Bu çalışmanın amacı; Hatay ilinde bulunan Yatılı İlköğretim Bölge Okulları (YİBO) 6. 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin spor yapma durumlarına göre yalnızlık ve umutsuzluk düzeylerini incelemektir. Araştırmanın evrenini Hatay İli YİBO’ları sporcu ve sedanter ilköğretim öğrencileri oluştururken, örneklem grubunu YİBO’larında (Hassa, Kırıkhan, Reyhanlı ve Yayladağ) öğrenim gören 123’ü kız, 137’si erkek öğrenci olmak üzere toplam 260 II. kademe öğrencisi oluşturmuştur. Katılımcıların umutsuzluk ve yalnızlık düzeylerini belirlemek için orijinali Russel, Peplau ve Ferguson (1978) tarafından geliştirilen “UCLA Yalnızlık Ölçeği” ve Beck ve arkadaşlıları tarafından geliştirilen (1974) “Beck Umutsuzluk Ölçeği” (BUÖ) kullanılmıştır. Öğrencilerin yalnızlık ve umutsuzluk düzeyleri cinsiyetleri, sporcu veya sedanter olmaları, spor yaşları bakımlarından karşılaştırılmıştır. Sonuç olarak; Katılımcıların cinsiyet değişkeni açısından yalnızlık ve umutsuzluk düzeyleri (sporcu ve sedanter) arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmamıştır (P>0,05). Katılımcıların umutsuzluk ve yalnızlık puanları arasında yapılan korelasyonda yalnızlık arttıkça umutsuzluğunda artış gösterdiği (p<0.1), buna karşın umutsuzluk düzeyi ile spor yaşı arasında ters bir korelasyon olduğu ve spor yaşı arttıkça umutsuzluk düzeyinde azalma olduğu tespit edilmiştir (p<0.1)
The aim of the current study was to evaluate hopelessness and loneliness levels of the 6th, 7th and 8th year students of regional primary boarding schools (RPBS) according to whether they played sports or not. The population of the research was consisted of sports-player students and sedentary students of RPBS of Hatay Province. The sample of the research was made up by 260 secondary school students (123 girls and 137 boys) who studied in RPBS of Hassa, Kırıkhan, Reyhanlı and Yayladağ counties. “UCLA Loneliness Scale” originally designed by Russel, Peplau and Ferguson (1978) and “BECK HOPELESSNESS SCALE” (BHS) designed by Beck et al. (1974) were used in order to determine hopelessness and loneliness levels of the participants. Hopelessness and loneliness levels of the students were compared in terms of gender, being sports-players or sedentary, sports-age according to whether they played sports or not. As a result, we could not found any statistically significant differences in loneliness and hopelessness levels between sportsplayers and sedentaries in terms of gender variable (P>0.05). The correlations performed between the participants’ scores of hopelessness and loneliness showed that as loneliness increased so did hopelessness (p<0.1); however, there was an adverse correlation between hopelessness levels and sports-age and it was found out that hopelessness levels decreased as the sports-age increased (p<0.1)
Other ID | JA78NZ74PT |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | August 1, 2010 |
Published in Issue | Year 2010 |