An Analysis On the Use of Converbs with Negation Marker

Year 2017, Volume: 2 Issue: 1, 115 - 123, 19.06.2017

Duygu Özge Gürkan

https://doi.org/10.29110/soylemdergi.310956

Abstract

Since
verbs are the basic elements of the langue, they determine the construction of
the sentence and each verb requires a certain sentence construction. However,
when there is a certain number of word order, the number of verbs is very large
and every verb can be negated in finite clauses. Besides, there are certain
limitations of negativization in subordinate clauses formed with converbs.
Because the converb clauses, which are syntactically linked to an superordinate
clause, reflects semantically different relationships and thus change the
content of the superordinate clause to which they link from certain aspects. In
this respect, when the negation marker is added to the verb of converb clause,
the content of the superordinate clause is also affected semantically. In some
cases, when a negation marker is added to the converb of the verb of the
converb clause, a semantic change in relation between the converb clause and
the superordinate clause does not occur, and in some cases various changes may
occur. These changes can appear in a variety of ways, such as ambiguity,
deformation of grammaticalization, function change of affixes. In this study,
the related changes and the limitations of the negativization of the
subordinate clauses formed with converbs will be tried to be introduced.

Keywords

Converb, converb clause, negativization, negation marker, grammar

Ulaçların Olumsuzluk İşaretleyicisiyle Kullanımı Üzerine Bir İnceleme

Abstract

Eylemler,
dil dizgesinin temel ögesi olduklarından cümle kuruluşunu belirlerler ve her eylem belli bir cümle kuruluşunu gerektirir. Ancak
öge dizilişi belirli sayıdayken eylemlerin sayısı
çok fazladır ve bitimli cümlelerde her eylemin olumsuzu yapılabilmektedir.
Bunun yanı sıra ulaçlarla oluşturulan bağımlı cümlelerde olumsuzlaştırmanın belli sınırlılıkları vardır. Çünkü
sözdizimsel bakımdan bir üst cümleye bağlanan ulaç cümleleri anlamsal açıdan farklı ilişkileri yansıtır ve böylece
bağımlı oldukları üst cümlenin içeriğini belirli açılardan değiştirirler. Bu
bakımdan ulaç cümlesi eylemine olumsuzluk işaretleyicisi getirildiğinde üst cümlenin içeriği de
anlamsal açıdan bu olaydan etkilenir. Kimi durumda ulaç cümlesi eyleminin
ulacına olumsuzluk işaretleyicisi eklendiğinde ulaç cümlesi ile üst cümle arasındaki ilişkide anlamsal bir değişiklik
meydana gelmezken kimi durumda çeşitli değişiklikler meydana gelebilir. Bu
değişiklikler anlam bulanıklığı, dil
bilgiselliğin
bozulması, eklerdeki işlev değişikliği gibi
çeşitli şekillerde karşımıza çıkabilir. İşte bu çalışmada, söz konusu
değişiklikler ve ulaçlarla oluşturulan bağımlı cümlelerdeki olumsuzlaştırmanın
sınırlılıkları ortaya konulmaya çalışılacaktır. 

Keywords

ulaç cümlesi, olumsuzlaştırma, Ulaç, olumsuzluk işaretleyicisi, dil bilgisi

References

• Aksan, Yeşim vd. (2011). Türkçe Ulusal Derlemi. Mersin Üniversitesi.
• Aydemir, İbrahim Ahmet (2009). Konverbien im Tuwinischen. Eine Untersuchung unter Berücksichtigung des Altai-Dialekts. Wiesbaden: Harrassowitz.
• Çetintaş Yıldırım, Filiz (2004). The Syntactic and Semantic Analysis of Turkish Temporal Converbs. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi, Mersin.
• Göksel, Aslı ve Celia Kerslake (2005). Turkish. A Comprehensive Grammar. London and Newyork: Routledge.
• Johanson. Lars (1991). “Zur Typologie türkischer Gerundialsegmente”. Türk Dilleri Araştırmaları, 1: 98-110.
• Johanson. Lars (1998). “The Structure of Turkic”. The Turkic Languages: 30-66. London and New York: Routledge.
• Kornfilt, Jaklin (1997). Turkish. London and New York: Routledge.
• Lewis, Geoffrey (2000). Turkish Grammar. Oxford: Oxford University Press.
• Özkan, Bülent (2010). Türkiye Türkçesinde İkili Tekrarlar -Derlem Tabanlı Bir Uygulama. Adana: Çukurova Üniversitesi.
• Swift, B. Lloyd (1963). A Reference Grammar of Modern Turkish. Bloomington: Indiana University.