HAKSIZ FİİL SORUMLULUĞUNDA CEZA DAVASI ZAMANAŞIMI SÜRESİ VE BU SÜRENİN TÜZEL KİŞİLERİN TAZMİNAT SORUMLULUĞUNDA UYGULANIP UYGULANAMAYACAĞININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Year 2025, Volume: 33 Issue: 3, 1775 - 1825, 29.09.2025

İlyas Sağlam

https://doi.org/10.15337/suhfd.1683914

Abstract

Ceza davası zamanaşımı süresi, ceza hukukunun yanı sıra tazminat hukuku açısından da önem arz eden bir kurumdur. Zira TBK m. 72/1’in ikinci cümlesi gereği, ceza davası zamanaşımı süresi haksız fiilden kaynaklanan tazminat taleplerinde uygulama alanına sahiptir. Bu hükmün uygulanabilmesi için aranan şartlardan biri, tazminat talebinin dayandığı haksız fiil aynı zamanda suç teşkil etmesidir. Oysa sadece gerçek kişiler bir suçun faili olabilir. Bu nedenle tüzel kişilerin suç teşkil eden bir haksız fiilden kaynaklanan sorumluluğunda ceza davası zamanaşımı süresinin uygulanıp uygulanamayacağı hususunda bir belirsizlikle karşılaşılmaktadır. Öğretideki görüş farklılıkları ve yargı kararlarındaki istikrarsızlıklar da bu hususta bir belirsizliğin bulunduğunun göstergesidir. Çalışmada haksız fiilden kaynaklanan tazminat sorumluluğunda zamanaşımı süresi ve ceza davası zamanaşımı süresi açıklandıktan sonra tüzel kişilerin haksız fiilden kaynaklanan tazminat sorumluluğunda ceza davası zamanaşımı süresinin uygulanmasının mümkün olup olmadığı öğretideki görüşler ve yargı kararları çerçevesinde değerlendirilecektir.

Keywords

Zamanaşımı Süresi , Haksız Fiil , Ceza Davası Zamanaşımı Süresi , Tüzel Kişi , Tazminat

THE PERIOD OF LIMITATION FOR CRIMINAL CASES IN TORT LIABILITY AND EVALUATION OF WHETHER THIS PERIOD CAN BE APPLIED TO THE COMPENSATION LIABILITY OF LEGAL ENTITIES

Abstract

The period of limitation for criminal cases is an important institution in terms of compensation law as well as criminal law. Because, pursuant to second sentence of TCO art. 72/1, the period of limitation for criminal cases has an application area for compensation claims arising from tort. One of the conditions required for the application of this provision is that the tort on which the claim for compensation is based also constitutes a crime. However, only real persons can be the perpetrators of a crime. For this reason, there is uncertainty as to whether the period of limitation for criminal cases can be applied to the liability of legal entities arising from a tort constituting a crime. Differences of opinion in doctrine and instability in judicial decisions are also indicators of uncertainty on this issue. In this study, after explaining the period of limitation and the period limitation for criminal cases in compensation liability arising from tort, whether it is possible to apply the the period of limitation for criminal cases in compensation liability of legal entities arising from tort will be evaluated within the framework of the opinions in the doctrine and judicial decisions.

Keywords

Period of Limitation , Tort , Period of Limitation for Criminal Cases , Legal Entity , Compensation

