In addition to the endeavours to identify cyberspace in the realm of sovereignty as the final frontier of the nation-states in the 21st century, the classification of cyberspace as a space of freedom, a global common, private property or even as a locus for heterotopia due to its sui generis structure has yielded a rich interdisciplinary literature. The plethora of definitions can be attributed to the rigorous regulatory efforts on the part of the states, international organisations and other non-state actors. The objective of this study is to undertake an interdisciplinary academic interpellation of the law of cyberspace, operating under the assumption that cyberspace constitutes a public sphere. In this respect, the cyber public sphere will be analysed from a triangular approach based on sovereignty, counter-publicness and ecosystem models. It is evident that all three models are oriented towards the development of standards for the cyber governance in order to establish sovereignty in cyberspace and to protect human rights within. The repercussions of three models will be traced in the jurisprudence of the European Court of Human Rights. The embedding constraints in cyberspace, alongside the emerging standards for human rights protection in the Court’s jurisprudence, will also demonstrate the (cyber)adaptive capacity of the Convention system.
Cyberspace sovereignty counter-publicness ecosystem human rights
This article is not subject to Ethics Committee permission
Siber alanın ulus-devletlerin ülke unsurunun 21. yüzyıldaki uzantısı ya da yeni bir egemenlik alanı olarak tanımlanması çabaları yanında; özgürlük alanı, küresel müşterek statüsü, özel mülkiyete konu edilebilirliği ve nihayet sui generis yapısı nedeniyle heterotopya mekânı olarak da tasnif edilmesi, karşımıza zengin bir disiplinlerarası literatür çıkarmaktadır. Bunda siber alanın devletler, uluslararası kuruluşlar ve diğer devlet-dışı aktörler tarafından düzenlenmesi girişimleri etkindir. Bu çalışma kapsamında, siber alanın bir kamusal alan olduğu kabul edilerek hukukunun interdisipliner bir akademik incelemeye tabi tutulması hedeflenmektedir. Bu minvalde siber kamusal alan; egemenlik, karşı-kamusallık ve ekosistem mekânı olarak mercek altına alınacaktır. Her üç model siber alanın düzenlenmesinde, egemenlik tesisi ve insan haklarının korunması bakımından, dijital dünyanın sunduğu imkânlar ve yarattığı sorunlara yeni ya da siber alana uyarlanmış standartlar geliştirme çabasındadır. Hukuk ve diğer disiplinlerin siber alana dair tanımlarının uzlaşma ve çatışma kapasiteleri ise Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi içtihadı ekseninde test edilecektir. İnsan haklarının siber alanda tabi olduğu kısıntılar ve korumaya dair yeni standartlar, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi sisteminin siber alana nüfuz etme kapasitesini de ortaya koyacaktır.
Siber alan egemenlik karşı-kamusallık ekosistem insan hakları
Bu makale Etik Kurul iznine tabi değildir
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk (Diğer) |
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Temmuz 2025 |
Gönderilme Tarihi | 10 Haziran 2025 |
Kabul Tarihi | 22 Temmuz 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 63 |