Bu makalede 18. yüzyılda Hudâvendigâr
Sancağı’nda yaşayan vakıf reayası Yörüklerin taşra yönetim düzeni içindeki
konumları analiz edilmeye çalışılmıştır. Yapılan araştırmada sancaktaki Yörük
nüfusun büyük bir kısmının vakıf reayası olduğu ve malikâne-mukataa sistemi
içinde yer aldıkları tespit edilmiştir. Bu yapılanma ve onları yerleşik
reayadan ayıran konargöçer kimlikleri hukukî, idarî ve dolayısıyla malî olarak
içinde bulundukları yönetim düzeninin de belirleyicisi olmuştur. Makalede hem
bu düzenin teorik yapısı hem de pratikte Yörük cemaatleri açısından nasıl
işlediği ele alınmıştır. Öncelikle sancaktaki Yörük grupları ve yaşam
alanlarının tespiti ile onlar üzerinde idarî yetkileri tasarruf edenlerin
tanımlanması gerekmiştir. Bu alt başlıklardan sonra Yörükler ve taşradaki
görevliler arasında temelde “serbestiyyet statüsü” etrafında şekillenen
ilişkiler incelenmiştir. Çalışmanın başlıca kaynağını ise 18. yüzyıl Bursa Kadı
Sicilleri içinde, sancak genelinde yaşayan Selâtin ve Haremeyn-i Şerifeyn
Evkafı Reayasıyla ilgili kayıtların toplandığı defterler oluşturmaktadır.
In this article, it is aimed to analyze
the position of the Yoruk communities living in the Sanjak of Hudâvendigâr in
the 18th century. In the study made,
it was determined that a great majority of the Yoruk population living in the
Sanjak was the reayas of waqfs and included in the malikâne-mukataa system.
This structuring and their nomadic identities distinguishing them from settled
reayas have also determined the administrative, juridical and hence financial
system they lived in. In the article, both the theoretical structure of this
system and how it worked for Yoruk communities were analyzed. At first, it is
required to determine the Yoruk communities and their living areas and define
the people having administrative authority on them. After these subtitles, the
relations basically formed around “the statue of serbestiyyet” between Yoruks
and the administrative authorities are investigated. The primary
sources of the study are the 18th century Bursa court registers. Especially,
the registers consisted of records related to the reayas of Selâtin and
Haremeny-i Şerifeyn Waqfs are the sources the most data about the subject were
found in.
Journal Section | Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | July 31, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 18 Issue: 33 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.