Objective: The aims of this study were to explore
the level of loneliness, affecting factors and their
relationships to sociodemographic variables among
nursing students of the Health High School at Sinop
University.
Method:The study sample consisted of 154
Health High School students in Sinop University. In
the study data were collected via a 15–items
questionnaire and UCLA loneliness scale in 2007.
Conclusion: It has been found out the
average of their age is 20,18±1,56, and 65,6 % of
these students are staying with their friends in a flat,
34,4 % of them were staying High School dormitory.
Also it was determined that the most of the patients
48.1% have middle of level loneliness points
(36,54±7,72). In accordance with the findings obtained
from the research carried out, it was found out that
loneliness levels of the undergraduates varied
according to mothers’ educational levels and jobs,
fathers’ educational levels and they meet or not
university education expenses (p<0,05). It is found
that the loneliness levels was increased with
decreasing mother education level (x²:18,199, p<0.05).
Also it is found that the loneliness levels was increased
with not meeting expenses in university (x²:10,448,
p<0.05). A significant relationship did not exist between
level of loneliness and attend school of class, place of
residence, place of family living, fathers’ jobs, level
of income, to evaluate self success state in university
(p>0,05).
Amaç: Bu çalışmada Sinop Üniversitesi Sağlık
Yüksekokulu hemşirelik öğrencilerinin yalnızlık düzeyi,
etkileyen faktörler ve bazı sosyo-demografik değişkenlerle
ilişkisi incelenmiştir.
Gereç ve Yöntem: Çalışmanın örneklemini Sinop
Üniversitesinde Sağlık Yüksekokulu’nda okuyan 154
öğrenci oluşturmuştur. Çalışmada veriler 15 soruluk
anket formu ve UCLA yalnızlık ölçeği aracılığıyla 2007
yılında toplanmıştır.
Sonuç: Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş ortalamalarının
20,18±1,56 olduğu, %65,6’sının arkadaşlarıyla
birlikte evde, %34,4’ünün Yüksekokul yurdunda
kaldığı saptanmıştır. Aynı zamanda öğrencilerin büyük
çoğunluğunun %48.1’inin orta düzey yalnızlık puanına
(36,54±7,72) sahip oldukları belirlenmiştir. Araştırma
sonucunda elde edilen bulgulara göre, üniversite
öğrencilerinin yalnızlık düzeylerinin annelerinin eğitim
düzeyine ve mesleğine, babalarının eğitim düzeyine
ve üniversite ihtiyaçlarını karşılama/karşılamama
durumuna göre farklılaştığı belirlenmiştir (p<0,05). Bu
çalışmada annelerin eğitim düzeyinin azalmasına
bağlı olarak yalnızlık düzeyinin arttığı belirlenmiştir
(x²:18,199, p<0.05). Aynı zamanda öğrencilerin üniversitedeki
ihtiyaçlarını karşılayamamalarına bağlı
olarak da yalnızlık düzeylerinin yükseldiği saptanmıştır
(x²:10,448, p<0.05). Yalnızlık düzeyi ile sınıfı, kaldığı
yer, ailenin yaşadığı yerleşim birimi, babanın mesleği,
gelir durumu, üniversitedeki kendi başarı durumunu
değerlendirme durumu arasında anlamlı bir
ilişki bulunamamıştır (p>0,05).
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2009 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2009 Sayı: 16 |