The Journey of a Middle School Student: Explorations of Mathematics Private Tutoring in School Life

Year 2013, Volume: 3 Issue: 3, 123 - 136, 02.12.2013

Ali Bıcer , Mary Capraro Robert Capraro

Abstract

Many developing countries have experienced a growth in private supplementary tutoring over the last 20 years. In most countries, participation to private tutoring is more prominent around the transition points in educational system. Students who attend private mathematics tutoring have an opportunity to learn practical test taking technique about algebra and geometry questions as well as having an opportunity to learn how to use time efficiently. On the other hand, students who do not take any private math tutoring use only the materials, guidance, or knowledge that their school provides for them. Thus, students who do not take the private preparatory math courses are disadvantaged. Unfortunately, there are many students whose parents' income level is not prosperous to provide their private mathematics tutoring expenses. Students who come from this group may give up their hope at an early stage, and they decide not going further because of the idea that they never get far enough in the education system. From this regard, I would like to explore how students' experiences of being unsuccessful at the high school entrance examination due to not participating any private mathematics tutoring. I conducted an open-ended interview with the student and took notes about my observations. The interview was semi-structured. As a result, the participants' experience with this failure is associated with the four main themes; success expectation from the entrance examination, the disparities between the mainstream school's curriculum and the entrance examination's content, the private tutoring necessity, and SES background differences of students.

Keywords

Private tutoring, Taking private course in mathematics

Orta Öğrenim Ögrencisinin Deneyimleri: Okul Hayatında Özel Matematik Dersininin Araştırması

Abstract

Gelişmekte olan bazı ülkelerde, temel eğitime destek amaçlı olarak özel ders alma eğiliminin, 20 yıliçeresinde hızlı bir şekilde arttığı görülmüştür. Özel ders alma eğilimi artan bir ivmeyle ilerlemesine rağmen, eğitimciler ve devlet yöneticileri tarafından gerekli şekilde incelenmemiştir. Bazı ülkelerde (GüneyKore, Yunanistan, Japonya, Tayvan ve Türkiye) özel ders alma eğilimi, ilköğretimden liseye veya lisedenüniversiteye geçiş dönemlerinde diğer dönemlere göre daha yaygın haldedir. Bu ülkelerin bazılarında, özelders alma eğiliminin geçiş dönemlerinde artmasının başlıca nedeni okul ve giriş sınavları arasındaki müfredat farklılığıdır. Özel ders alan öğrenciler, cebir ve geometri sorularına yönelik pratik test tekniklerini vesınav suresini daha verimli nasıl kullanacaklarına dair test becerilerini kazanma fırsatlarına sahiptirler. Fakat özel ders alamayan devlet okullarındaki öğrencilerin, ağırlıklı olarak klasik sınav tekniğine göre yetiştirilmesinden dolay çok seçmeli sınavlarda dezavantajlı duruma düştüğü görülmektedir. Ne yazık ki birçok* Graduate Student, Texas A&M University, College of Education & Human Development** Associate Professor, Texas A&M University, College of Education & Human Development*** Professor, Texas A&M University, College of Education & Human Developmentveli, çocuklarına özel ders aldırabilme imkân sunabilecek ekonomik güce sahip değildir. Bu yüzden, düşükgelirli ailelerin çocukları, sadece gelir düzeyi yüksek olan ailelerin çocuklarının başarılı olabileceğini düşünmeye başlayıp, kendi eğitimlerine yönelik umutlarını erken yasta kaybedebilirler (Mahruta & Dalaman’ca, 1998). Bu perspektiften yola çıkarak, düşük gelirli bir öğrencinin lise giriş sınavlarında özel dersalamadığı için başarılılık deneyimi yasamış olması incelemeye başlandı. Öğrenciyle acık uçlu yarı sistematik mülakat yapılarak, bazı gözlem notları alındı. Sonuç olarak, öğrencinin başarısızlık deneyimini basılıcadört tema altında topladı. Bu dört tema şöyledir: öğrenciden lise giriş sınavlarında başarı beklentisi, okulmüfredatı ve giriş sınavlarının konu farklılıkları, özel eğitiminin gerekliliği ve farklı sosyo-ekonomik düzeyine sahiplik.

Keywords

Özel ders, Matematikte özel ders alımı.

