THE IMPORTANCE OF EMPATHY IN SOCIAL WORK PRACTICES AND ITS IMPACT ON HELPING RELATIONSHIP

Yıl 2015, Sayı: 35, - , 15.12.2015

Ayşe Serpen , Ergün Hasgül

https://doi.org/10.21560/spcd.36331

Cited By: 6

Öz

Social work is a helping profession that, as other professions working with people, aims to achieve social change by increasing an individual’s social functioning, enhancing and maintaining people’s wellbeing. In previous researches on the importance of empathy in social work practices and its efect on the helping behavior usually have found that empathy has a signiicant efect on the helping behavior. In conclusion, empathy and helping mean scores of women were determined to be higher than men.
“Compassionate contextual assessment (CCA)” sub-scale was shown to cause a signiicant diference in terms of the gender variable. According to these indings, female social workers showed more empathic reactions than men with respect to compassion (p<0,05). Mean scores of empathy and helping among the social workers who had postgraduate professional education, was found to be higher. With the increase of work experience and the age of social workers, there was decrease in helping behavior but
an increase in empathy skills. his research shows that empathy and helping behavior can be improved by education and makes pertinent recommendations and suggestions to social workers, social workers’
associations and academicians accordingly.

Anahtar Kelimeler

Empathy, helping behavior, helping relationship, social work, social worker

SOSYAL HİZMET UYGULAMALARINDA EMPATİNİN ÖNEMİ VE YARDIM İLİŞKİSİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ

Öz

Bireylerin sosyal işlevselliklerini arttırarak sosyal değişim sağlamayı amaçlayan sosyal hizmet, insana hizmet veren diğer disiplinler gibi insanların iyilik hallerinin gelişmesini ve devamını sağlamak amacıyla hizmet veren bir yardım mesleğidir. Empatinin sosyal hizmet uygulamalarındaki önemi ve yardım etme davranışı üzerindeki etkisini konu alan çalışmalarda genellikle empatinin yardım etme davranışı üzerinde anlamlı bir etkiye sahip olduğu bulunmuştur. Araştırma sonucunda, kadınların erkeklere oranla empati ve yardım puan ortalamalarının daha yüksek olduğu belirlenmiştir. “Şefkat Bağlamında Empati” alt ölçeğinin cinsiyet değişkeni açısından anlamlı bir farka neden olduğu görülmüştür. Elde edilen bu bulgular şekat bağlamında kadın sosyal hizmet uzmanlarının erkek sosyal hizmet uzmanlarından daha fazla empati kurduklarını göstermektedir (p<0,05). Lisans sonrası meslek içi eğitim alanların empati ve yardım puan ortalamalarının arttığı görülmüştür. Çalışma süresinin ve yaşın artması ile birlikte sosyal hizmet uzmanlarının yardım etme davranışlarının azaldığı, ancak empati becerilerinin arttığı saptanmıştır. Empatinin ve yardım etme davranışının eğitim ile
geliştirilebileceğini gösteren bu araştırma ile sosyal hizmet uzmanlarına, ilgili derneklere ve sosyal hizmet akademisyenlerine bazı öneriler getirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Empati, sosyal hizmet, sosyal hizmet uzmanı, yardım etme davranışı, yardım ilişkisi

