Geçmişten günümüze ekonomik büyümenin sağlanması için çeşitli politikalar ortaya atan araştırmacılar, 1960’lı yıllara kadar büyümede başat faktör olarak fiziksel sermayeyi görmüştür. İkinci Dünya Savaşı sonrası ortaya çıkan bilgi toplumu sayesinde 1970’li yılların ikinci yarısından itibaren “İçsel Büyüme Teorileri” ortaya konmuş ve büyümede insan odaklı politikalar geliştirilmeye başlanmıştır. Bu çalışmanın amacı OECD ülkelerinde eğitim ve ekonomik büyüme ilişkisini ampirik olarak ortaya koymaktır. Çalışma 1971-2019 yıllarına ait yıllık verileri kapsamakta olup verilerine ulaşılabilen 27 OECD ülkesi analize dâhil edilmiştir. Çalışmada eğitimin ekonomik büyümeye ve kalkınmaya etkisini incelemek için iki ayrı model oluşturulmuş olup büyümenin göstergesi olarak GSYİH, kalkınmanın göstergesi olarak kişi başı GSYİH ve eğitim göstergesi olarak eğitim harcamaları ele alınmıştır. Ampirik sonuçlara ulaşmak için Durbin-Hausman eşbütünleşme testi ve Dumitrescu-Hurlin (2012) panel nedensellik analizi kullanılmıştır. Durbin-Hausman eşbütünleşme testi hem büyüme hem de kalkınma ile eğitim arasında uzun dönem ilişkinin varlığını ortaya koyarken Dumitrescu-Hurlin Panel Nedensellik analizi eğitim harcamalarından hem büyümeye hem de kalkınmaya doğru tek yönlü bir nedensellik olduğunu ortaya koymuştur Elde edilen bulgular neticesinde, eğitime yapılacak her harcamanın bir gider kalemi olarak değil bir yatırım olduğu düşüncesi ile hareket edilmesi ve politikaların bu düşünceden hareketle oluşturulması gerekmektedir
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Macroeconomics (Other) |
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | May 3, 2023 |
| Published in Issue | Year 2023 Volume: 2 Issue: 1 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-Non Commercial 4.0 International License.