Death problem has become a major problem of philosophy‟s agenda again by the service of philosopher members of existential philosophy, a contemporary movement. Existential philosophy, desiring to return to the concrete one, tends to evaluate human beings as a unique entity with their special living style. Death reality and person‟s own death has a special place in a philosophy, in which human beings as a special being is so dense. This study contains a discussion of death as an existentialist problem in French philosopher G. Marcel.
Çağdaş bir hareket olan, varoluşçu felsefeye mensup filozoflarla birlikte ölüm problemi yeniden felsefenin gündemini yoğunlukla meşgul etmeye başlamıştır. Somut olana dönme arzusunda olan varoluş felsefesi, insanı kendine özgü yaşam biçimiyle biricik bir varlık olarak değerlendirebilme eğilimindedir. İnsanın kendine özgü oluşunun ve somut tecrübelerinin bu denli önemli olduğu bir felsefede şüphesiz ölüm gerçeği ve kişinin kendi ölümü özel bir yer tutmaktadır. Bu çalışmada Fransız filozofu G. Marcel‟in felsefesinde varoluşsal bir problem olarak ölümün irdelenmesi esas alınmıştır.
Anahtar Kavramlar: Bedene bürünme beden-özne beden-nesne komünyon ölüm sevgi.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 2013 Sayı: 29 |
Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi