• Aslan, A., ve Kozak, M. (2006). Turizmde Gelişme ve Etik Sorunları: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma, Ege Academic Review, 6 b(1): 49-61.
• Cevizci, A. (2002), Etiğe giriş (1. Basım), İstanbul: Paradigma Yayınları.
• Çelen, F.K. (2012). “Bilgi Ve İletişim Teknolojilerinin Kullanımında İlköğretim Öğrencilerinin Etik Olmayan Davranışlara İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi” Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Bilgisayar Ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Coşkun ve Yıldırım (2009), “Üniversite Öğrencilerinin Değer Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi” Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. 6(1), ss. 311-328.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). “Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli SPSS ve LİSREL Uygulamaları, Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Demir, E. (2018) ‘Otelci nelerle uğraşmıyor ki?’, Turizm gazetesi, http://www.turizmgazetesi.com/article.aspx?id=67467 (14.03.2018)
• Genç, Kazez ve Fidan (2013), “Üniversite Öğrencilerinin Çevrimiçi Etik Dışı Davranışlarının Belirlenmesi” Akademik Bilişim: Antalya.
• Gerris, J.R.M., Dekovic, M., Janssens, J. M.A.M. (1997), “The Relationship Between Social And Childrearing Behaviors: Parents’ Perspective Taking And Value Orientations” Journal of Marriage and Family, 59 (4), ss. 834-847.
• Kalaycı, Ş. (2014), SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Ankara: Asil Yayınevi. Kaptan, F. E., (2014). ‘Erdem Merkezli Bir Adalet Teorisi’, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 72 (1), s.s. 759-804.
• Özbek, Özer ve Aydın (2013), “İşletme Öğrencilerinin Dindarlık Düzeyleri Ve Etik Niyetlerinin Pazarlama Etiği Bağlamında Değerlendirilmesi” Business and Economics Research Journal, 4(3), ss. 111-129.
• Özyer ve Azizoğlu (2010). Demografik Değişkenlerin Kişilerin Etik Tutumları Üzerindeki Etkileri, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(2), 59-84.
• Pieper, A. (1999), Etiğe Giriş. Çeviren: Veysel Ataymen, Gönül Sezer, İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Şimşek, Ş., Akgemici, T. ve Çelik, A. (2011), Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Topsoy, S. (2014). “Ortaöğretim Kurumlarında Öğretmen Ve Öğrencilerin Eğitim Yönetimi Hakkındaki Etik Algıları: (Gölbaşı Örneği)” Türk Hava Kurumu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı İşletme Programı Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Torun, Ö.(2007). “Resmî ortaöğretim kurumlarında öğrenim gören öğrencilerin İnternet etiğine ilişkin algılarının incelenmesi” Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Ural, A.ve Kılıç, İ. (2013). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi, Detay Yayıncılık, Ankara.
• Usta, A. (2010), “Kamu Görevlisinin Etik Amaç ve Ahlaki Yükümlülüğüne Yönelik Bir Değerlendirme” Türk İdare Dergisi, 468, ss. 159-181.
• Ünal, Y. ve Uçak, N. (2017) . Farklı Eğitim ve Kültürlerdeki Üniversite Öğrencilerinin İntihale İlişkin Görüş ve Davranışları, Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 34(1).
• Zopiatis ve Kapardis (2008), “Ethical Behaviour of Tertiary Education Students in Cyprus” Journal of Business Ethics, 81, ss. 647–663.