Objective: This study was performed with the purpose of determining the frequence of exposure to interpersonal violence, and it's effects on health status of university students who receive health education.
Method: In the study were accessed nine hundred seventy-two female students between the ages of 18-30. The data were collected via Personal Information Form, Questionare of Exposure to Violence (QEV), General Health Survey-12 (GHS-12), and Quality of Life Scale Related to Health-SF36. Descriptive Statistics (mean, standard deviation, percentage) Mann-Whitney U, Kruskal Wallis H Test, Spearman Rho Correlation Analysis were used for analysis data.
Results: It was determined that the mean age was 20.63±0.067 and there was a significant difference (p<0.05) between the age of the students included in the research scope, department attended, class level, domicile, smoking, use of alcohol/substance and conditions of receiving psychiatric treatment, condition of having pain, type of competing with a problem when encountered, reactions after being subjected to violence, communication and relationships in family, condition of receiving psychiatric treatment in family, type of violence and QEV point means. It was also determined that there was a significant relationship between the QEV point means of the students included in the research scope and SF-36 sub-dimensions (in negative way, at a very weak level or a weak level), and those having distress were subjected to the violence at a higher rate in comparison with those not having distress.
Conclusions: As the exposure to violence increases, university students have a serious negative impact on their quality of life, mental health and coping skills.
Interpersonal violence, undergraduate female students, health, psychiatry nursing
Amaç: Bu çalışmanın amacı sağlık eğitimi alan üniversiteli kız öğrencilerde kişilerarası şiddete maruz kalma sıklığını, etkileyen faktörleri ve sağlık üzerine etkisini belirlemektir.
Yöntem: Çalışmada 18-30 yaş arasında 972 kız öğenciye ulaşıldı. Araştırmanın verileri, Kişisel Bilgi Formu, Şiddete Maruz Kalma Anketi (ŞMA), Genel Sağlık Anketi-12 (GSA-12), Sağlıkla İlişkili Yaşam Kalitesi Ölçeği (SF-36) ile toplandı. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikleri (ortalama, standart sapma, yüzdelik), Mann-Whitney U, Kruskall Wallis H Testi, Spearman Rho Korelasyon Analizi kullanıldı.
Bulgular: Yaş ortalamasının 20.63±0.067 olduğu ve araştırma kapsamına alınan öğrencilerin yaşı, okuduğu bölüm, sınıf düzeyi, sürekli yaşanılan yer, sigara kullanımı, alkol/madde kullanımı ve psikiyatrik tedavi alma durumları, ağrı yaşama durumu ve şiddete maruz kaldıktan sonraki tepkileri, ailede iletişim ve ilişkiler ve ailede psikiyatrik tedavi alma durumu, şiddetin türü ile ŞMA puan ortalamaları arasında anlamlı bir fark olduğu belirlendi (p<0.05). Araştırma kapsamına alınan öğrencilerin ŞMA puan ortalamaları ile SF-36 alt boyutları arasında (negatif yönde, çok zayıf, zayıf düzeyde) ilişki olduğu, distresi olanların olmayanlara kıyasla daha yüksek oranda şiddete maruz kaldıkları belirlendi (p<0.05).
Sonuçlar: Üniversite öğrencilerinde şiddete maruz kalma oranları, yaşam kalitelerini, ruh sağlıklarını ve baş etme becerilerini ciddi şekilde olumsuz etkilemektedir.
Kişiler arası şiddet, üniversiteli kız öğrenciler, sağlık, psikiyatri hemşireliği
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Orjinal Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 2 Temmuz 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 |