'TÜRKİYE’DE ÇALIŞMA HAYATININ GENEL ANLAMDA GÖRÜNÜMÜ ve ESNEK ÇALIŞMA SİSTEMİNİN KAMU YÖNETİMİ MEVCUDİYETİ'

Year 2021, Volume: 3 Issue: 6, 115 - 138, 31.08.2021

Derya Taner

Abstract

Esnek çalışma, iş yaşamında var olan tüm kuruluş ve çalışanlar açısından zamanla daha çok ehemmiyet kazanan bir sistemdir. İş yaşamındaki gelişmeleri esnek çalışma açısından değerlendirebilmek için geriye dönülerek esnek çalışma tabanlı tarihsel geliştirmeleri araştırmak pek çok yarar sağlayacaktır. Bu sebeple makalede evvela Türkiye’de çalışma yaşamına ilişkin tarihsel ve nazari arka plan incelenmiş bu doğrultuda Türk kamu yönetiminin gelişimi ve Türkiye’de esnek çalışmanın ortaya çıkışı izah edilmeye çalışılmıştır. Müteakiben Türk kamu yönetiminde çalışma şekilleri tespit edilmiş ardından da aslında kuruluş ve çalışanlar açısından pek çok yarar getirileceği bilinen esnek çalışma sisteminin Türkiye’de uygulanmasını zorlaştıran faktörler izah edilmeye çalışılmıştır.
Makalede, esnek çalışma çerçevesinde Avrupa ve Türkiye arası bir mukayeseye gidilirken bu mukayesenin esası ise bilhassa esnek çalışma yürütümlerinin Türk iş yaşamına pek çok yönden pozitif yansıyacağının düşünülmesi olmuştur. Ayrıca, esnek çalışma hususunda; 4857 sayılı Çalışma Kanunu, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ve 6111 sayılı Torba Yasa çerçevesinde bir tetkik gerçekleştirilmiştir. Aslında makalenin temel amacı; esnek çalışmanın belirtilen kanunlar çerçevesinde mevcudiyetinin sorgulanması olurken, makalede görülen en önemli birincil nokta; Türkiye’de aslında uzun yıllardır özel sektör ağırlıklı olsa da, kamu yönetiminin bazı alanlarında da esnek çalışma yürütümlerinin mevcut olduğu ve pek çok yönden yarar sağladığıdır. Makalede görülen bir diğer önemli nokta ise, herşeye rağmen Türk kamu yönetiminde esnek çalışma fikrinin halen bir kararsızlık olarak düşünüldüğü olmuştur.

Keywords

Esneklik,, Yeni Kamu Yönetimi,, 4857 sayılı Kanun,, 657 sayılı DMK,, 6111 sayılı Yasa