References

• AKÇAY, Engin: Türk Borçlar Kanunu’na Göre Zamanaşımı, 1. Baskı, İstanbul 2010, s. 10.
• AKİPEK, Jale/AKINTÜRK, Turgut/ATEŞ, Derya: Türk Medenî Hukuku Başlangıç Hükümleri Kişiler Hukuku, C. 1, Güncellenmiş ve Yenilenmiş 19. Bası, İstanbul 2024.
• AKKAYAN YILDIRIM, Ayça: “Geç Ortaya Çıkan Bedensel Zararların Tazmini Taleplerinde Uygulanacak Zamanaşımının Yeni Eğilimler Çerçevesinde Değerlendirilmesi”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, C. 74, S. 1, 2016, s. 185-219.
• AKYILMAZ, Bahtiyar/ SEZGİNER, Murat/KAYA, Cemil: Türk İdare Hukuku, Genişletilmiş ve Güncellenmiş 8. Baskı, Ankara 2017.
• ANTALYA, O. Gökhan: Marmara Hukuk Yorumu Borçlar Hukuku Genel Hükümler, C. V/1, 2, Genişletilmiş 2. Baskı, Ankara 2019.
• ARAT, Ayşe: “Türk Borçlar Hukukunda Alacak Zamanaşımı”, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 12, S. 3- 4, 2004, s. 193-228.
• ARIKAN, Şafak: Türk Borçlar Kanunu’na Göre Bedensel Zararlarda Manevi Tazminat, 1. Baskı, Ankara 2020.
• ATEŞ, Mustafa: “Çalışanların Telif Hakkı İhlalinden Dolayı İşletme Sahibinin Hukukî Sorumluluğu”, Ticaret ve Fikri Mülkiyet Hukuku Dergisi, C. 7, S. 2, 2021, s. 239-255.
• AYAN, Mehmet: Borçlar Hukuku (Genel Hükümler), Gözden Geçirilmiş 12. Baskı, Ankara 2020.
• AYDOS, Oğuz Sadık: “İstisnaî Sürenin Nisbî Süreye Etkisi”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, Y. 4, S. 14, 2013, s. 397- 415.
• BAĞCI, Kadir: “Haksız Fiilde Ceza Zamanaşımı Süresi”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, Y. 7, S. 28, 2016, s. 287- 312.
• BAŞPINAR, Veysel/ALTUNKAYA, Mehmet: “Depremden Doğan Zararların Tazmininde Zamanaşımının Başlaması ve Süresi”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 57, S. 1, 2008, s. 95-132.
• BAYCIK, Gaye: “Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin Haklarında Yeni Düzenlemeler”, Ankara Barosu Dergisi S. 3, 2013, s. 103-170.
• BAYSAL, Başak: Haksız Fiil Hukuku, 1. Baskı, İstanbul 2019.
• BERKİ Şakir: Medenî Hukuk: Umumi Esaslar Şahıs ve Aile Hukuku, Ankara 1961. (Medenî Hukuk)
• BERKİ, Şakir: “Hukukda Müddet Çeşitleri”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 25, S.1, 1968, s. 99-116. (Müddet)
• BİLGEN, Mahmut: Özel Hukukta Zamanaşımı, Gözden Geçirilmiş ve Genişletilmiş 2. Baskı, Ankara 2010.
• BOSTANCI, Yalçın/ÇETİNEL, Tunahan: “İş Kazası ve Meslek Hastalıklarından Doğan Tazminat Taleplerinin Usûl Hukukunun Bazı Kurumları Bakımından Değerlendirilmesi”, Süleyman Demirel Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi C. 11, S. 1, 2021, s. 331-376.
• BUDAK, Muhammed Alparslan: Haksız Fiilde Zararın Tazmini, İstanbul 2021.
• ÇELİK, Ahmet Çelik: Tazminat ve Alacaklarda Sorumluluk ve Zamanaşımı, Yeniden Yazılmış ve Genişletilmiş 3. Baskı, Ankara 2018. (Tazminat)
• ÇELİK, Nazlı Hilal: Zamanaşımı, Öz, Turgut/ Acar, Faruk/Gökyayla, Emre/ Develioğlu, Murat (Editörler), İstanbul Şerhi Türk Borçlar Kanunu-Yürürlük Kanunu Cilt 1, 3. Bası, İstanbul 2019, s. 1075-1138. (Zamanaşımı)
• ÇELİKTAŞ, Demet: 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nda İşletenin Hukuki Sorumluluğu, İzmir 1987.
• DEMİR, Bahadır: “6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu Kapsamında Doğrudan Temsil Müessesesi”, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 6, S. 1, 2015, s. 249-278.
• DEMİRBAŞ, Timur: Ceza Hukuku Genel Hükümler, Güncellenmiş 17. Baskı, Ankara 2022.
• DESCHENAUX, Henri/ TERCIER Pierre (Çeviren: Özdemir, Salim): Sorumluluk Hukuku, Ankara 1983.