Kaynakça

• Austin, E., Evans, J. P., Goldwater, R. ve Potter, V. (2005). A preliminary study of emotional
• intelligence, empathy and exam performance in first year medical students.
• Personality and Individual Diferences, 39, ss. 1395-1405.
• Aydın, A. (1996). Empatik becerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi
• (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
• İzmir.
• Batson, C. D. (1990). How social an animal?: he human capacity for caring. American
• Psychologist, 45 (3), ss. 336-346.
• Bayam, G., Dilbaz, N. ve Şimşek, E. (1995). Üç farklı meslek grubunda empatik beceri
• düzeylerinin karşılaştırılması. Kriz Dergisi, 3(1-2), ss. 182-184.
• Carkhuf, R. R. (1969). Helping & human relations; a primer lay and professional leaders.
• Vol. 1 selection and training. New York: Holt, Rinehart and Winston, Inc.
• Cooney, L. (1999). Hypnotherapy and sexual ofenders: he irst steps towards empathy
• and healing. Journal of Heart Centered herapies, 3 (1), ss. 18-45.
• Daley, M. (1979). Burnout: Smoldering problem in protective services. Social Work, 24,
• ss. 375-379.
• Dereboy, Ç., Eskin, M., Gemalmaz, A., Gürel, S. ve Harlak, H. (2005). Tıp eğitiminde
• eşduyumu öğretmek. Türk Psikiyatri Dergisi, 16(2), ss. 83-89.
• Dovidio, J.F. (2000). Prosocial behavior. A. Kazdin (Ed.), Encyclopaedia of psychology.
• Washington, DC: APA Press.
• Dökmen, Ü. (2008). İletişim çatışmaları ve empati (14. Baskı). Ankara: Remzi Kitabevi.
• Duru, E. (2002). Öğretmen adaylarında kişi-durum yaklaşımı bağlamında yardım
• etme davranışı eğilimi, empati ve düşünme stilleri ilişkisi ve bu değişkenlerin bazı
• psikososyal değişkenler açısından incelenmesi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Dokuz
• Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Eisenberg, N., Koller, S. ve Zhou, Q. (2001). Brazilian adolescents’ prosocial moral
• judgment and behavior: Relations to sympathy, perspective taking, gender role
• orientation and demographic characteristics. Child Development, 72(20), ss. 518-
• -
• Erkan, G. ve Duyan, V. (2000). Sosyal hizmette mülakat dersinin öğrencilerin empatik
• anlayışına etkisi. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 1(1), ss. 29-37.
• Fakouri, C., Fakouri, E. ve Zucker, B. K. (1991). Empathy; others-concept and prosocial
• orientations. Perceptual and Motor Skills, 72(30), ss. 743-748.
• Feldman, R. S. (1996). Understanding psychology (10. Baskı). New York: Mc Graw-Hill.
• Garaigordobil, M. ve Garcia de Galdeano P. (2006). Empatía en nıños de 10 a 12 años.
• Psicothema, 18(2), ss. 180-186.
• Garaigordobil, M. (2009). A comparative analysis of empathy in childhood and adolescence:
• Gender diferences and associated socio-emotional variables. International Journal
• of Psychology and Psychological herapy, 9(2), ss. 217-235.
• Guttman, H. A. ve Laporte, L. (2000). Empathy in families of women with borderline
• personality disorder, anorexia nervosa, and a control group. Family Process, 39(3),
• ss. 345-358.
• Hamamcı, Z. ve Taşdemir, H. S. (2009). Huzurevinde çalışan psikolog ve sosyal
• çalışmacıların mesleki yeterlilik düzeylerinin incelenmesi. 1. Uluslararası eğitim
• araştırmaları kongre kitabı (ss. 22-33). Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart
• Üniversitesi.
• İkiz F. E. (2009). İlköğretim okullarında çalışan psikolojik danışmanların empati
• düzeylerinin incelenmesi. İlköğretim Online, 8(2), ss. 346-356.
• Kadushin, A. ve Kadushin, G. (1997). he social work interview: A guide for human service
• professionals. New York: Columbia University Press.
• Kalish, B. (1971). An experiment in the development of empathy in nursing students.
• Nursing Research, 20, ss. 202-211.
• King S. J. ve Holosko, M. J. (2012). he development and initial validation of the empathy
• scale for social workers. Research on Social Work Practice, 22(2), ss. 174-185.
• Litvack, M. W., Mcdougall, D. ve Romney, D. M. (1997). he structure of empathy during
• middle childhood and its relationship to prosocial behavior. Genetic, Social, and
• General Psychology Monographs,123, ss. 303-324.
• Mete, S. ve Gerçek, E. (2005). PDÖ yöntemiyle eğitim gören hemşirelik öğrencilerinin
• empatik eğilim ve becerilerinin incelenmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik
• Yüksekokulu Dergisi, 9 (2), ss. 11-17.
• Mlcak, Z. ve Zaskodna, H. (2008) Analysis of relationships between prosocial tendencies,
• empathy, and the ive-factor personality model in students of helping professions.
• Studia Psychologica, 50(2), ss. 201-216.
• Myyry, L. ve Helkama, K. (2001). University students’ value priorities and emotional
• empathy. Education Psychology, 21(1), ss. 28-40.
• Miron, L., Otero, J. M. ve Luengo A. (1989). Empatía y conducta antisocial. Análisis y
• Modificación de Conducta, 15, ss. 239-254.
• Öz, F. (1992). Hemşirelerin empatik iletişim becerisi ve eğilimine eğitimin etkisi
• (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Pedersen, R. (2009). Empirical research on empathy in medicine - a critical review. Patient
• Education and Counseling, 76 (3), ss. 307-322.
• Platt, F. W. ve Platt, C. M. (1998). Empathy: A miracle or nothing at all. Journal of Clinical
• Outcomes Management, 5(2), ss. 126-143.
• Reynolds, W. J. ve Scott, B. (1999). Empathy: A crucial component of the helping
• relationship. Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing, 6, ss. 363-370.
• Romer, D., Charles, G. L. ve Lizzadro, T. (1986). “A person-situation approach to altruistic
• behavior. Journal of Personality and Social Psychology, 51(5), ss.1001-1012.
• Rueckert, L. ve Naybar, N. (2008). Gender diferences in empathy: he role of the right
• hemisphere. Brain and Cognition, 67(2), ss. 162-167.
• Salmon, S. (2003). Teaching empathy: he peace curriculum. Reclaiming Children and
• Youth: he Journal of Strength-based Interventions, 12(3), ss. 167-173.
• Schultz, P. W. (2000). Empathizing with nature: he efects of perspective taking on
• concern for environmental issues. Journal of Social Issues, 56 (3), ss. 391-406.
• Smith, K. D., Keating, J. P. ve Stotland, E. (1989). Altruism reconsidered: he efect of
• denying feedback on a victim’s status to empathic witnesses. Journal of Personality
• and Social Psychology, 57, ss. 641-650.
• Tarrant, M., Cottom, T. ve Dazeley, S. (2009) Social categorization and empathy for
• outgroup members. British Journal of Social Psychology, 48, ss. 427-446.
• hakkar, B. M. ve Kanekar, S. (1989). Dispositional empathy and causal attribution as
• determinants of estimated willingness to help. he Irish Journal of Psychology, 10(3),
• ss. 381-387.
• Truax, C. (1961). A scale for the measurement of accurate empathy (Discussion paper 20).
• Wisconsin, Wisconsin Psychiatric Institute.
• Truax, C. (1970). Length of therapist response, accurate empathy and patient improvement.
• Journal of Clinical Psychology, 26, ss. 539-541.
• Tuncay, T. ve İl, S. (2009). Sosyal hizmet uygulamasında empatiyi yeniden düşünmek.
• Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 20(2), ss. 39-53.
• Watson, R. J., Biderman, M. D. ve Sawrie, M. S. (1994). Empathy, sex role orientation, and
• narcissism. Sex Roles: A Journal of Research, 30 (9-10), ss. 701-724.