Zamanın Etkin Kullanımını Sağlayan Faktörlerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma

Year 2010, Issue: 23, 97 - 108, 01.02.2010

Yalçın Karagöz Said Kıngır Muammer Mesci Zafer Akbaş

Abstract

Zamanın etkin kullanımı21. yüzyıl insanıiçin yaşamsal öneme sahiptir. Zamanın taşıdığıözellikler onun etkin kullanımının ölçülmesini daha da önemli hale getirmiştir. Bu önemi nedeniyle çalışmada zamanın etkin kullanımına yönelik faktörlerin belirlenmesinde Cronbach, T testi, anova testi gibi testlerden yararlanılmıştır. Çalışma yüz yüze anket yöntemiyle, Düzce Üniversitesi’nde görev yapan 436 akademik ve 325 idari personelden oluşan evrene uygulanmıştır. Araştırma sonucunda, zamanın etkin kullanımına ilişkin yargılar ile yaş, cinsiyet, zamanın etkin kullanımı konusunda eğitim alma durumu, görev türü, hizmet süresi, gelir düzeyi bağlamında, katılım düzeylerinde bir takım farklılıklar saptanıştır. Ayrıca, personelin, zaman tuzaklarına önem vermesiyle zamanlarınıetkili bir şekilde kullanabileceği sonucuna ulaşılmıştır.

Keywords

Zamanın Etkin Kullanımı, Katılım Düzeyi, Zaman Tuzakları, Faktör Analizi, Anova

A Reasearch to Determine Factors that affect Effective Use of Time

Abstract

traps, they can use their times effectively. It has been determined that there has been several differences at participation levels of the staff of Düzce University to the variables relating to effective using of time in the conntext of age, gender, the fact of receiving training about effective using of time, task type academic-administrative , total service time and income level

Keywords

Effective using of time, Level of Participation, Time Traps, Factor Analyze, Anova

References

• Akatay, Ayten (2003), Örgütlerde Zaman Yönetimi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 10, 281- 300.
• Akgül, Aziz. ve Çevik, Osman (2003). İstatistiksel Analiz Teknikleri. Ankara: Emek Ofset.
• Altunışık, Remzi, Coşkun, Recai, Bayraktaroğlu, Serkan ve Yıldırım, Engin (2005). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Sakarya: Sakarya Kitabevi, 196-199
• Barling, Julian, Kelloway, E. Kelloway ve Cheung, Dominic (1996). Time Management and Achievement Striving Interact to Preriedict Car Sales Performance, Journal of Applied Psychology, 81(6), 821- 826.
• Başak, Tülay, Uzun, Şenay ve Arslan, Filiz (2008). Hemşirelik Yüksek Okulu Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerileri, TAF Preventive Medicine Bulletin, 7(5), 429-434.
• Büyüköztürk, Şener (2002). Sosyal Bilimler için Veri Analiz El Kitabı. Ankara: Pegem Yayıncılık, 118-119.
• Çavuş, Mustafa Fedai, Akgemci Tahir (2008) İşletmelerde Personel Güçlendirmenin Örgütsel Yaratıcılık ve Yenilikçiliğe Etkisi: İmalat Sanayiinde Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Sayı: 20, 229-244.
• Çitken, Pelin (1998). Zaman Yönetimi ve işletme Yöneticileri üzerine Bir Araştırma Yüksek lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Demir, Hayri (2003). Zaman Yönetimi ve Gençlik ve Spor il Müdürlüklerinde Görev Yapan Yöneticiler Üzerine Bir Araştırma, Yüksek lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Deniz, Mehmet (1996). Etkin Zaman Yönetimi ve Türkiye’deki Büyük Tekstil İşletmelerinde Uygulaması, Doktora Tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
• Fujimoto, M. Richard (1998). Time Management in the High Level Architecture, Environment for Distributed Simulations of Workflows Sımulatıon, 71(6), 388-400.
• Hair, Joseph. F., Anderson Rolph. E., Tahtam Ronald L. ve Black William C., (1998). Multivariate Data Analysis, New Jersey: Prentice Hall, 374.
• Karagöz, Süleyman (1991). Faktör Analizi Tekniği Kullanarak Üniversite Öğrencilerinin Gazete Tercihinde Etkin Faktörlerin Belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 20-21.
• Karasar, Niyazi (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 151-152.
• Kartal, Mahmut (2006). Bilimsel Araştırmalarda Hipotez Testleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 68-73.
• Kaufman, Carol Felker, Lane, M. Paul, Lindquist D. Jay (1991). Time Congruıty in The Organization: A Proposed Qualıtyof-Life Framework, Journal of Business and Psychology, 6 (1), 79-107.
• Kıngır, Said (2007). Yönetsel Anlamda Zamanın Etkin Kullanımı ve Bir Araştırma, (1. Baskı), Ankara: Gazi Yayınevi.
• Kıvanç, Gürbüz (2001). Zaman Yönetimi ve Takımlar Arasında Zaman Yönetimi Etkinliğinin İncelenmesi, Yüksek lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
• Kocabaş, İbrahim ve Erdem, Ramazan (2003). Yönetici Adayı Öğretmenlerin Kişisel Zaman Yönetimi Davranışları, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 203-210.
• Kurtuluş, Kemal (1985). Pazarlama Araştırmaları. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayın No: 2789.
• Macan, Therese Hoff (1994). Time management: Test of a process model, Journal of Applied Psychology, 79,381-391.
• Miranda A. G. Peeters, ve Christel G. Rutte (2005). Time Management Behavior as a Moderator for the Job Demand–Control Interaction, Journal of Occupational Health Psychology, 10 (1), 64–75.
• Nakip, Mahir (2003). Pazarlama Araştırmaları Teknikler ve (SPSS Destekli)Uygulamalar. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 404-405.
• Özdamar, K. (2002). Paket Proğramlar İle İstatistiksel Veri Analizi (1. Baskı), Eskişehir: Kaan Kitabevi, 235, 236, 381, 386, 394.
• Öztürk, Erdoğan (2006). Varyans Analizi(Editör: Kalaycı, Şeref). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti, 131-133, 135
• Ranjita Misra, ve McKean Michelle (2000). College Students’ Academıc Stress and ıts Relatıon to Theır Anxıety, Tıme Management, and Leısure Satısfactıon, American Journal of Health Studies, 16 (1), 41-51.
• Sekeran, Uma (2000). Resarch Methods for Business, (3. Baskı), New York: John Wiley & Sons.Inc, 295.
• Sharma, Subhash (1996). Applied Multivariate Techniques, New York: Jhonn Wiley & Sons İnc.; 116.
• Taro, Yemane (2006). Temel Örnekleme Yöntemleri. (Çevirenler: Esin Aptekin, Bakır, M. Akif, Aydın Celal ve Gürbüzsel Esen) İstanbul: Nobel Matbaacılık Ltd. Şti.
• Tavşancıl, Ezel (2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Yılmaz, Abdullah ve Aslan, Seyfettin (2002). Örgütsel Zaman Yönetimi, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 3 (1), 25-46.
• (http://psikolojipsikiyatri.com/zaman_yonetimi.html, ErişimTarihi:11.02.2009).