• DURAL, Mustafa/ÖĞÜZ, Tufan: Kişiler Hukuku, C. 2, 22. Baskı, İstanbul 2021.
• ERDEM, Mehmet: Özel Hukukta Zamanaşımı, 1. Baskı, İstanbul 2010.
• EREN, Fikret: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Gözden Geçirilmiş 29. Baskı, Ankara 2024.
• EROL, Haydar: Açıklamalı ve En Yeni İçtihatlı Türk Ceza Kanunu, C. 1, Ankara 2015.
• ERTAŞ, Şeref: “Sürekli Borç İlişkilerinde (Dauerschuldverhaeltnısse) Zamanaşımı”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, S. 16 (Özel Sayı), 2014 (Basım Yılı: 2015), 16 (Özel Sayı), s. 3093-3104.
• FEYZİOĞLU, Feyzi N./ DOĞANAY, Ümit/AYBAY, Aydın: Medenî Hukuk Dersleri, 3. Bası, İstanbul 1976.
• FEYZİOĞLU, Feyzi Necmeddin: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, C.I, Yenilenmiş ve Genişletilmiş 2. Bası, İstanbul 1976.
• FURRER, Andreas/MULLER-CHEN, Markus/ÇETİNER, Bilgehan: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Güncellenip Gözden Geçirilmiş 2. Bası, İstanbul 2022.
• GÜNAY, Erhan: Uygulamalı-Örnekli Dava ve Ceza Zamanaşımı, Güncellenmiş 4. Baskı, Ankara 2010.
• HAKERİ, Hakan: Ceza Hukuku Genel Hükümler, 22. Baskı, Ankara 2019.
• HATEMİ, Hüseyin/GÖKYAYLA, K. Emre: Borçlar Hukuku Genel Bölüm, 5. Bası, İstanbul 2021.
• HAVUTÇU, Ayşe: “Haksız Fiil Sorumluluğunda Zamanaşımı Sürelerinin Başlangıcı”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 12, S. Özel Sayı, 2010 (Basım Yılı: 2012), (2010, Basım Yılı: 2012), s. 579-605.
• KANGAL, Zeynel T.: Tüzel Kişilerin Ceza Sorumluluğu, 1. Baskı, Ankara 2003.
• KARACAN ÇETİN, Hatice: Karayolları Trafik Kanununda Hukuki Sorumluluk (Türk, İsviçre ve Alman Hukukları Karşılaştırmalı), 1. Baskı, Ankara 2016.
• KILIÇOĞLU, Ahmet M.: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Gözden Geçirilmiş-Genişletilmiş 28. Bası, Ankara 2024.
• KILIÇOĞLU, Mustafa: Sorumluluk Hukuku, C. I, Sözleşme Dışı Sorumluluk, 1. Bası, Ankara 2002. (Sorumluluk)
• KOÇOĞLU, Safa: “İş Kazası ve Meslek Hastalıkları Sonucu Destekten Yoksun Kalma Tazminatının Şartları”, Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensitüsü Dergisi S. 19, 2017, s. 189-206.
• NANECİ ARICI, Aslı: “İş Sağlığı ve Güvenliği Açısından İşverenin Sorumluluğu”, Erciyes Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 5, S. 1-2, 2010, s. 97-149.
• NARTER, Sami: Kusursuz Sorumluluk, Haksız Fiil Sorumluluğu ve Tazminat Hukuku, Güncellenmiş 3. Baskı, Ankara 2024.
• OĞUZMAN, Kemal/ SELİÇİ, Özer/ OKTAY-ÖZDEMİR, Saibe: Kişiler Hukuku (Gerçek ve Tüzel Kişiler), Gözden Geçirilmiş ve Yenilenmiş 22. Bası, İstanbul 2024.
• OĞUZMAN, Kemal: “İş Kazası veya Meslek Hastalığından Doğan Zararlardan İşverenin Sorumluluğu”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, C. 34, S. 1-4, 1968, s. 322-342. OĞUZMAN, M. Kemal/ ÖZ, Turgut: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, C. 2, Gözden Geçirilmiş 18. Bası, İstanbul 2023. (Borçlar Genel Cilt 2)
• OĞUZMAN, M. Kemal/ÖZ, Turgut: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, C.1, Güncellenip Genişletilmiş 22. Bası, İstanbul 2024. (Borçlar Genel Cilt 1)
• ÖZBEK Veli Özer: TCK İzmir Şerhi Türk Ceza Kanununun Anlamı (Açıklamalı-Gerekçeli-İçtihatlı) C. I, Genel Hükümler (Madde 1-75), Gözden Geçirilmiş, Genişletilmiş 4. Bası, Ankara 2010. ÖZBEK, Veli Özer/ DOĞAN, Koray/ BACAKSIZ, Pınar: Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, Güncellenmiş ve Gözden Geçirilmiş 13. Baskı, Ankara 2022.
