Osmanlıtoplumunda nişan, taraflarıevliliğe hazırlayan bir süreçtir. Kız ve erkek tarafıbu süreci birbirilerini tanımakla geçiriler. Ancak bazen bu süreç, evlilik gerçekleşmeden tarafların ayrılmasıile sonuçlanabilir. İslâm hukûku, nişan hakkında bir düzenleme yapmamışolmasına rağmen, nişanın bozulmasıbazıhukûkî sonuçlar doğurur. OsmanlıDevleti’nde İslâm hukûkunun koymuşolduğu hükümler uygulanmıştır. Osmanlıtoplumunda ve bu arada Konya halkıarasındaki nişan ile ilgili tartışmaların ve nişanın bozulmasından sonra taraflar arasında ortaya çıkan anlaşmazlıkların mahkemelere taşındığıgörülmektedir. Mahkemelere intikâl eden nişandan ayrılma ile ilgili kayıtlara göre, nişan, hem kız tarafından, hem de erkek tarafından bozulabilmektedir. Genellikle küçük yaşta ana-babalarıtarafından nişanlanan kızlar, erişkin çağa gelince, nişanlılarıile evlenmek istemiyorlardı. Erkekler ise evlenmek için gerekli maddî gücü bulamadıklarıiçin nişanlılarından ayrılmaktaydılar. Nişanın bozulmasından sonra taraflarımahkemeye getiren sebep ise, daha çok, nişanlılık döneminde karşılıklıverilmişolan eşya ve paralar hakkındaki anlaşmazlıklardı. Müslüman Osmanlıtoplumu arasında yaygın olan nişan âdeti, gayr-ımüslim halk arasında da yaygındı.
In the Ottoman society, engagement was a process that prepared the parties for marriage. The girls’ and boys’ sides spent this time trying to know each other. However, this process sometimes ended in separation before marriage took place. Although the Islamic Law made no regulations as to engagement, the breaking off of engagement bore certain legal consequences. It is observed that the controversies surrounding engagement and the disagreements that emerged when the engagement in the Ottoman society and in Konya was broken off were taken to court. According to records of disengagement in the law courts, engagements could be broken off by both the girl and the boy. Usually, the girls who were engaged by their parents at a very young age did not want to marry when they became adults. Boys, on the other hand, separated from their fiancés because they could not afford to marry. The reason that led the parties to go to court was disagreements about belongings and money that were given to one another during the engagement. The tradition of engagement common among the Muslim Ottoman people was also common among the non-Muslim people
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | August 1, 2006 |
Published in Issue | Year 2006 Issue: 16 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License