A study on Some Phenologic, Morphologic and Agronomic

Yıl 2012, Cilt: 21 Sayı: 1, 32 - 38, 01.03.2012

Sabahaddin Ünal Ziya Mutlu , Hüseyin Fırıncıoğlu

Öz

This study was conducted to determine the adaptation ability and the yield potentials of alfalfa entries under the irrigated condition in Haymana location of the Central Research Institute for the Field Crops in the years of 2006, 2007, and 2008. The five alfalfa materials, the three entries originated from Hungary (L-1734, L-1735, and L-1736) and two local check varieties (Bilensoy-80 and Sazova), were investigated for the some phenological, morphological, and agronomical characters. The averages of the main stem lenght, thickness, and the number were 63.1 cm, 2.86 mm, and 2.79, respectively. Alfalfa stand score ranged from 71.3 to 77.5 % , and averaged as 74.0 % in 2008. The green herbage yield averages were found as 4454.5 kg/da, and 2591.7 kg/da in 2007, and 2008, respectively. Average yield over the two years was 3523.1 kg/da. The hay yield averages of first and second year were obtained as 1472.6 kg/da, and 815.6 kg/da, respectively. The two- year hay yield averaged to 1141.1 kg/da. They ranked from 1044.4 kg/da to 1228.2 kg/da. Trial results indicated that all three entries, especially L-1736, had good adaptability, and yield performance for the Central Anatolia Region.

Anahtar Kelimeler

Alfalfa entries; stand score; green herbage; hay

Türkiye’nin Orta Anadolu Yüksek Alanlarında Macaristan Kökenli Yonca Materyallerinin Bazı Fenolojik, Morfolojik ve Tarımsal Özellikleri Üzerine

Öz

Bu çalışma, Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsünün Haymana alt istasyonunda sulu şartlarda yonca materyallerinin verim potansiyelini ve adaptasyon kabiliyetini belirlemek için 2006-2008 yıllarında yürütülmüştür. Macaristan kökenli üç materyal (L-1734, L-1735 ve L-1736) ile iki standart çeşit (Bilensoy-80 ve Sazova) olmak üzere beş yonca, bazı fenolojik, morfolojik ve tarımsal özellikler açısından incelenmiştir. Ana dal uzunluğu, kalınlığı ve sayısı ortalamaları sırayla 63.1 cm., 2.86 mm ve 2.79 adet olmuştur. Yonca parsellerinde 2008 yılındaki bitki örtüsü % 71.3-77.5 arasında değişirken, ortalama % 74.0 olarak tespit edilmiştir. Yeşil ot ortalama verimleri 2007 ve 2008 yıllarında sırayla 4454.5 kg/da, 2591.7 kg/da olurken, iki yıllık ortalama verim ise 3523.1 kg/da olarak belirlenmiştir. Kuru ot ortalama verimi ilk yıl ve ikinci yıl sırayla 1472.6 kg/da ve 815.6 kg/da iken, iki yıllık ortalama verim 1141.1 kg/da olarak saptanmıştır. İki yıllık ortalama kuru ot verimleri 1044.4 kg/da ile 1228.2 kg/da arasında değişmiştir. Deneme sonuçlarına göre, Orta Anadolu Bölgesi için üç yeni materyal, özellikle L-1736, adaptasyon kabiliyeti açısından iyi ve verim potansiyeli olarak yeterli bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Yonca materyalleri; bitki örtüsü değeri; yeşil ot; kuru ot