• ÖZEN, Mustafa: Öğreti ve Uygulama Işığında Ceza Hukuku Genel Hükümler, Gözden Geçirilmiş ve Güncellenmiş 3. Baskı, Ankara 2019.
• ÖZKAYA, Eraslan: Özel Hukukumuzda Zamanaşımı ve Hak Düşürücü Süreler, Güncellenmiş 3. Baskı, Ankara 2023.
• ÖZSUNAY, Ergün: Medenî Hukukumuzda Tüzel Kişiler, Gözden Geçirilmiş ve Yenilenmiş 2. Bası, İstanbul 1969.
• ÖZTAN, Bilge: Organ Kavramı ve Organın Fiillerinden Doğan Sorumluluk, Ankara 1970.
• PETEK, Hasan: “Sözleşmeden Kaynaklanan Tazminat Taleplerinde Ceza Davası Zamanaşımı”, Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 12, S. 153-154, 2017, s. 105-137.
• SABUNCU, Burak: “Dernek Organlarının İç İlişkide Birbirlerine Karşı Hukuki Durumları”, Ankara Barosu Dergisi, C. 78, S. 1, 2020, s. 155-190.
• SAVAŞ, Fatma Burcu: “Haksız Fiil Tazminatının Tabi Olduğu Zamanaşımı Süresinin İşlemeye Başlama Anı”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S. 74, 2008, s. 121-148.
• SEROZAN, Rona (Yayına Hazırlayanlar: Engin, B. İlkay/Atamer, Yeşim M.): Medeni Hukuk Genel Bölüm/Kişiler Hukuku, Gözden Geçirilmiş 9. Bası, İstanbul 2022.
• SONKURT, Mustafa: “Olağanüstü Zamanaşımının Haksız Fiillere Uygulanması”, Dicle Üniversitesi Adalet Meslek Yüksekokulu Dicle Adalet Dergisi, C. 7, S. 1, 2023, s. 1-36. TANDOĞAN, Halûk: Türk Mes’uliyet Hukuku (Akit Dışı ve Akdî Mes’uliyet), İstanbul 2010 (1961 Yılı Birinci Basıdan Tıpkı Bası Yapılmıştır.).
• TEKİNAY Selâhattin Sulhi/AKMAN, Sermet/BURCUOĞLU, Halûk/ALTOP, Atillâ: Tekinay Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Yeniden Gözden Geçirilmiş ve Genişletilmiş 7. Baskı, İstanbul 1993.
• TOPÇUOĞLU, Metin: “Yeni Çek Kanunu’na Göre Tüzel Kişileri Temsilen Çek Düzenlenmesi ve Sonuçları”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 14, S. 2, 2010, s. 141-167.
• TUTUMLU, Mehmet Akif: Türk Borçlar Hukukunda Zamanaşımı ve Uygulaması, Gözden Geçirilmiş ve Genişletilmiş 4. Baskı, Ankara 2008.
• ÜNLÜTEPE, Mustafa: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 1. Baskı, Ankara 2021.
• ÜNVER, Yener/HAKERİ, Hakan: Ceza Muhakemesi Hukuku, Güncellenmiş 21. Baskı, Ankara 2023.
• VELİDEDEOĞLU, H. V./KAYNAR: Reşat, Türk Borçlar Kanunu’na Göre Borçlar Hukuku Umumi Hükümler, 3. Bası, İstanbul 1960.
• VON TUHR Andreas (Çeviren: Edege, Cevat): Borçlar Hukukunun Umumi Kısmı, C. 1-2, 2. Baskı, İstanbul 1983.
• Mahkeme Kararları
• Y. HGK, 15.05.2024, E. 2023/256, K. 2024/237 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 22.02.2025).
• Y. 3. HD, 09.01.2024, E. 2023/5097, K. 2024/67 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 22.02.2025).
• AYM, 14.09.2024, E. 2024/99, K. 2024/162 (Kararlar Bilgi Bankası, Erişim Tarihi: 18.02.2025). Y. 4. HD, 03.12.2013, E. 2013/15875, K. 2013/19016 (De Jure AI, Erişim Tarihi: 19.02.2025).
• Y. 21. HD, 11.09.2018, E. 2017/1294, K. 2018/6177 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 07.03.2025).
• Y. 10. HD, 16.07.2024, E. 2024/7454, K. 2024/8204 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 19.02.2025).
• Y. 4. HD, 28.04.2015, E. 2014/8695, K. 2015/5186 (De Jure AI, Erişim Tarihi: 20.02.2025).
• Y. HGK, 26.09.2012, E. 2012/319, K. 2012/619 (De Jure AI, Erişim Tarihi: 20.02.2025; Mevzuat Bilgi Sistemi Adalet Bakanlığı, Erişim Tarihi: 16.03.2025).
• Y. 4. HD, T. 07.03.1996, E. 1996/1033, K. 1996/1461 (Yargıtay Kararları Dergisi, Mayıs 1996, Cilt: 22, Sayı: 65, s. 715-716; BİLGEN, s. 569).
• Y. 4. HD, 15.01.1979, E. 1978/12904, K. 1979/146 (Hukuki Net, Erişim Tarihi: 21.02.2025).
