Taşınmazların kullanım şekillerini ve amaçlarını belirleyen imar planları, bireylerin sağlıklı bir çevrede yaşamasını temin etmeye yönelik planlardır. Kamusal yarar amacı taşıyan bu planların uygulanması ise Anayasa ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nde koruma altına alınan mülkiyet hakkına müdahale niteliğindedir. Mülkiyet hakkına müdahale boyutuyla imar planları uygulanırken kamusal yarar ile bireysel çıkar karşı karşıya gelmektedir. Kamusal yarar ile bireysel çıkar arasında bir tercih yapılması mümkün değildir. Bu nedenle kamusal yarar ve bireysel çıkar arasında bir denge kurulması gerekmektedir. Bu çerçevede de bu çalışmanın konusunu, imar planı uygulamaları ile mülkiyet hakkının sınırlanmasının hukuki çerçevesi oluşturmaktadır. Bu hukuki çerçeve incelenirken Anayasa Mahkemesinin bireysel başvuru kararları esas alınmıştır.
The zoning plans, which determine the use and purpose of the immovables, are the plans to ensure that people live in a healthy environment. However, the implementation of these plans, which are aimed at the common good, is an intervention to the property right, which is protected in the Constitution and the European Convention on Human Rights. The implementations of zoning plans, which interfere with the property right, collides the coomon good and the individual interest. It is not possible to choose between the common good and the individual interest. Fort his reason a balance must be established between the common good and the individual interest. In this context, the subject of this study is the legal framework of restriction of right to property by implementations of zoning plans. While examining this legal framework, the individual application decisions of the Constitutional Court were taken as a basis.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Administrative Law |
Journal Section | RESEARCH ARTICLES |
Authors | |
Early Pub Date | December 31, 2023 |
Publication Date | December 31, 2023 |
Acceptance Date | November 29, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 |