Physicians' Opinions on Health Services for Refugees and Approaches to Health Service Provision

Yıl 2023, Cilt: 32 Sayı: 2, 123 - 129, 09.06.2023

Meltem Günbeği , Elif Sazak Uygul Ahmet Turla Berna Aydın

https://doi.org/10.17942/sted.1206283

Cited By: 1

Öz

Aim: It was aimed to determine the opinions and attitudes of healthcare practitioners, about the health care provided to refugees and to discuss the results within the framework of the right to access to health.
Material and Method: In this cross-sectional study, a questionnaire consisting of 32 questions was prepared for the purpose of the study and 571 physicians answered the questionnaire, which was opened to online access between 22.10.2018 and 22.01.2019. Data analysis was done with SPSS 21.0 package program and descriptive statistical analyses were used.
Results: 43.5% (n:248) of the participants stated that refugees should not have free access to all health services. 26.4% (n:151) stated that Turkish citizens with the same clinical status should be given priority over refugees, 85.4% (n:485) did not receive training on refugee health during their medical education, 40.2% (n:225) could never or rarely get a detailed anamnesis from refugee patients, 59.9% (n:343) did not believe that refugee patients would use the given treatment properly, 14.6% (n:81) stated that they did not approach refugee patients and other patients in the same way.
Conclusion: Physicians' awareness of professional ethics should be increased, more educational content on refugee health should be included in medical education curricula, and planned, long-term programs should be prepared for disadvantaged groups in the health system.

Anahtar Kelimeler

Refugee, Access to health, Physicians’ approach, Medical ethics

Hekimlerin Mültecilere Yönelik Sağlık Hizmetleri Hakkındaki Görüşleri ve Sağlık Hizmeti Sunumundaki Yaklaşımları

Öz

Amaç: Sağlık hizmetine erişiminin en önemli komponentlerinden biri olan sağlık hizmeti yürütücüsü hekimlerin mültecilere verilen sağlık hizmeti hakkında görüş ve tutumlarının belirlenmesi ve elde edilen sonuçların sağlığa erişim hakkı çerçevesinde tartışılması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Kesitsel nitelikteki çalışmada, çalışmanın amacına yönelik 32 sorudan oluşan bir anket formu hazırlanmış ve 22.10.2018-22.01.2019 tarihleri arasında erişime açık olan ankete 571 hekim yanıt vermiştir. Verilerin analizi SPSS 21.0 paket programı ile yapılmış ve verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistiksel analiz yöntemleri kullanılmıştır.
Bulgular: Mültecilerin tüm sağlık hizmetlerine ücretsiz erişememesi gerektiğini düşünenlerin oranı %43,5’tir (n:248). Katılımcı hekimlerin %26,4’ü (n:151) aynı klinik duruma sahip Türk vatandaşlarına mültecilere göre öncelik tanınması gerektiğini, %85,4’ü (n:485) tıp eğitimi sırasında mülteci sağlığına yönelik eğitim almadığını, %40,2’si (n:225) mülteci hastalardan hiçbir zaman ayrıntılı anamnez alamadığını ya da nadiren alabildiğini, %59,9’u (n:343) mülteci hastaların vereceği tedaviyi düzgün kullanacağına inanmadığını, %14,6’sı (n:81) mülteci hastalar ile diğer hastalarına aynı şekilde yaklaşmadığını belirtmiştir.
Sonuç: Hekimlerin mültecilerin sağlığa erişimlerine yönelik eksik bilgileri, iletişim sorunları ve ön yargıları uygulamada meslek etiğine aykırı yaklaşımlara sebep olabilmektedir. Hekimlerin, meslek etik kurallarına yönelik farkındalığı arttırılmalı, tıp eğitimleri müfredatlarına mülteci sağlığına yönelik daha fazla eğitim içeriği konulmalı ve sağlık sisteminde dezavantajlı gruplara yönelik planlı, uzun vadeli programlar yapılmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Mülteci, Sağlığa erişim, Hekim yaklaşımı, Tıp etiği