References

• Referans1 -Afşar, B. ve Büyükdoğan, B., (2016). Kadın İşgücü Disiplinlerarası Bir Bakış, Ankara: Gazi Kitabevi.
• Referans2 -Akçakaya, M., (2010). İnsan Kaynakları Yönetimi İnsan Kaynakları Planlaması Norm Kadro Uygulaması, Ankara: Adalet Yayınevi.
• Referans3 -Akgüner, T., (2001). Kamu Personel Yönetimi, İstanbul: Der Yayınları.
• Referans4 -Alikaşifoğlu, K., (2002). Son Değişiklikleri İçeren Açıklamalı, Gerekçeli Yargı Kararlı, Genel Tebliğli Devlet Memurları Kanunu, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Referans5 -Ateş, H. ve Çöpoğlu, M., (2015). ‘‘Kamu Yönetimi ve Çalışma Hayatında Esneklik’’, Bilgi Ekonomisi ve Yönetim Dergisi, 10 (1), 97-113.
• Referans6 -Başkan, R., (1999). ‘‘Çalışma Barışı ve Esneklik Tartışmalarında Farklı Bir Yaklaşım’’, Mercek Dergisi.
• Referans7 -Benlikol, S., (1972). ‘‘Çeşitli Ülkelerde Kamu Personeline İlişkin Sorunların Karşılaştırılmalı Çözüm Yolları’’, Maliye Tetkik Kurulu, Maliye Bülteni, Mayıs-Haziran, (673).
• Referans8 -Bennett, R., (1997). Management, Financial Times Pitman Publishing.
• Referans9 -Çelik, S., (2007). ‘‘Türkiye İşgücü Piyasasının Esnekliği ve Esnek Çalışma Önündeki Engeller’’, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Türkiye İş Kurumu ve Genel Müdürlüğü, (Uzmanlık Tezi), Ankara.
• Referans10 -Çetin, S., (2010). ‘‘Türkiye’de Kamu Yönetimi Reform Sürecinin Değerlendirmesi: Aksayan ve İşleyen Yönler’’, Çorum Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19 (3), 23-38.
• Referans11 -Çevikbaş, R., (2012). ‘’Yeni Kamu Yönetimi Anlayışı ve Türkiye Uygulamaları’’, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 1 (2), 9-32.
• Referans12 -Doğan, S., (2005). ’21. Yüzyılda Esnek Çalışma Biçimleri ve Toplumların İş Hayatına Uygulanması’, Sosyoloji Konferansları Dergisi, Sayı:31.
• Referans13 -Eroğlu, T., (2007). ‘‘Türk Kamu Personel Yönetiminin Evrimi: Sorunlar ve Reform Çalışmaları’’, A. Çukurçayır ve G. Gökçe (Ed.), Kamu Yönetiminin Yapısal ve İşlevsel Sorunları, içinde (350), Konya: Çizgi Kitabevi.
• Referans14 -Eryiğit, S., (2000). ‘‘Esnek Üretim, Esnek Organizasyon, Esnek Çalışma’’, Kamu İş, İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 5 (4).
• Referans15 -Gülmez, M., (2012). 4/C Anarşisi Hukuksuz Dayanaklarıyla 4/C’ler ve 4/C’liler 1965-2012, Legal Yayıncılık.
• Referans16 -Gürkanlar, E., (2010). Esnek Çalışma Saatlerinin Kadın Çalışanların Sosyal Rolleri ve Çalışma Performansı Üzerine Etkileri: Akdeniz Üniversitesinde Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
• Referans17 -Haktankaçmaz, İ., (2011), Türkiye’nin Reform Deneyimi Işığında Son Dönem Kamu Yönetimi Reformlarının Değerlendirilmesi, A. Kesik ve H. Canpolat (Ed.), Küreselleşme ve Kamu Yönetiminde Dönüşüm, içinde (73), Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Referans18 -Kobley,S., (2014). Kamu İstihdamındaki Esnekleşmeye 4B Örneğinden Bakış, Ö. Müftüoğlu ve A. Koşar (Ed.) Türkiye’de Esnek Çalışma, içinde (176), Doğa Basın Yayın.
• Referans19 -Kurt, M. ve Uğurlu, Ö. Y., (2007). ‘’Yeni Kamu Yönetimi ve Yeni Kamu Yönetimi Yaklaşımının Gelişiminde AB’nin Rolü: İlerleme Raporları İçerik Analizi’’, Afyon Kocatepe Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, IX (11).
• Referans20 -Kutlu, Ö., (2006), Karşılaştırmalı Kamu Yönetimi Teorik Çerçeve ve Ülke Uygulamaları, Çizgi Kitabevi.
• Referans21 -Öktem, M. K., (1989). ‘’Türkiye’de İş Çözümlemesi Çalışmaları Üzerine’’, Verimlilik Dergisi, MPM Yayını, (3)
• Referans22 -Ören, K. ve Göçmen, M., (2011). ‘‘6111 Sayılı Torba Yasanın Getirdiği Reform ve Değişikliklerin Çalışma Hayatına Yansımaları (Kısmi Bir Analiz)’’, Kamu-İş, İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 12 (1), 1-26.
• Referans23 -Pirler, B., (2003). Yeni İş Kanunu Ne Getiriyor? Semineri, TISK, EBSO, MESS, Açılış Konuşmaları, Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu, Yorum Matbaacılık.
• Referans24 -Saran, U., (2004). Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma, Atlas Yayınları.
• Referans25 -Taşoğlu, J. ve Limoncuoğlu, A., (2010). ‘’4857 Sayılı Kanun Kapsamında Esnek Çalışma’’, Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 2 (2), c. 2, S. 2, 77-85.
• Referans26 -Ütük, U. (2015). ‘‘Denhardt ve Dendhart’ın Yeni Kamu Hizmeti Kuramına Bakış’’, Sayıştay Dergisi, (99), 47-70.
• Referans27 -Yüksel, Ö., (2005). İnsan Kaynakları Yönetimi, Ankara: Gazi Kitabevi.