References

• Baker, D. P., Akipa, M., LeTendre, G. K., & Wiseman, A. W. (2001) Worldwide shadow education: Outside –school learning, institutional quality of schooling, and cross-national mathematics achievement. Educational Evaluation and Policy Analysis, 23(1), 1-17.
• Bray, M., & Kwok, P. (2003). Demand for private supplementary tutoring: Conceptual considerations, and socio-economic patterns in Hong Kong. Economics of Education Review, 22, 611-620.
• Bray, M. (2005, September). Private supplementary tutoring: Comparative perspectives on patterns and implications. Paper presented at the Oxford International Conference on Education and Development, Oxford, UK.
• Bray, M., & Silova, I. (2006). The private tutoring phenomena: international patterns and perspectives. Open Society Institute, 27-40.
• Bray, M. (2007). The shadow education system: private tutoring and its implications for planners. UNESCO.
• Bray, M. (2010). Researching shadow education: methodological challenges and directions. Asia Pacific Education Research, 11, 3-13.
• Cross, C. T., Woods, T. A., & Schweingruber, H. (Eds.). (2009). Mathematics learning in early childhood: Paths towards excellence and equity. Washington, DC: National Research Council.
• Clandinin, D. J., & Connelly, F. M. (2000). Narrative inquiry: Experience and story in qualitative research. San Francisco, Jossey-Bass.
• Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches (2 nd Edition). Thousand Oaks, CA: Sage Publication.
• Czarniawka, B. (2004). Narratives in social science research. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Dang, H-A., & Rogers, F. H. (2008). He growing phenomenon of private tutoring: does it deepen human capital, widen inequalities, or waste resources? The World Bank Research Observer, 23, 161-200.
• Davies, S. (2004). School choice by default? Understanding the demand for private tutoring in Canada. American Journal of Education, 110, 2333-255.
• Edgerton, J. D., Peter, T., & Roberts, L. W. (2008). Back to the basics: socio-economic, gender, and regional disparities in Canada’s education system. Canadian Journal of Education, 31, 861-888.
• Erbas, A. K., & Ulubay, M. (2008). Implementation of the new Turkish primary education mathematics curriculum in the sixth grade: A survey of teacher’s views. The New Educational Reviews, 16(3-4), 51Friedel, J. M., Cortina, K. S., Turner, J. C., & Midgley, C. (2007). Achievement goals, efficacy beliefs, and coping strategies in mathematics: The roles of perceived parent and teacher goal emphases. Contemporary Educational Psychology, 32, 434-458.
• Hyde, J. S., Quest, N. M., Alibali, M. N., Knuth, E., & Romberg, T. (2006). Mathematics in the home: Homework practices and mother-child intersections doing mathematics. Journal of Mathematics Behavior, 25, 136-152.
• Knag, C. (2006). Does money matter? The effect of private educational expenditures on academic performance (Department of Economics Working Paper). Singapore: National University of Singapore.
• Mehrotra, S., & Delamonica, E. (1998). Household costs and public expenditure on primary education in five low income countries: a comparative analysis, International Journal of Educational Development, 18(1), 41-61.
• Psaharopoulos, G., & Papakonstantinou, G. (2005). The real university cost in a “free” higher education country. Economics of Education Review, 24, 103-108.
• Putkiewicz, E. (2005). Korepetycje-szara sfera edukacji. Instytut Spraw Publicznych. (Private tutoring-a grey educational zone. Institute of Private Affairs).
• Riessman, C. K. (1993). Narrative analysis. Newbury Park, CA: Sage.
• Silova, I., & Bray, M. (2006). Education in a hidden marketplace: Monitoring of private tutoring.Budapest, Hungary: Open Society Institute (Introduction).
• Sweetman, A. (2002). Working smarter: education and productivity. The institute for Research on Public Policy, Centre for the Study of Living Standards, 157-180.
• Unal, H., Ozkan, M.E., Milton, S., Price, K., & Curva, F. (2010). The effect of private tutoring on performance in mathematics in Turkey: a comparison across occupational types. Procedia Social and Behavioral Sciences 2, 5512-5517.
• Poisson, M. (2007). Private tutoring: asset or threat for mainstream education? Challenges and responses. Paper presented at the IIEP Policy forum on Confronting the shadow education system: what government policies for what private tutoring?
