Bu çalışma, Gümrük Tarifeleri ve Ticaret Genel Antlaşması (GTTA) Madde XIX, Dünya Ticaret Örgütü (DTÖ) Korunma Önlemleri Anlaşması (KÖA) ve Anlaşmazlıkların Halli Prosedürü’nün (AHP) korunma önlemleri kapsamında teorik bir model kullanılarak değerlendirilmesine odaklanmaktadır. Adil bir karşılaştırma yapabilmek adına, Anlaşmazlıkların Halli Prosedürü’nün toplam süreci, korunma önlemi uygulayan ülke ile ihracatları mezkûr önlemden etkilenen diğer ülkeler arasındaki siyasi bağlar ile önceden planlanan korunma tariflerine karşı anlık hesaplanan tarifeler analiz edilmiş ve Beshkar (2009) modeline eklemeler sunulmuştur. Bu amaçla, Beshkar’ın analizini genişletmek maksadıyla, AoS kapsamında siyasi refahı en üst düzeye çıkaran teşvik uyumlu anlaşmayı bulmak için GATT, WTO ve DSP için bir model tasarımı geliştirilmiştir. Korunma tarifelerinin önceden planlananlar yerine anlık olarak belirlenmesinin bir ülke için optimal tarifeye değil, politik olarak o anda uygulanabilecek en iyi tarifeye yol açtığı bulunmuştur. Sonuç olarak, korunma önlemlerine ilişkin olarak Dünya Ticaret Örgütü prosedürlerinin taraflar için her zaman en iyi tarife seçenekleri üretemediği ortaya koyulmaktadır.
This study focuses on evaluating the General Agreement on Tariffs and Trade (GATT) Article XIX, the World Trade Organization’s (WTO) Agreement on Safeguards (AoS), and the Dispute Settlement Procedure (DSP) for the safeguards by developing a theoretical model. To make a fair comparison, we analyse the timing of the DSP, the political ties between the safeguard imposing country and the countries whose exports are affected from these duties, ex-ante against interim safeguard tariffs, and we present respective extensions over the model initially developed Beshkar (2009). For this purpose, a model design is introduced for GATT, WTO, and DSP to find the incentive- compatible agreement that maximizes political welfare under the AoS, aiming to extend Beshkar’s analyses. We find that determining the safeguard tariff level at an interim step instead of ex-ante leads to the tariff that is politically the best for a country at that instant but does not necessarily lead to an optimal tariff. As a result, we reveal that WTO procedures do not always produce the best tariff options for the parties in safeguard measures.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | April 28, 2021 |
Submission Date | May 27, 2020 |
Published in Issue | Year 2021 |