Ekonomik büyüme ile çevresel bozulma ilişkisi literatürde genellikle Çevresel Kuznets Eğrisi (EKC) hipotezi ile araştırılırken son yıllarda malzeme kullanımını merkezine alan Malzeme Kuznets Eğrisi (MKC) hipotezine dayalı çalışmalara da ilginin arttığı görülmektedir. Bu ilginin odağındaki temel gerekçe çevresel bozulmayı ölçmede malzeme kullanımının CO2 emisyonlarına kıyasla daha kapsamlı veri içermesidir. EKC hipotezinden türetilen MKC hipotezi de ekonomik büyüme ile çevresel bozulma arasındaki ilişkinin kuadratik formda olduğunu ve ekonomik büyüme ile malzeme kullanımı arasında önce pozitif daha sonra ise negatif yönlü bir ilişkinin bulunduğunu ileri sürmektedir. Bu çalışmada son yıllarda büyüme performanslarıyla gelişen piyasalar olarak öne çıkan CIVETS ülkelerinde MKC hipotezinin geçerliliğinin test edilmesi amaçlanmaktadır. Bu amaçla diğer çalışmalardan farklı olarak malzeme kullanımını temsilen malzeme ayak izi değişkeni kullanılmıştır. 1975-2019 dönemi için panel eşbütünleşme analizinin gerçekleştirildiği çalışmada elde edilen bulgulara göre i) panel için MKC hipotezi geçerlidir; ii) ülkeler bazında Kolombiya haricinde Endonezya, Güney Afrika, Mısır, Türkiye ve Vietnam’da MKC hipotezi geçerlidir. Ayrıca çalışmada malzeme ayak izini maksimum yapan kişi başı gelir düzeyleri de hesaplanmıştır.
The Environmental Kuznets Curve (EKC) hypothesis is generally employed in the literature to examine the relationship between economic growth and environmental degradation, however there is also growing attraction to studies based on the Material Kuznets Curve (MKC) hypothesis, which focuses on material use. This interest is mainly driven by the fact that considering environmental degradation with more comprehensive information by material use instead of CO2 emissions. The MKC hypothesis, which was derived from the EKC hypothesis, also claims a quadratic relationship between economic growth and environmental degradation, suggesting that there is initially a positive and then a negative link between economic growth and material use. This study aims to examine the MKC hypothesis' validity for CIVETS countries, which are known as emerging markets thanks to their recent growth performances. Unlike earlier research, this study measures material usage via the material footprint variable. By employing panel cointegration analysis for the period 1975-2019, findings show that i) the MKC hypothesis is valid for the panel; ii) individual basis of countries, the MKC hypothesis is valid for Indonesia, South Africa, Egypt, Turkey, and Vietnam, except for Colombia. Additionally, the study assessed the per capita income levels that maximize the material footprint.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Growth, Environmental Economy |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | December 27, 2023 |
Submission Date | August 29, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Issue: 52 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License