• Y. HGK, 17.12.2019, E. 2017/2131, K. 2019/1373 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 21.02.2025).
• Y. 13. HD, 01.10.2013, E. 2013/8995, K. 2013/23979 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 21.02.2025). Y. 21. HD, 17.09.2015, E. 2014/22326, K. 2015/16925(Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 21.02.2025).
• Y. 10. HD, 04.06.2018, E. 2015/21030, K. 2018/5469(Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 21.02.2025).
• AYM, 10.07.2024, B. 2019/22031 (Kararlar Bilgi Bankası, Erişim Tarihi: 23.02.2025). Y. HGK, 17.04.2024, E. 2024/135, K. 2024/185 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 24.02.2025).
• Y. HGK, 08.05.2024, E. 2020/603, K. 2024/224 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 26.02.2025).
• Y. HGK, 23.01.2020, E. 2019/233, K. 2020/56 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 26.02.2025). Y. 13. HD, 24.10.2019, E. 2019/2955, K. 2019/10484 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 26.02.2025).
• Y. 17. HD, 22.10.2020, E. 2020/1504, K. 2020/6075 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 27.02.2025).
• Y. 17. HD, 20.11.2018, E. 2018/334, K. 2018/10954 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 27.02.2025).
• Y. 7. HD, 15.03.2011, E. 2010/4250, K. 2011/1539 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 27.02.2025).
• Y. 7. HD, 21.09.2010, E. 2010/2952, K. 2010/4799 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 27.02.2025).
• Y. 11. HD, 15.04.2021, E. 2019/4312, K. 2021/3720 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 26.02.2025).
• Y. HGK, 28.02.2024, E. 2019/408, K. 2024/127 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 26.02.2025). Y. HGK, 24.06.2021, E. 2018/1020, K. 2021/832 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 26.02.2025).
• Y. HGK, 03.12.2019, E. 2017/2180, K. 2019/1275 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 26.02.2025).
• Y. CGK, 04.05.2004, E. 2004/89, K. 2004/110 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 02.03.2025).
• Y. HGK, 08.04.2015, E. 2013/1626, K. 2015/1187 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 07.03.2025)
• Y. HGK, 19.02.2014, E. 2013/440, K. 2014/115 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 07.03.2025).
• Y. 3. HD, 13.12.2016, E. 2016/10247, K. 2016/14606 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 07.03.2025). Y. 3. HD, 03.10.2017, E. 2017/10572, K. 2017/13200 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 07.03.2025).
• Y. 10. HD, 26.09.2023, E. 2020/11448, K. 2023/8743 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 07.03.2025).
• Y. 21. HD, 08.10.2019, E. 2019/1084, K. 2019/5930 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 07.03.2025).
• Y. 21. HD, 11.09.2018, E. 2017/1294, K. 2018/6177 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 07.03.2025).
• Y. 21. HD, 19.11.2019, E. 2019/5509, K. 2019/7042 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 08.03.2025). Y. HGK, 19.02.2014, E. 2013/440, K. 2014/115 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 09.03.2025).
• Y. HGK, 09.10.2013, E. 2013/36, K. 2013/1457 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 09.03.2025).
• Y. 3. HD, 27.02.2017, E. 2015/15240, K. 2017/2059 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 09.03.2025). Y. HGK, 05.06.2015, E. 2014/2198, K. 2015/1495 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 09.03.2025).