• Safarzynska, K. (2011). Socio-economic determinants of demand for private tutpring. Eurapean Sociological Review, 1-16. DOI: 10. 1093/esr/jcr045.
• Tansel, A., & Bircan, F. (2005). Effect of private tutoring on university entrance examination performance in Turkey. (Discussion Paper). Bonn, Germany: IZA. GENİŞLETİLMİŞ ÖZET Giriş
• Gelişmekte olan bazı ülkelerde, temel eğitime destek amaçlı olarak özel ders alma eğiliminin, 20 yıl içeresinde hızlı bir şekilde arttığı görülmüştür. Özel ders alma eğilimi artan bir ivmeyle ilerlemesine rağmen, eğitimciler ve devlet yöneticileri tarafından gerekli ve yeterli bir şekilde incelenmemiştir (Bray, 2010). Bazı ülkelerde (Güney Kore, Yunanistan, Japonya, Tayvan ve Türkiye) özel ders alma eğilimi, ilköğretimden liseye veya liseden üniversiteye geçiş dönemlerinde diğer dönemlere göre daha yaygın haldedir (Tansel & Bircan, 2005). Bu ülkelerin bazılarında, özel ders alma eğiliminin geçiş dönemlerinde daha yaygın olmasının en önemli nedenlerinden biri okul ve giriş sınavları arasındaki müfredat farklılığıdır (Putkiewicz, 2005; Safarzynska, 2011). Özel ders alan öğrenciler cebir ve geometri sorularına yönelik pratik test tekniklerini ve sınav suresini daha verimli nasıl kullanacaklarına dair test becerilerini kazanma fırsatlarına sahiptirler. Fakat özel ders alamayan devlet okullarındaki öğrencilerin, ağırlıklı olarak klasik sınav tekniğine göre yetiştirilmesinden dolayı çok seçmeli sınavlarda dezavantajlı duruma düştüğü görülmektedir (Sfarzynska, 2011; Sweetwman, 2002).
• Ne yazık ki birçok veli, çocuklarına özel ders aldırabilme imkânı sunabilecek ekonomik güce sahip değildir. Bu yüzden, düşük gelirli ailelerin çocukları, sadece gelir düzeyi yüksek olan ailelerin çocuklarının başarılı olabileceğini düşünmeye başlayıp, kendi eğitimlerine yönelik umutlarını erken yasta kaybedebilirler (Mehrotra & Delamonica, 1998). Yöntem
• Bu çalışmada nitel araştırma çeşitlerinden olan narrative yöntem kullanıldı. Önceki çalışmaların tavsiyelerine paralel olarak, düşük gelirli bir öğrencinin lise giriş sınavında özel ders alamadığı için basari ilik deneyimi yasamış olması incelenmeye başlandı. Öğrenciyle açık uçlu yarı sistematik mülakat yapılarak, bazı gözlem notları alindi. Öğrencinin basarisini gösteren belgeler örneğin karne veya önceki sınav sonuçları, öğrenciyle yapılan mülakat ve gözlem notları alınarak, üçgense (triangulation) metodu kullanılıp çalışmanın güvenilir sonuçlar verdiğine ulaşıldı (Cresswell, 2007).
• Bulgular, Tartışma ve Sonuç Sonuç olarak, öğrencinin başarısızlık deneyimi başlıca dört tema altında toplandı. Bu dört tema: öğrenciden giriş sınavlarında basari beklentisi, okul müfredatı ve giriş sınavlarının konu farklılıkları, özel ders almanın gerekliliği ve farklı sosyo-ekonomik düzeye sahiplik. Bu çalışma, ekonomik gelir düzeyi düşük ailelerden gelen öğrencilerin, dershaneye gidemediklerinden dolayı, giriş sınavlarındaki mağduriyetlerinin giderilmesi için politikacılara, öğretmenlere, eğitimcilere ve ebeveynlere bazı öneriler vermektedir. Öncelikle devlet yöneticilerinin yapması gerekenler: 1) maddi durumu düşük olan öğrenciler için özel dershanelerde belirli sayıda kontenjan bulundurma taslağını oluşturma, 2) maddi durumu düşük olan öğrenciler için özel dershanelerle ayni kaliteye sahip devlet il veya ilce belediyelerince desteklenen kurslar açtırma ve 3) lise veya üniversite giriş sınavlarının gerektirdiği bilgi ve becerilerin devlet okulları tarafından öğrencilere kazandırılmasını sağlama. Devlet yöneticilerinin takip edebileceği bu üç öneri eğitimde fırsat eşitliğini sağlamanın temel adımlarını oluşturabilir. Öğretmenler için öneriler ise: 1) öğrencilerini kendilerinden veya dışarıdan özel ders almaya yöneltmemeleri ve 2) okul tarafından verilen eğitimin yeterli olup, öğrencilerin özel ders almadan da giriş sınavlarında basariye ulaşabilecekleri fikrini önce kendilerine sonrada öğrencilerine benimsetmelilerdir. Öğretmenler için verilen bu iki öneri düşük gelirli öğrencilerin ileriye yönelik eğitim umutlarını arttırabilecektir. Ebeveynler için de: 1) çocuklarına koydukları akademik hedeflerde, onların bireysel beceri ve kapasitelerini göz önünde bulundurmaları ve 2) çocuklarıyla iletişim kurup onların basarisizdik nedenlerini öğrenmeleridir. Örneğin, ebeveynler çocuklarıyla iletişime geçerek, giriş sınavlarının okul müfredatından farklı olduğu için, okul derslerinde çok başarılı olan bir öğrencinin giriş sınavlarında basarisiz olabileceği ihtimalini bilmesi hem aile hemze çocuk üzerindeki bakiyi bir nebze olsun hafifletecektir.