Kaynakça

• Açıkgöz, E., 2001. Forages. Uludağ University, Agriculture Faculty, Publication no: 7-025- 0210, Bursa.
• Albayrak, S and H. Ekiz. 2005. A Study for the establishment of pasture under Ankara ecological condition. Turk. J. Agric. For. 29: 69-74.
• Alınoğlu, N., H. Merttürk, and A.T. Özmen, 1972. The investigations on some morphological and phenological characters of Kayseri alfalfa (Medicago sativa var. Kayseri N. A.), Grassland and Animal Husbandry Research Institute, Ankara, publication no: 19.
• Altınok S. and A. Karakaya, 2002. Herbage yields of some Alfalfa varieties in Ankara conditions. Turk. J. Agric. For. 26: 11-15.
• Anonymous, 2001. Baklagil Yem Bitkileri. Tarımsal Değerleri Ölçme Denemeleri Teknik Talimatı. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Tohumluk Tescil ve Sertifikasyon Merkezi Müdürlüğü.
• Anonymous, 2007. Soil analysis results of trails in Haymana. Central Soil, Fertilizer and Water Resources Research Institute, Ankara.
• Anonymous, 2009. The climatic data of Haymana. The General Director of State Meteorological, Annual Climatic Observation Table.
• Anonymous, 2010. The summary agricultural statistics. Turkish Statistical Institute, Prime Ministry Republic of Turkey.
• Barnes, D. B. and C.C. Sheaffer, 1995. Alfalfa. Edi: Barnes,R. F., D.A. Miller, and C.J. Nelson. Forages, An introduction to grassland agriculture, pg: 205-216.
• Bilgen G. and A. E. Çelen, 1991. The using possibiIities of isoenzymes electrophoresis technique on alfalfa breeding. Turkey 2nd Meadow- rangeland and forage crops congress 28-31 May 1991. pg. 532-539. Aegean University İzmir.
• Chamblee, D.S. and Warren Jr. R.D. 1990. Movement of Rhizobia alfalfa plants. Agronomy J. 82: 283-286.
• Düzgüneş, O., Kesici, T. ve Gürbüz, F. 1983. İstatistik metodları I. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 861, Ders Kitabı: 229, Ankara.
• Eken, C. ve E. Demirci. 2001. Erzurum ilinde yonca bitkilerinde saptanan fungal etmenlerin yayılışları ve patojeniteleri. Atatürk Üni. Zir. Fak. Dergisi 32(2): 143-150.
• Koç, A. ve M. Tan. 1996. Some traits of the hybrid alfalfa (Medicago varia L.) grown in the natural pastures of the Erzurum province. In the proceedings of the third national grassland congress, pg:621-626, Erzurum.
• Nursoy, H. 2000. The effects of the milling with different thresher on nutrient content, feed consumption, and digestibility of forage. The Journal of the University of Yuzuncu Yıl, Faculty of Veterinary Medicine 11(2):82-86.
• Hatipoğlu, R., N. Çeliktaş and E. Can. 1996. The possibilities to benefit from gene transfer techniques on forages breeding. Turkey 3th Meadow- rangeland and forage crops congress 17-19 June 1996. pg. 232-238. Atatürk University Agricutural Faculty Erzurum.
• Prosperi, J.M., Angevain, M., Bonnin, I., Chaulet, E., Genier, G., Jenczewski, E., Olivieri, I., and Ronfort, J. 1996. Genetic diversity, preservation and use of genetic resources of Mediterranean legumes: Alfalfa and Medics. The Genus Medicago in the Mediterranean Region: Current Situation and Prospects in Research, Vol:18. Cahiers Options Mediterranean, CIHEAM.
• Rosellini, D., Veronesi, F., Falcinelli, M. and Lorenzetti, F., 1991. The possibility of using gametophytic selection in breeding Lucerne (Medicago sativa L.). Fodder crops breeding: Achievements, novel strategies and biotechnology, Proceedings of the 16th meeting of the fodder crops section of Eucarpia Wageningen, Netherlands. Pg. 203-204.
• Şengül, S. 1996. The determination of hay and crude protein yield of Şark alfalfa (Medicago sativa L.). Turkey 3th Meadow- rangeland and forage crops congress 17-19 June 1996. pg. 615-620. Atatürk University Agricultural Faculty Erzurum.
• Şengül, S. and L. Tahtacıoğlu. 1996. The determination of hay and crude protein yield of different alfalfa varieties and lines under Erzurum ecological condition. Turkey 3th Meadow- rangeland and forage crops congress 17-19 June 1996. pg. 608-614. Atatürk University Agricultural Faculty Erzurum.
• Ünal, S. 2000. Nohut geveni (Astragalus cicer L.) Ayrık (Agropyron GAERTN.) Ekimi Karışım Oranlarının Yem Verimi ve Botanik Kompozisyona Etkileri Üzerinde Araştırmalar. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı (Doktora tezi).
• Volenec, J. J., Cherney, J. H. and Johnson, K. D., 1987. Yield component, plant morphology, and forage quality of alfalfa as influenced by plant population. Crop Sci. 27: 321-326.