Kaynakça

• 1. BM Mülteci Örgütü Türkiye https://www.unhcr.org/tr/ Erişme Tarihi: 20.08.2022.
• 2. Cenevre Sözleşmesi-Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin Ek Protokol, 1967 https://www.goc.gov.tr/kurumlar/goc.gov.tr/yonetmelikler/Sozlesmeler/MULTECILERIN-HUKUK-STATUSUNE-ILISKIN-1967-PROTOKOLU.pdf. Erişme Tarihi: 20.08.2022.
• 3. Başkanlığı TCİBGİ. İstatistikler 2022 https://www.goc.gov.tr/gecici-koruma5638 Erişme Tarihi: 11.10.2022.
• 4. Geçici Koruma Yönetmeliği 2014 https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/21.5.20146883.pdf 2014. Erişme Tarihi: 20.08.2022
• 5. Demirel AC. Göç, göçmen, mülteci: göç alanında temel kavramlar ve hukuki çerçeve. Toplum ve Hekim. 2018;33(4):249-54.
• 6. Türk Tabipleri Birliği. Savaş, Göç ve Sağlık 2016.
• 7. WHO. Overcoming migrants' barriers to health. Bull World Health Organ. 2008;86(8):583-4.
• 8. Frantz E. Report on the situation of refugees in Turkey: Findings of a five-week exploratory study December 2002–January 2003. Forced Migration and Refugee Studies American University of Cairo. 2003.
• 9. Karadağ Ö, Altıntaş KH. Mülteciler ve sağlık. TAF Preventive Medicine Bulletin. 2010;9(1).
• 10. Paksoy HM, Koçarslan H. Suriyelilerin ekonomik etkisi: Kilis ili örneği. Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi. 2015;5(1):143-74.
• 11. Hacker K, Anies M, Folb BL, Zallman L. Barriers to health care for undocumented immigrants: A Literature review. Risk Manag Healthc Policy. 2015;8:175-83.
• 12. Başaran CH. Hekimlerin bakış açısı ile vatanlarını terk etmek zorunda bırakılan insanların sağlık hizmetlerine erişiminin tıp etiği açısından değerlendirilmesi: Eskişehir örneği. 2021.
• 13. Gözlü M, Tatlıdil H. Türkiye’deki 81 ilin kamu tarafından sunulan sağlık hizmetlerine erişim durumları. SGD-Sosyal Güvenlik Dergisi. 2015;5(2):145-65.
• 14. Önal A, Keklik B. Mülteci ve sığınmacıların sağlık hizmetlerine erişimde yaşadığı sorunlar: Isparta ilinde bir uygulama. Visionary E-Journal/Vizyoner Dergisi. 2016;7(15).
• 15. Özer Ü, Uygun E, Çeri V. Ruh sağlığı çalışanlarının mülteci ve sığınmacilara yönelik algı ve tutumları.
• 16. Assi R, Ozger-Ilhan S, Ilhan MN. Health needs and access to health care: the case of Syrian refugees in Turkey. Public Health. 2019;172:146-52.
• 17. Yucel A. Symbolic annihilation of Syrian refugees by Turkish news media during the COVID-19 pandemic. Int J Equity Health. 2021;20(1):137.
• 18. Akkoç S, Muhammed T, Hasıripi A. Mülteci ve sığınmacı hastalara sağlık hizmeti sunulurken sağlık çalışanlarının yaşadığı sorunlar. Sağlık Akademisyenleri Dergisi. 2017;4(1):23-7.
• 19. Kurt M, Bilginer H. Arapça-Türkçe hastane tercümanları: Kahramanmaraş, Gaziantep, Şanlıurfa ve Adıyaman illeri üzerine bir durum analizi. Journal of Social and Humanities Sciences Research. 2021;8(74):2396-414.
• 20. Türk Tabipleri Birliği. Hekimlik Meslek Etiği Kuralları. Ankara: Türk Tabipleri Birliği Yayını. 1999;6.