• Y. İBK, 07.12.1955, E. 1955/17, K. 1955/26 (BİLGEN, s. 527).
• Y. HGK, 18.11.1981, E. 1979/4-231, K. 1981/744 (Yargıtay Kararları Dergisi, Haziran 1982, Cilt:8, Sayı: 6, s. 767; BİLGEN, s. 528-530). Y. 3. HD, 05.11.2012, E. 2012/17528, K. 2012/22609 (Mevzuat Bilgi Sistemi-Adalet Bakanlığı, Erişim Tarihi: 16.03.2025).
• Y. 7. HD, 03.11.2009, E. 2009/2530, K. 2009/4905 (Mevzuat Bilgi Sistemi-Adalet Bakanlığı, Erişim Tarihi: 16.03.2025).
• Y. 3. HD, 31.03.2022, E. 2022/942, K. 2022/3023 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 17.03.2025).
• Y. 3. HD, 25.12.2017, E. 2016/12018, K. 2017/18096 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 17.03.2025).
• Y. 3. HD, 05.11.2015, E. 2014/21558, K. 2015/17389 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 17.03.2025). Y. 3. HD, 13.05.2015, E. 2014/15447, K. 2015/8516 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 17.03.2025).
• Y. 3. HD, 16.10.2014, E. 2014/4717, K. 2014/13506 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 17.03.2025).
• Y. 3. HD, 13.05.2014, E. 2014/718, K. 2014/7447 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 17.03.2025).
• Y. 3. HD, 26.09.2013, E. 2013/13064, K. 2013/13441(Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 17.03.2025).
• Y. 3. HD, 15.05.2013, E. 2013/6290, K. 2013/8149 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 17.03.2025). Y. 4. HD, 28.04.2015, E. 2014/8695, K. 2015/5186 (De Jure AI, Erişim Tarihi: 20.02.2025; Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 17.03.2025 ).
• Y. 4. HD, 19.03.2012, E. 2012/2522, K. 2012/4291 (Mevzuat Bilgi Sistemi-Adalet Bakanlığı, Erişim Tarihi: 18.03.2025)
• Y. 4. HD, 21.02.2012, E. 2011/710, K. 2012/2571 (Mevzuat Bilgi Sistemi-Adalet Bakanlığı, Erişim Tarihi: 18.03.2025).
• Y. 4. HD, 03.12.2013, E. 2013/15875, K. 2013/19016 (Mevzuat Bilgi Sistemi-Adalet Bakanlığı, Erişim Tarihi: 12.04.2025).
• Y. HGK, 06.04.2021, E. 2017/1709, K. 2021/428 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 19.03.2025). Y. HGK, 16.04.2008, E. 2008/326, K. 2008/325 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 19.03.2025).
• Y. 21. HD, 08.09.2014, E. 2014/10518, K. 2014/16594 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 22.03.2025).
• Y. 19. HD, 26.09.1994, 9987/8462 ( BİLGEN, s. 567).
• Y. 21. HD, 30.06.2020, E. 2019/6740, K. 2020/2930 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 22.03.2025).
• Y. HGK, 22.05.2024, E. 2018/907, K. 2024/271(Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 07.04.2025). Y. HGK, 06.03.2024, E. 2021/222, K. 2024/153 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 07.04.2025).
• Y. HGK, 14.02.2024, E. 2018/906, K. 2024/104 (Yargıtay Karar Arama, Erişim Tarihi: 07.04.2025).
• İnternet Kaynakları
• https://cdn.tbmm.gov.tr/KKBSPublicFile/D23/Y2/T1/WebOnergeMetni/578268da-66d3-44ae-8582- b3bea0888fcd.pdf (Erişim Tarihi: 25.02.2025). https://www.tuerkei-recht.de/downloads/zgb-alp-amtl-begr.pdf (Erişim Tarihi: 14.03.2025).
• Resmi Gazeteler RG, 09.11.1982, S. 17863 (Mükerrer).
• RG, 04.02.2011, S. 27836.
• RG, 08.12.2001, S. 24607.
• RG, 12.10.2004, S. 25611. RG, 29.04.1926, S. 359.
• RG, 04.04.1926, S. 339.
• RG, 13.03.1926, S. 320.
• RG, 14.02.2011, S. 27846.
• RG, 09.07.1956, S. 9353.
• RG, 18.10.1983, S. 18195. RG, 10.06.2003, S. 25134.
• RG, 07.10.2004, S. 25606.