Ship agents are institutions authorised by contracts to carry out the fulfilment of legal obligations, especially the transactions related to the ship and cargo, on behalf of the shipowner in the ports where the ships call. Agents have responsibilities such as carrying out the affairs of the ships belonging to the shipowner companies to which they are assigned with the port authority, the general directorate of border and coastal health, port management, police and customs during the arrival and departure of the ships to and from the port; following and concluding the transactions of the ships such as mooring, berthing, loading, unloading, limbo, etc.; paying all expenses related to the ship; providing the needs of the ships such as fuel, provisions, materials, water supply. Although the agency profession is not as old as maritime transport, it took its place in the world maritime sector in the late 14th and early 15th centuries as a necessity to meet the needs. Although ship agency is a profession that has existed for many years, unfortunately it is not sufficiently known in our country. Since it is a practice-based profession, ship agency personnel gain experience by seeing, learning and working. Digitalisation has affected ship agencies together with all sectors and professions. The aim of this study is to determine the positive/negative effects of digitalisation on ship agency and to make determinations regarding the adaptation process of agencies. In the study, phenomenological design, one of the qualitative research methods, was used and the sample consisted of the managers of 15 different ship agency companies operating in Kocaeli province. Structured interview technique was used as a data collection tool in the study and content analysis and descriptive analysis techniques were applied to analyse the data
Gemi acenteliği, gemilerin uğrak yaptığı limanlarda, gemi ve yük ile ilgili işlemleri ve yasal yükümlülüklerin yerine getirilmesi işini donatan hesabına gerçekleştiren ve sözleşmeler ile yetkilendirilen kurumlardır. Acenteler, acente olarak atandıkları gemi veya armatör şirketlerin gemilerinin, limana geliş ve gidişlerinde, liman başkanlığı, hudut ve sahiller sağlık genel müdürlüğü, liman işletmesi, polis ve gümrük ile olan işlerini yapmak; geminin yanaşma-kalkma veya açıkta demirleme, yükleme, boşaltma, limbo vb. işlerini takip etmek ve sonuçlandırmak; gemi ile ilgili oluşan tüm masrafları ödemek; gemilerin yakıt, kumanya, malzeme, su ikmali gibi ihtiyaçlarını temin ederler, şeklinde tanımlamıştır. Acentelik mesleği deniz yolu taşımacılığı kadar eski olmasa da 14. YY sonları 15. YY başlarında ihtiyaca cevap vermek için zorunlu olarak dünya denizcilik sektöründeki yerini almıştır Gemi acenteliği uzun yıllardır var olan bir meslek dalı olmasına rağmen ülkemizde maalesef yeterince bilinmemektedir. Uygulamaya dayalı meslek dalı olması sebebiyle gemi acente personelleri görerek, öğrenerek ve çalışarak deneyim kazanmaktadır. Dijitalleşme tüm sektör ve mesleklerle beraber gemi acentelerini de etkisi altına almıştır. Bu çalışmanın amacı dijitalleşmenin, gemi acenteliği üzerindeki olumlu/olumsuz etkileri belirlemek ve acentelerin adaptasyon sürecine ilişkin saptamalarda bulunmaktır. Çalışmada, nitel araştırma yöntemlerinden olgubilim deseni kullanılmış ve örneklemini ise Kocaeli ilinde faaliyette bulunan 15 farklı gemi acente firmasının müdürü oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmış olup verilerin analizinde içerik analizi ve betimsel analiz tekniği uygulanmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Deniz Taşımacılığı ve Nakliye Hizmetleri, Ulaşım, Lojistik ve Tedarik Zincirleri (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 21 Aralık 2024 |
Yayımlanma Tarihi | |
Gönderilme Tarihi | 25 Ekim 2024 |
Kabul Tarihi | 18 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 3 |